Czy może być to przez stres?

Witam. Mam 22 lata. Na początku marca czułam się bardzo źle psychicznie, nie miałam siły do życia, robiłam tylko to, co musiałam, codziennie płakałam, unikałam kontaktu z bliskimi mi osobami. Ostatnio ten stan ustąpił całkowitej pustce, nie wiem już kim jestem, jakie są moje marzenia, brak mi motywacji, mam problemy z koncentracją, cały czas jestem zmęczona. Dzieje się tak kiedy jestem sama, ze znajomymi mam kontakt taki jak wcześniej. Czy może być to przez stres? Jak sobie z tym poradzić?
KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Witam,napisała Pani że miała obniżony nastrój, unikała kontaktu z bliskimi, dużo płakała. W tej chwili brak Pani motywacji, ma problemy z koncentracją, odczuwa chroniczne zmęczenie. Objawy jakie Pani opisuje mogą wskazywać na zaburzenia depresyjne. Być może silny, długotrwały stres spowodował taki stan. Kontakt ze znajomymi wpływa na Panią pozytywnie, więc proszę korzystać z tych kontaktów. Proszę się zastanowić w jakich momentach jeszcze czuje się Pani lepiej, co poprawia nastrój, co lubi Pani robić. Skupić się na swoich potrzebach. Może Pani spróbować relaksacji. Na poprawę nastroju wpływa również aktywność fizyczna, spacer, ćwiczenia. Proszę skonsultować się z lekarzem psychiatrą, psychologiem. Pozdrawiam serdecznie

0

Witam Panią. Trudno mi jednoznacznie odpowiedzieć na Pani pytanie po opisie wyłącznie Pani objawów. One same mogą sugerować wpływ stresu na to co dzieje się z Pani samopoczuciem, funkcjonowaniem i odbieraniem wewnętrznej i zewnętrznej rzeczywistości. Kiedy nie czujemy się bezpiecznie to nasz system nerwowy ulega rozregulowaniu, co wpływa ujemnie na nasze funkcjonowanie. Potrzebuje Pani pomocy z zewnątrz by na powrót go wyregulować. Z pewnością w Krakowie może Pani znaleźć doświadczonego specjalistę, choćby w Ośrodku Interwencji Kryzysowej. Pozdrawiam Panią
http://piotrantoniak.pl/

0

Witam.
Szanowna Pani, brak sił do życia, wycofanie się z życia społecznego, pustka, notoryczne zmęczenie mogą być objawem stresu.
Przede wszystkim jednak należy zadać pytanie, co takiego dzieje się w Pani życiu, jakie zdarzenia z teraźniejszości lub przeszłości doprowadziły Panią do tych stanów? Czy wydarzyło się w nim coś znaczącego, trudnego dla Pani?
Być może doświadcza Pani kryzysu charakterystycznego dla okresu wchodzenia w dorosłe życie, gdy wychodzimy spod skrzydeł rodziców i uczymy się brania odpowiedzialności za własne życie?
Namawiam Panią gorąco do poszukania odpowiedzi na te i inne pytania z pomocą psychoterapeuty.

Pozdrawiam i życzę odzyskania spokoju i radości.
Agnieszka Dymska
Psycholog, psychoterapeuta.
www.pomocpsychologa.pl
www.facebook.com/Agnieszka.Dymska

0


Witam Panią
Przede wszystkim ważne jest, żeby Pani problem
został prawidłowo zdiagnozowany.
Żeby Pani pomóc, trzeba poznać dokładnie naturę Pani problemu,
dotrzeć do jego źródeł i na tej podstawie opracować właściwą
metodę terapii.
Zachęcam Panią do skonsultowania swojego problemu z psychologiem
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz
psycholog
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty