Czy można mi pomóc? Jak mam dalej żyć?
Jestem 22 letnim mężczyzną, miałem dość smutne dzieciństwo, rodzice się rozwiedli, ja od najmłodszych lat bylem sam, jednak wszystko się jakoś układało. Do okolo18-19 roku życia wszystko było w porządku, bylem normalnym nastolatkiem z problemami jak każdy, dopiero teraz w momencie kiedy myślę o najgorszym zrozumiałem, że od kilku lat mój stan się pogarsza. Jestem bardzo nieśmiały i jakoś sobie z tym radziłem, ale teraz przestałem wychodzić z domu, kiedy mam iść do szkoły (zaocznej) lub nawet do sklepu i jestem w bezpośrednim kontakcie z innymi ludźmi zalewa mnie pot, robię się czerwony na twarzy, serce bije bardzo mocno, a ja nie wiem co mam ze sobą zrobić, nawet kiedy idę, a inni na mnie patrzą to mam problemy z chodzeniem, nie wiem jak mam stawiać kroki, gubię się w tym przez co staram się unikać ludzi. Mieszkam jedynie z mamą i nawet siedzenie z nią w pokoju to dla mnie duży stres... Na początku reagowałem tak na osoby, których nie znałem, a teraz nie potrafię żyć z ludźmi, którzy byli moimi przyjaciółmi - teraz już nie są. Bardzo często myślę o śmierci, o końcu świata, kiedy czarny kot przejdzie mi drogę zaczynam myśleć o najgorszym. Zastanawia mnie fakt, że kiedy oglądam swoje ciało, a robię to dość często, widzę dziwne rzeczy, ciało staje się niesymetryczne tak jakby niektóre narządy czy części ciała zmieniały wielkość, przemieszczały się. Piszę tą wiadomość ze łzami w oczach, bo nie wiem co ze mną będzie - czemu ja taki jestem czy można mi pomóc? Wydaje mi się, że po prostu taki jestem i tego nie da się zmienić, czemu się taki urodziłem?
