Czy można nawiązać przyjaźń w wieku 40 lat?
Kilka dni temu skończyłem 40 lat, po stracie obojga rodziców dwa lata temu moje życie powoli zaczyna się układać, za niespełna miesiąc biorę ślub. Moim problemem od zawsze jednak był całkowity brak znajomych. Nie chodzi o to że mam ich niewielu, ale o to że DOSŁOWNIE nie mam ani jednego (wyjątek stanowi pięcioro znajomych mojej narzeczonej, których czasem widuję, trudno tu jednak mówić o przyjaźni). Mam problem w kontaktach z ludźmi (chociaż znacznie mniejszy niż w okresie studiów czy wcześniej gdy praktycznie każdy kotakt był dla mnie wielkim stresem). Co jednak muszę podkreślić jestem osoba raczej "młodą duchem". Mam wielki głód kontaktów, żcia nocnego, spotkań, imprez. Oraz chęć nadrobienia w tym względzie "straconych lat" Nie jestem domatorem, dużo podróżuję, cały czas dążę do tego by wkoło mnie coś się działo. Moja narzeczona jest osobą spokojną i o niezbyt wielkich potrzebach życia towarzyskiego, chociaż jednocześnie braku moich problemów w kontaktach z ludźmi. Ja dążę do kontaktów z nimi i chcę być w tych sytuacjach swobodny ale nie potrafię. Mam dość sporo zainteresowań i nieraz starałem się zapisać do rozmaitych grup hobbystów by nawiązać kontakt z ludźmi o podobnych pasjach. Nigdy jednak to nie wypalało, byłem sam w tłumie. Ludzie zwracali się do mnie "per pan" będąc ze sobą "per ty". Czy osoba w moim wieku ma szansę nawiązania jeszcze przyjaźni "od zera" ? Chciałbym mieć chociaż 2-3 kolegów z którymi mógłbym czasem gdzieś wyjść w piątkowy wieczór. W chwili obecnej zastanawiam się jak wytłumaczyć ewentualnym pytającym dlaczego na weselu z mojej strony będzie tylko wujek z ciotką... Musiałbym chyba zaprosić sąsiadów aby był na nim ktoś jeszcze.
