Nie mam właściwie żadnych relacji z rówieśnikami - czy to jest normalne?
Mam prawie 22 lata i właściwie nie jestem w stanie mieć normalnych relacji z rówieśnikami. Właściwie nie mam z nimi żadnych relacji. Nie chodzę na imprezy, nie mam przyjaciół. Nie umiem gadać z ludzmi w moim wieku. Mnie bawią głupoty, których inni studenci nie rozumieją, pod tym względem dobrze się dogaduje z 10-13 latkami. Brzmi to śmiesznie, ale taka jest prawda. Mam trzy znajome w moim wieku, ale z każdą z nich łączy mnie konkretny wspólny temat i zawsze mówimy tylko o tym, chciałabym niby mieć więcej przyjaciół, ale nie potrafię się tak zachowywać, żeby móc ich pozyskać. Albo jestem sztywna, niedostępna, milcząca i ponura. Albo wariuję jak dziecko, śmieję się z niczego i gadam o jakiś głupotach, aż inni tylko dziwnie się patrzą. Nie prowadzę wtedy normalnej konwersacji, nie umiem zresztą, tylko cały czas gadam na jakiś temat, na którego punkcie mam akurat obsesję. Czy powinnam się leczyć, czy po prostu mam taką osobowość?
