Dzień dobry,
Oczywiście, że mogą to być początki depresji poporodowej, ale objawy utrzymują się na tyle krótko, że nikt nie postawi Pani diagnozy. Ciekawi mnie to czego dokładnie dotyczą te natrętne myśli (?). Doradzałabym odwracanie w takich momentach uwagi (myślenie o czymś innym niż natrętna myśl) lub mindfulness np. opracowany w książce "Mindfulness. Trening uważności" Mark Williams, Deny Penman, Wyd. Samo Sedno. Zgodnie z ideą mindfulness myśl jest tylko myślą a nie jakimś namacalnym bytem lub faktem. Myśl przychodzi do nas sama i wtedy możemy ją dostrzec, stwierdzić że się pojawiła i pozwolić "przejść" jej przez nasz umysł swobodnie. Nie musimy nadawać jej emocjonalnego wydźwięku, interpretować, przeżuwać tylko możemy ją zauważyć i poczekać aż "sama odejdzie" zostawiając przestrzeń dla kolejnej myśli. Opisane podejście wymaga treningu i wprawy do której można dojść dzięki treningowi uważności, który można ćwiczyć samemu w domu na podstawie książkowego opracowania. Z pewnością dobrym lekarstwem na natrętne myśli jest także zajęcie się jakąś aktywnością. W razie gdyby problem się nasilił polecam psychoterapię w podejściu poznawczo - behawioralnym. Mam nadzieję, że wspomniane objawy okażą się przejściowe.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog - kulczycka.pl/
Witam Panią,
Tydzień po porodzie nie można jeszcze stwierdzić depresji
poporodowej.
Po urodzeniu dziecka jest Pani osłabiona,
wyczerpana psychicznie i fizycznie.
Poza tym musi Pani odnaleźć się w nowej sytuacji,
a także zmierzyć się z nowymi obowiązkami, związanymi
między innymi ze stałą opieką nad dzieckiem.
Jeżeli nie ma Pani przy tym odpowiedniego wsparcia,
może to skutkować utratą sił psychicznych, fizycznych
i może wywołać poczucie bezsilności, frustrację
a nawet przygnębienie i wiele innych różnorodnych emocji.
Warto poprosić kogoś z rodziny o wsparcie i pomoc
w uporaniu się z codziennymi wyzwaniami i trudnościami.
Często też przyczyną złego samopoczucia po porodzie
są zmiany hormonalne zachodzące w organizmie
kobiety, które zwykle normują się w ciągu
2 tygodni po porodzie.
Jeżeli po tym czasie zły nastrój i samopoczucie nie miną,
a kontakty z dzieckiem nie będą przynosić radości i ukojenia,
należy niezwłocznie skorzystać z pomocy psychologicznej.
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną
o problemie, to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie
Hanna Markiewicz,
psycholog,
e-mail: psycholog24x@gmail.com
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Moja siostra miała depresję poporodową. Teraz ja jestem w ciąży i zastanawiam się, co mogę zrobić, żeby także mnie to nie spotkało? I czy w czasie karmienia piersią można przyjmować łagodne leki poprawiające nastrój, takie jakie można kupić bez recepty?
Na ryzyko wystąpienia zaburzeń depresyjnych mają pewien wpływ także geny. Jednak to, iż ktoś w rodzinie (rodzeństwo, rodzice) miał depresję, nie przesądza, że wystąpi ona również u innych jej członków. W okresie poporodowym osoby podatne na zaburzenia depresyjne są szczególnie narażone na ich wystąpienie. Jednak i tu nie jest powiedziane, że muszą one wystąpić. Uważa się, że na ewentualne ryzyko wystąpienia zaburzeń depresyjnych w ciąży czy depresji poporodowych mają wpływ takie czynniki, jak:
- Wcześniej przebyte zaburzenia nastroju
- Używki - alkohol, palenie papierosów
- Pogorszenie stanu zdrowia
- Młody wiek matki
- Małe wsparcie społeczne, brak pracy, niskie zarobki, niski poziom wykształcenia
- Brak partnera
- Wielodzietność
- Konflikty rodzinne
- Ambiwalentny stosunek do ciąży
.
W okresie ciąży oraz karmienia piersią w zasadzie nie zaleca się stosowania jakichkolwiek leków (w tym ziołowych, „delikatnych”). Decyzję o ewentualnym wdrożeniu farmakoterapii można podjąć po wnikliwej analizie indywidualnego przypadku ciąży i konsultacji lekarskiej. Zawsze należy rozważyć ewentualne korzyści i straty (w tym ryzyko negatywnego działania leku na dziecko). Jako swoistą profilaktykę można potraktować zdrowy tryb życia i dbanie o dobre samopoczucie przyszłej mamy, zarówno fizyczne, jak i psychiczne.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Dzień dobry,
wszystko zależy od tego jak leczona była Pani teściowa. Jeżeli była to tylko farmakoterapia to jest duże prawdopodobieństwo, że nie będzie babcią która lgnie do swojego wnuka i że ta negatywna wizja macierzyństwa i opieki nad niemowlakiem wciąż jej towarzyszy. Trudno powiedzieć czy to nawrót depresji. Warto otwarcie z nią rozmawiać o jej reakcjach. Zawsze można też zarejestrować się na konsultacje do lekarza psychiatry, do czego zachęcam.
Pozdrawiam A. Pacia
Witam. Tak zwana depresja poporodowa jest wynikiem zachwiania równowagi hormonalnej po porodzie. Nie może wrócić po latach od porodu. Możliwe natomiast, że teściowa ma po prostu skłonność do stanów depresyjnych i w trudnych emocjonalnie chwilach takich jak urodzenie dziecka a potem pojawienie się wnuka, jej stan emocjonalny się pogarsza. Możliwe też, że obecne zachowania teściowej nie są wynikiem depresji lecz raczej reakcji na zmianę (stres) w życiu. Pozdrawiam!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Depresja poporodowa jest poważnym zaburzeniem psyc
"Zaczniemy wszystko od nowa" - cieszył się jeszcze
PTSD, inaczej zespół stresu pourazowego (Posttraum
