Witam serdecznie,
Zgłaszane objawy mogą wskazywać na fobię społeczną.
Fobia społeczna jest dość częstym zaburzeniem, uważa się, że ryzyko wystąpienia w ciągu życia wynosi ok. 10%. Większość chorych pozostaje nierozpoznana i nieleczona. Częstym powodem zgłoszenia się do psychiatry jest współwystępowanie innych zaburzeń towarzyszących fobii społecznej, jak depresja oraz uzależnienie od środków psychoaktywnych.
Fobia społeczna polega na nawracającym, uporczywym lęku przed sytuacjami, w których dana osoba mogłaby być oceniana. Takie typowe sytuacje to: publiczne zabieranie głosu, rozmowa z nieznajomymi, jedzenie w miejscu publicznym.
Osoba cierpiąca na fobię społeczną odczuwa w takich sytuacjach ,,skupiony na sobie wzrok" otoczenia, wyobraża sobie, że jest krytykowana, oceniana negatywnie. Pojawiają się wówczas objawy fizyczne: przyspieszone bicie serca, zwiększona potliwość, drżenie rąk, duszność, uczucie zaciskania w gardle, parcie na mocz lub biegunka. Najczęściej osoba z fobią stara się więc unikać takich sytuacji, bojąc się oceny innych ludzi oraz pojawienia się przykrych objawów fizycznych.
Fobia społeczna najczęściej rozwija się w dzieciństwie po doświadczeniu sytuacji publicznego ośmieszenia, upokorzenia.
W powstawaniu tego zaburzenia uwzględnia się również szereg czynników biologicznych.
Dlatego też, w leczeniu zaleca się jednoczesne stosowanie psychoterapii oraz leków przeciwdepresyjnych.
Udowodnioną skuteczność w terapii zaburzeń lękowych ma psychoterapia poznawczo-behawioralna. Terapia polega na trenowaniu umiejętności stawiania się w sytuacjach wywołujących lęk. Wspólnie z terapeutą pacjent ocenia stopień trudności poszczególnych sytuacji wywołujących lęk i próbuje stawić im czoła. Unikanie sytuacji, których się boimy, nie rozwiązuje problemu, na dłuższą metę - nasila zaburzenie. Dzieje się tak dlatego, że nie pozwalamy sobie na zdobycie nowych, pozytywnych doświadczeń poradzenia sobie ze stresem.
Farmakoterapia polega na doraźnym stosowanie leków uspokajających oraz systematycznym przyjmowaniu leków przeciwdepresyjnych z grupy inhibitorów monoaminooksydazy lub wychwytu zwrotnego serotoniny. Są to leki bezpieczne, nie uzależniają, nie wpływają na pamięć i koncentrację. Zazwyczaj trzeba je przyjmować przez co najmniej pół roku.
W przypadku fobii społecznej odstawienie leku powoduje nawrót u większości chorych.
Psychoterapia poznawczo-behawioralna może doprowadzić do remisji objawów utrzymujących się przez wiele lat.
W tej sytuacji polecam Pani kontynuację psychoterapii oraz konsultację u lekarza psychiatry.
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/jakie-cwiczenia-przy-fobii-spolecznej
Z pozdrowieniami
