Nie wiem, czy to fobia społeczna, czy nieśmiałość?

Witam, mam taki problem: jak jestem w grupie osób, nawet znajomych, ciężko jest mi zabrać głos lub coś więcej powiedzieć, a jak coś takiego się zdarzy, to albo robię się czerwony lub jak mówię, to robię to tak, aby jak najszybciej skończyć. Mam opory z poznawaniem nowych osób, nie mówiąc o spotykaniu się z dziewczynami i rozmawianiem z nimi. Martwi mnie to, że po alkoholu część objawów znika. W szkole miałem podobne problemy, praktycznie nigdy nie chodziłem do tablicy, bo zawsze się bałem, że jak zrobię coś źle, każdy będzie się ze mnie śmiał. A w wojsku miałem podobnie - unikałem wszelkich kontaktów i ukrywałem się jak tylko to było możliwe. Teraz jest podobnie - wolę siedzieć w domu przed komputerem niż wyjść pobawić się ze znajomymi. I bardzo chciałbym to zmienić. Pomóżcie!

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Witam!

Zgłaszane przez Pana objawy mogą wskazywać na postać zaburzeń lękowych, które określa się jako fobię społeczną.

Fobia społeczna polega na nawracającym, uporczywym lęku przed sytuacjami, w których dana osoba mogłaby być oceniana. Takie typowe sytuacje to: publiczne zabieranie głosu, rozmowa z nieznajomymi, jedzenie w miejscu publicznym.

Osoba cierpiąca na fobię społeczną odczuwa w takich sytuacjach ,,skupiony na sobie wzrok" otoczenia, wyobraża sobie, że jest krytykowana, oceniana negatywnie. Pojawiają się wówczas objawy fizyczne: przyspieszone bicie serca, zwiększona potliwość, drżenie rąk, duszność, uczucie zaciskania w gardle, parcie na mocz lub biegunka. Najczęściej osoba z fobią stara się więc unikać takich sytuacji, bojąc się oceny innych ludzi oraz pojawienia się przykrych objawów fizycznych.

Fobia społeczna najczęściej rozwija się w dzieciństwie po doświadczeniu sytuacji publicznego ośmieszenia, upokorzenia.

Podstawową metodą leczenia jest psychoterapia, w szczególności poznawczo-behawioralna. Terapia polega na trenowaniu umiejętności stawiania się w sytuacjach wywołujących lęk. Wspólnie z terapeutą pacjent ocenia stopień trudności poszczególnych sytuacji wywołujących lęk i próbuje stawić im czoła. Unikanie sytuacji, których się boimy, nie rozwiązuje problemu, na dłuższą metę - nasila zaburzenie. Dzieje się tak dlatego, że nie pozwalamy sobie na zdobycie nowych, pozytywnych doświadczeń poradzenia sobie ze stresem.

Kolejny sposób leczenia to doraźne stosowanie leków uspokających oraz systematyczne przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych z grupy inhibitorów monoaminooksydazy lub wychwytu zwrotnego serotoniny. Są to leki bezpieczne, nie uzależniają, nie wpływają na pamięć i koncentrację. Zazwyczaj trzeba je przyjmować przez co najmniej pół roku.

Fobia społeczna wiąże się ze zwiększonym ryzykiem uzależnienia od alkoholu - uważa się, że ok. 20% osób cierpiących na to zaburzenie jest uzależnionych od alkoholu. Jeśli nadużywa Pan alkoholu, to wskazana byłaby kosultacja i ewentualne podjęcie terapii w poradni leczenia uzależnień. Czynne uzależnienie wpłynie bowiem niekorzystnie na wyniki leczenia fobii.

Polecam Panu informacje dostępne w naszym portalu:

http://portal.abczdrowie.pl/fobia-spoleczna,
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/jakie-cwiczenia-przy-fobii-spolecznej.

Serdecznie pozdrawiam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

portal.abczdrowie.pl
Patronaty