Witam, mam 17 lat, ważę 48 kg i mierzę 170 wzrostu. Ostatnim czasem (miesiąc, może dwa) ciągle jest mi strasznie zimno, mam lodowate dłonie, kiedy zjem trochę więcej niż zazwyczaj, od razu jest mi niedobrze. Potrafię nawet 3 dni wytrzymać bez jedzenia, bo po prostu nie jestem głodna. Proszę mi powiedzieć - czy to jest anoreksja i jej objawy?
Witam serdecznie,
jest bardzo prawdopodobne, że cierpisz na anoreksję. Wskazuje na to Twój BMI – 16,6 kg/m2, a anoreksję rozpoznaje się od BMI mniejszego od 17,5 kg/m2.
Konsekwencje takiego wychudzenia mogą być fatalne dla Twojego zdrowia.
Możliwe przyczyny to również depresja, zaburzenia trawienia, wchłaniania i zaburzenia hormonalne.
Powinnaś jak najszybciej zgłosić się do pediatry oraz do poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży.
http://portal.abczdrowie.pl/objawy-anoreksji
http://portal.abczdrowie.pl/skutki-anoreksji
http://portal.abczdrowie.pl/leczenie-anoreksji
Z pozdrowieniami
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Roksana Środa, 27-letni dietetyk kliniczny, przesz
Na otyłość choruje ponad 20 proc. polskiego społec
Twoje dłonie i stopy często zamieniają się w lód?
Witam i proszę o pomoc. Mam prawie 25 lat, ważę 43 kg przy wzroście 157 cm. Ta sama waga utrzymała mi się od ósmej klasy. Ostatnio schudłam kilogram i to mnie zabolało. Palę papierosy, więc postanowiłam rzucić, że może przytyję. Dzisiaj nie palę już cały dzień, ale jak coś zjem, to wymiotuję. Nie wiem, co robić, boję się. Nigdy nie byłam osobą uwielbiającą coś zjeść. Przeważnie to dopiero obiad jadłam jako pierwszy posiłek dnia, potem coś malutkiego albo i nie, a potem kolacja raz była, a raz nie. Nigdy nie myślałam o odchudzaniu, wręcz przeciwnie, chciałabym przytyć, tylko nie wiem jak to zrobić. Zjadałam zawsze tylko tyle, ile mi starczało, nigdy się nie przejadałam. Boję się, że to objawy anoreksji? Proszę o szybką odpowiedź.
Witam serdecznie!
Rozpoznanie anoreksji na podstawie przedstawionego przez Panią opisu wydaje się mało prawdopodobne.
Aby rozpoznać to zaburzenie, muszą być spełnione wszystkie kryteria.
Spełnia Pani jedno z nich - jest nim zbyt niska masa ciała w stosunku do wzrostu (Pani aktualny BMI ma wartość 17,4 kg/m2, a wartością graniczną dla rozpoznania jest 17,5 kg/m2).
Kolejny warunek niezbędny dla rozpoznania: wychudzenie zostało spowodowane celowym głodzeniem się, unikaniem ,,tuczących pokarmów", intensywnymi ćwiczeniami lub celowymi wymiotami. Pisze Pani, że nigdy nie chciała się Pani odchudzać, więc opis wskazuje raczej na błędne, utrwalone nawyki żywieniowe.
Kolejne kryterium, jakie musi być spełnione, to postrzeganie masy ciała jako zbyt dużej, pomimo że występuje znaczna niedowaga. Osoby chore na anoreksję uważają, że nie mogą przytyć więcej niż do określonej wagi, przy czym ta ,,idealna waga" oznacza tak naprawdę znaczne wychudzenie. Z opisu wynika, że ma Pani prawidłową ocenę własnej masy ciała oraz sylwetki.
Kolejnym warunkiem dla rozpoznania anoreksji są zaburzenia hormonalne powodujące nieregularne cykle lub zatrzymanie miesiączki. Nie wiem jednak, czy ma Pani objawy tego typu.
Utrata oraz niedobór masy ciała może być objawem wielu schorzeń, np. ze strony przewodu pokarmowego, zaburzeń hormonalnych, cukrzycy. W tej sytuacji konieczna jest wizyta u lekarza rodzinnego i wykonanie podstawowych badań diagnostycznych oraz ewentualnych konsultacji specjalistycznych.
Z pozdrowieniami
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Jadłowstręt psychiczny, zwany też anoreksją, to po
Lek Saxenda jest preparatem w formie roztworu do w
Pielęgniarka postanowiła opowiedzieć swoją histori
Dzień dobry, mam 21 lat, 165 cm wzrostu i ważę 40 kg. Mam bardzo małe łaknienie, często odczuwam zmęczenie. Czy to już anoreksja? A może inna choroba?
Witam serdecznie!
Początek anoreksji może być trudny do ustalenia, gdyż ograniczanie ilości i jakości pokarmów odbywa się stopniowo. Osoby chore na początku stosują różnorakie diety, w których przestają jeść słodycze, produkty wysokokaloryczne, a potem jedzą rzadko i w bardzo niewielkich ilościach. Myśli o jedzeniu stają się często obsesyjnym problemem towarzyszącym wszelkim aktywnościom. Nieraz cały wysiłek chorych zmierza w kierunku unikania sytuacji, w których musieliby coś zjeść. Unikają wizyt w barach, restauracjach, imprez związanych z konsumpcją, wspólnych posiłków z rodziną. Takie osoby odczuwają ponadto lęk przed przybraniem na wadze. Tak więc kolejnym objawem anoreksji jest zaburzony sposób, w jaki chore postrzegają wagę swego ciała oraz jego sylwetkę. Sądzą, że są zbyt chude, słyszą, że wszyscy wokół tak je oceniają, a mimo to czują, że ich biodra i nogi są zbyt grube. W następnym okresie w miarę pogłębianie się objawów głodzenia, pojawiają się u chorych objawy osłabienia, spowolnienia, stany smutku, chwiejności nastroju, utrata potrzeb seksualnych. Coraz trudniej podejmują różne prace, odczuwają lęk, wycofują się z kontaktów społecznych. Pojawia się szereg objawów fizycznych będących w dużej mierze skutkami ciężkiego i długotrwałego głodzenia się. Skóra tych osób jest sucha, niekiedy szara, kończyny zimne. Ciśnienie krwi niskie, występuje bradykardia, niekiedy zaburzenia rytmu, cechy odwodnienia, obrzęki, pacjentki narzekają na różnorakie objawy żołądkowo-jelitowe. Czynność osi podgórze-przysadka-nadnercza jest zmieniona, w efekcie występują zaburzenia lub brak miesiączki. W diagnozie anoreksji należy wcześniej wykluczyć inne schorzenia, które również mogą prowadzić do wyniszczenia organizmu. Należy wziąć pod uwagę obecność nadczynności tarczycy, cukrzycę, organiczne uszkodzenia podwzgórza i przysadki mózgowej, liczne schorzenia przewodu pokarmowego.
Jeśli nie doświadczyłaś żadnych z wyżej wymienionych objawów możesz być spokojna - anoreksja Ci nie grozi!
Pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
