Jeśli zmiana jest rzeczywiście nagła i diametralna, być może warto skonsultować się z lekarzem w kontekście diagnostyki np pod kątem pasożytów (często dają także objawy rozdrażnienia, trudności ze snem itp) lub innych chorób (np zapalenie pęcherza). Bunt dwulatka rzeczywiście może być przyczyną odmawiania niektórych aktywności, bo dziecko zaczyna być coraz bardziej świadome, rozumie swoje preferencje, a także odkrywa "moc" powiedzenia "nie". Uczy się stawiania granic i jednocześnie uczy się jaką siłę sprawczą ma słowo. Stąd czasem "nadużywanie" przez Maluchy tego prawa. A brak (jeszcze) umiejętności kontrolowania emocji powoduje, że dzieci znacznie silniej przeżywają i wyrażają wszystko to, co w danej chwili czują (stąd fizyczne odreagowywanie frustracji czy złości). Oczywiście dziecko ma prawo powiedzieć "nie" w niektórych sytuacjach i ważne, by - gdy jest taka możliwość- pozostawiać mu wybór (np może zdecydować czy ubierze niebieską czy zieloną bluzeczkę, ale ubranie kurtki już nie podlega dyskusji). Zachęcam zatem do podjęcia konsultacji lekarskiej i jednoczesnej dalszej pracy z córeczką w bliskości rodzicielskiej oraz obserwowania jej zachowań.
Jeśli lekarz wykluczy inne możliwości, a zachowania córeczki nadal będą Panią niepokoić, można także skorzystać z pomocy psychologa.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Agresja u małych dzieci to sprawdzian dla kompeten
Histeria, znana również jako nerwica histeryczna j
Pięciolatek, który podczas ataku złości demoluje m
