Witam serdecznie,
Podstawowe pytanie: Czy mieszka Pani - bądź często przebywa w domu - sama? Rozmawianie ze sobą jest częste u osób które dużo czasu spędzają same. Człowiek - istota społeczna, z natury potrzebuje innych do normalnego funkcjonowania. Jeśli dużo czasu w ciągu dnia spędza Pani sama i czuje się Pani samotna takie "zjawisko" mnie nie dziwi absolutnie. Lęk, że to jakiś chory objaw może natomiast skupiać Pani uwagę na tej czynności i prowokować w ten sposób do jej ponownego wystąpienia. Może się to przerodzić w pewnego rodzaju natręctwo, zwłaszcza, że inne wymienione przez Panią objawy mogą wskazywać na występowanie zaburzeń nerwicowych.
Jest w Pani dużo różnych emocji, które tłumione przytłaczają. Śmiech, złość, płacz, chęć zrobienia komuś krzywdy, a z drugiej strony pragnienie bliskości z osobami, które Pani kocha (poprzez wyobrażanie sobie różnych sytuacji z nimi). To temat do przepracowania na psychoterapii.
Odczucie, że inni na Panią patrzą, wyśmiewają się, wiąże Pani z niską samooceną, z trudnościami z dzieciństwa. I tutaj jest dużo racji. Jest Pani osobą o dużej samoświadomości, ale zamartwia się Pani trochę na zapas różnymi chorobami psychicznymi, podczas gdy z reguły cały szereg "dziwacznych" i "nienormalnych" odczuć u ludzi mieści się w granicach powszechnie rozumianej normy.
Zamiast stresowania się tym powinna Pani udać się na konsultację psychologiczną i podjęcie terapii. Wówczas będzie miała Pani pewność co do diagnozy i uzyska fachową pomoc. Moim zdaniem mogą to być zaburzenia nerwicowo - depresyjne, które z pomocą psychologa uda się pokonać.
Pozdrawiam serdecznie!
Witam serdecznie. Myślę, że nie obejdzie się bez pomocy terapeuty. Ciężko wydać konkretną diagnozę tylko na podstawie tekstu. Kolejną sprawą - proszę nie wmawiać sobie pewnych faktów ;-)
Pozdrawiam serdecznie
http://psychopedagog.eu
Objawy, które Pani opisuje, mogą wskazywać na fobię społeczną lub zaburzenie osobowości unikającej ze współwystępującymi zaburzeniami depresyjnymi. Należy wybrać się do doświadczonego psychiatry oraz równolegle rozpocząć psychoterapię u wykwalifikowanego psychoterapeuty. Im szybciej rozpocznie Pani terapię, tym szybsze i lepsze będą rezultaty. Poniżej zamieszczam linki do orientacyjnych testów na fobię społeczną oraz depresję. Proszę pamiętać, że wykonanie testu w żadnym razie nie może zastąpić indywidualnej diagnozy lekarskiej i psychoterapeutycznej.
http://rozwojowi.pl/fobia-spoleczna-test.html
http://rozwojowi.pl/depresja-test.html
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak wyjść z rozdwojenia jaźni? – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
- Jak przebiega diagnostyka rozdwojenia jaźni? – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
- Fobia społeczna i depresja – odpowiada Mgr Magdalena Hanna Nagrodzka
- Aspołeczność czy depresja? Czy to i to? – odpowiada Agnieszka Jamroży
- Jaka leczyć fobię społeczną? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Samodzielne poradzenie sobie z depresją zamkniętą – odpowiada Mgr Marek Lisowski
- Problemy z naturalnym zachowaniem i byciem sobą w gronie znajomych – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
- Problemy ze snem, stany lękowe i zły nastrój a depresja – odpowiada Mgr Przemysław Mućko
- Lęki w autobusie – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Czy to początki depresji? – odpowiada Dr n. med. Paweł Gosek