Dzień dobry,
Sądzę, że już w tej chwili robi Pani dla niego wiele, bo jest z nim w tym trudnym czasie. Powinna być Pani naturalna, czyli po prostu sobą i wspierająca. Warto dużo rozmawiać z chłopakiem i starać się wychodzić z nim z domu oraz przyjemnie spędzać czas razem. W rozmowie może mu Pani próbować pokazać, że ma sporo zalet i może Pani podsunąć mu kilka pomysłów na przyszłość. W tym miejscu warto również delikatnie spróbować dotrzeć do źródeł zaniżonej samooceny i przyczyn rezygnacji z marzeń oraz samorealizacji. Niestety nie wiele więcej można zrobić, gdyż motywacja do zmiany i sama zmiana leżą po stronie Pani chłopaka. Ja wiem o tym, że martwi się Pani bardzo o niego ale mam jednocześnie nadzieje, że między innymi dzięki Pani pomocy wyjdzie on z kryzysu.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Imponuje mi chłopak w mojej klasie, jednak jest bardzo zamknięty – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Jak sobie poradzić ze swoimi emocjami? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Mam 19 lat i zamknęłąm się na ludzi – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Czy możliwa jest depresja urojeniowa u bliskiej osoby? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Co mogą znaczyć moje napady płaczu? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Dlaczego jestem tak zazdrosna o mojego chłopaka? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Czy te wszystkie objawy oznaczają już depresję? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak radzić sobie z uczuciem smutku, przygnębienia i płaczem? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Czy dobrze zrobiłam, że nie oddałam chłopakowi prezentów od niego? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Boję się, że z powodu mojego zachowania znudzę się chłopakowi – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka