Dlaczego 2-latka boi się innych dzieci?

Witam mam dwuletnią córkę która boi się innych dzieci ale nie wszystkich jest dwójka chłopców jeden w jej w wieku drugi ma 5 lat i się z nimi dogaduje za swoją 4 tygodniowią siostrą też bardzo przepada , reaguje na jej płacz i od razu nas woła nie boi się jej normalnie do niej podchodzi . Głaszcze po nóżkach i ogólnie prawie że się z nią nie rozstaje nawet jak śpi to ona się bawi przy jej łóżeczku .Toleruje i bawi się tylko z tą trójką dzieci na widok innych wpada w płacz histerię i siedzi tylko u nas na kolanach . Boi się też dorosłych ale też nie wszystkich również boi się nowych zabawek ale też nie wszystkich głównie boi się tych grających na samochodzik jeździk do dziś nie usiadła i nie podchodzi do niego a ma go już ponad pół roku , do innych zabawek np. zestaw małego doktora , samolot itp. też reaguję płaczem jest tak od kiedy skączyła 10 miesięcy. Jakiś czas około 6 miesięcy bała się lalek ale minęło i teraz się nimi bawi .Na zabawki typu klocki, pluszaki, samochodziki (zwykłe proste nie grające ), książki , puzzle, kolorowanki i kredki nie reaguje strachem a wręcz przeciwnie uwielbia je . Z próbami przejścia z pieluchy w nocnik skączyło się noszeniem pieluchy dalej ponieważ córka reagowała bardzo nerwowo nie boi się nocnika i chętnie na niego siada . Siedzi nawet z godzinę tak bo ona chce ale nie załatwia swoich potrzeb zrobi to gdy w stanie z nocnika i posiusia się w majtki. A tłumaczenie że siusiu robimy na nocnik kączy się histerią i wybudzaniem się w nocy z krzykiem . Córka dużo mówi ale więcej swoim językiem woła mama i dziadzia (na dziadka) na swojego tatę mówi kaka choć gdy miała rok mówiła normalnie tata nie mówi babcia był okres że mówiła baba a teraz nie na swoją siostrę mówi Aga lub Agaga (młodsza córka ma na imię Agata) na pluszaki niedźwiadki woła nyny powtarza odgłosy zwierząt, sprawnie układa puzzle , gdy rysuje w ostatnim czasie często rysuje kółka, gdy koloruje stara się nie wyjeżdżać za linię, pokazuje swoje części ciała, próbuje sama się ubierać przeważnie spodnie, rozbiera się sama do kąpania naśladuje dorosłe osoby np. mnie jak zajmuje się młodsza córka ona powtarza czynnośći na lalce czy moje dziecko rozwija się poprawnie? czy jest coś w czym mogę jej pomóc aby rozwijała się lepiej? I jeszcze w ciągu ostatnich dwóch tygodni podchodzi niby się przytula do ręki czy nogi mojej lub męża zaciska zęby i tak jakby trzęsie głowa ale delikatnie zwrócę jej uwagę że ma przestać i przestaje Czym może być to spowodowane?
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu
Mgr Joanna Szlasa Psychologia
48 poziom zaufania

Dzień dobry,
rozwój psychoemocjonalny dziecka w pierwszych latach życia kształtuje się na podstawie czynników wychowawczych i środowiskowych. Pojawianie się niektórych stanów emocjonalnych jest naturalne na poszczególnych etapach rozwoju. Pisze Pani o lękach, jakie odczuwa Pani córka w stosunku do innych dzieci. Zazwyczaj w okresie drugiego roku życia większość dzieci odczuwa lęk słuchowy, czyli związany z głośnymi dźwiękami np. samochody na ulicy oraz lęk dotyczący ciemności. To co wzbudza w nich również uczucia lękowe to duże zmiany w życiu np. pójście do żłobka, przeprowadzka, ale także zmiana miejsca położenia ulubionej zabawki, której nie mogą znaleźć. W tym okresie najczęściej występującym lękiem jest jednak lęk separacyjny, czyli oddzielenie od rodziców np. kiedy mama wychodzi z domu na zakupy, a dziecko reaguje napadami histerii. Być może z tym związane są lęki u Pani córki przed innymi dziećmi, których nie zna i trudno jej się odnaleźć w nowej sytuacji. Inne zachowania, które Pani opisuje czyli np. naśladowanie zachowań, próby samodzielnego ubierania się są prawidłowymi formami rozwoju dziecka. Jeśli natomiast chodzi o rozwój mowy, to u dwulatków powinna pojawić się już umiejętność rozumienia nazw osób, przedmiotów i czynności. Nie ma jeszcze odmieniania wyrazów, ale zaczynają pojawiać się wypowiedzi dwuwyrazowe. Taka pobieżna analiza nie jest jednak podstawą do wnioskowania, czy dziecko rozwija się prawidłowo. Do tego potrzebna jest jeszcze obserwacja zachowania dziecka oraz pogłębiony wywiad. Jeśli zatem odczuwa Pani niepokój związany z rozwojem córki, to zachęcam do udania się na wizytę do psychologa dziecięcego, który na kilku wizytach będzie mógł dokonać kompleksowej diagnostyki psychologicznej dziecka.
Pozdrawiam,
Joanna Szlasa
www.poradnia-online.com

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty