Dzień dobry. Dzieci w tym wieku poszukują stymulacji. Do drugiego roku życia nauka odbywa się najintensywniej, już nigdy potem w życiu nie uczymy się tak szybko i tak wielu rzeczy jak właśnie w tym okresie życia. Jeżeli do tego Pani synek ma pewne cechy temperamentu wpływające na dość wyraźną ekspresję może to dawać taki właśnie obraz jego funkcjonowania, jaki Pani opisuje. Z drugiej strony ogromny wpływ na rodzaj ekspresji mają czynniki środowiskowe. To najbliższe, ważne osoby dorosłe są regulatorem emocji. Uczą dziecko pewnych reakcji, zachowań. Jeżeli dziecko jest pobudzone, reaguje kompulsywnie czy agresywnie, to własnie dorośli poprzez swoją odpowiedź na te zachowania nadają ton emocjom dziecka. W ten sposób wygaszają reakcje niepożądane lub wzmacniają te oczekiwane. Jeśli dziecko zachowuje się konstruktywnie, jest wesołe odpowiadamy na to dając wyraz zadowolenia i wzmacniamy to zachowanie poprzez aprobatę/pochwałę. Jeśli jego reakcje są niepożądane, próbujemy je wygaszać poprzez odwrócenie uwagi, przekierowanie jej na zachowania pozytywne, uspakajamy dziecko, wyciszamy (sami musimy być wyciszeni wewnętrznie i cierpliwi). Jeśli chciałaby Pani poszerzyć kompetencje w zakresie podobnych technik wspomagania rozwoju dziecka, polecam skorzystanie z konsultacji wychowawczych. Ważne, aby umówiła się Pani do psychologa posiadającego właściwe kompetencje i doświadczenie w pracy w tym własnie konkretnym zakresie. Pozdrawiam.
