Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (872 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Drżenie rąk rujnuje mi życie. Co jest tego przyczyną?

Witam! Jestem kobietą, mam 23 lata. Właśnie kończę studia o kierunku filologicznym (filologia obca). Nauka nigdy jednak nie sprawiała mi problemów. Mam już tytuł licencjata. Osobą ociężałą umysłowo na pewno nie jestem i nigdy nie byłam. Mam jednak coś, co nie pozwala mi w pełni cieszyć się rozpoczynającą się karierą zawodową oraz podejmować nowych zadań.

Kiedyś chciałam studiować medycynę, ale drżenie rąk wykluczyło tę możliwość. Studiuję język obcy, to też wymaga obcowania z ludźmi i swobodnej, bezstresowej komunikacji. Problem w tym, że taka komunikacja jest dla mnie za każdym razem sytuacją stresową. Boję się nawiązywać nowe kontakty z własnej inicjatywy, boję się mówić ludziom, co myślę. Gdy ktoś coś do mnie mówi, pamiętam wypowiedź, lecz tak się stresuję, że nie potrafię od razu inteligentnie zareagować i pociągnąć rozmowy dalej. Po ustaniu kontaktu z taką osobą dopiero wiem, co ja byłam powinna powiedzieć. Gdybym tak się nie stresowała, pewnie od razu trzeźwo reagowałabym na wypowiedzi innych ludzi. Nad tym stresem jednak nie jestem w stanie w żaden sposób zapanować.

Stresują mnie goście, stresują mnie nowe sytuacje, stresuje mnie szkoła. Stresuje mnie filiżanka z herbatą, talerz z zupą, którego, jeśli jest pełny, nawet nie przenoszę, gdyż wszystko zostałoby na podłodze. Ponadto stres u mnie wywołują: referat, rozmowa z wykładowcą, z kolegami. Stresuje mnie wyjęcie portfela i zapłacenie za zakupy. Kiedyś nawet bałam się skasować bilet, ale to już na szczęście ustało. Miałam nawet problem pisania kredą po tablicy w gimnazjum i liceum z powodu drżenia rąk. Najsilniej przeżywałam ten stres w okresie dojrzewania, wtedy też rodzice nie pozwalali mi na kontakty z rówieśnikami z sąsiedztwa (niewielka wieś), bo uważali, że to nie towarzystwo dla mnie. Ja jednak czułam się przy nich dobrze.

W szkole nie miałam wielu koleżanek, może dwie, dlatego też kontakty z kolegami z sąsiedztwa podniosły moje poczucie własnej wartości. Tym bardziej, że byli to też chłopcy, bo nigdy nie miałam odwagi porozmawiać z kolegą z klasy, ani też żaden nie podejmował rozmowy ze mną. Musiałam jednak się wymykać, by móc się z nimi spotykać. W liceum miałam chłopaka, który pochodził właśnie z tej małej miejscowości, jednak rodzice robili wszystko, bym się z nim nie spotykała. W konsekwencji teraz jestem sama i nie potrafię budować relacji damsko-męskich. Każda jest klęską albo z mojego powodu, albo z powodu drugiej strony.W każdej sytuacji trzęsą mi się ręce. W czynnościach domowych gdy jestem sama też, ale znacznie mniej. Szybko ekscytuję się nowymi sytuacjami i wtedy nie myślę racjonalnie.

Ten stan utrzymuje się u mnie od 6. roku życia, z tego, co pamiętam. W przedszkolu stresowały mnie występy publiczne i cała się trzęsłam. Nie przyjaźniłam się z dziećmi. Bałam się do nich podejść. Dodam, że rodzice bardzo mało ze mną rozmawiali, oboje pracowali i nie pamiętam jakiś długich rozmów z nimi albo zabaw. Tylko od czasu do czasu. Z niczym nie mogłam się do nich zwrócić, bo któreś zaraz krzyczało, albo sami boczyli się na siebie. Kiedy miałam około 3-4 lat, podobno budziłam się w nocy, krzyczałam na całe gardło, zapalałam wszystkie światła w całym domu, budząc wszystkich i biegając po całym domu. Taka sytuacja trwała około roku. Rodzice byli ze mną wtedy u lekarza, ale ten tylko powiedział, że za ciepło jestem ubrana. Miałam ponoć kłopot z uszami. Potem podobno, po tej wizycie, bez żadnych leków to wszystko ustało.

Urodziłam się w ósmym miesiącu ciąży, na trzy tygodnie przed planowanym terminem, na świat przyszłam poprzez cięcie cesarskie, oddawano mi krew, miałam żółtaczkę zaraz po porodzie. Jeżeli te wszystkie informacje pomogą w zdiagnozowaniu mojej choroby, to bardzo proszę o informacje jaka to choroba i jak ja mam ją leczyć. Bo muszę ją leczyć, gdyż tak dalej nie da się żyć! I proszę mi nie udzielać rad typu proszę uprawiać sport, bo to mi nie pomaga. Chcę wiedzieć, co tak naprawdę mi jest i czy da się to leczyć.

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie.

Diagnoza na podstawie krótkiego opisu powinna zostać potraktowana przez Ciebie jako pewnego rodzaju założenie, hipoteza. Pewność co do rozpoznania uzyskasz jedynie na podstawie osobistej rozmowy z lekarzem.

Twój opis wskazuje na problemy w sytuacjach związanych z oceną (wystąpienia publiczne, rozmowa z nieznajomymi, nawiązywanie kontaktów, nowe sytuacje interpersonalne). Wskazuje to na zaburzenie pod postacią fobii społecznej. Typowo zaczyna się ono w dzieciństwie po doznaniu sytuacji upokorzenia, ośmieszenia. Osoba cierpiąca na fobię społeczną odczuwa dyskomfort w sytuacjach, w których potencjalnie mogłaby zostać skrytykowana, ośmieszona. Postawiona w takiej sytuacji zaczyna odczuwać zdenerwowanie i towarzyszą temu objawy somatyczne: drżenie rąk, zaczerwienienie twarzy, duszność, przyspieszone bicie serca, ból brzucha. Lęk dotyczy  nie tylko samej sytuacji oceny, ale i możliwości wystąpienia objawów lęku. Można więc obawiać się, że jeśli zacznie się rozmawiać z nieznajomą osobą, to wystąpi drżenie rąk, które będzie "kompromitujące".

Typowym zachowaniem jest unikanie sytuacji budzących lęk (unikanie publicznych wystąpień, siadanie w ostatnich rzędach itp.). Częste jest również monitorowanie swojego organizmu, czy widoczne są objawy lęku oraz działania, które mają ukryć te objawy. Osoba czerwieniąca się może np. stosować intensywny makijaż, zasłaniać się włosami, nosić golf. Paradoksalnie - działania te mogą faktycznie zwracać uwagę otoczenia. Osoby, u których występuje drżenie rąk mogą celowo zaciskać mocno ręce na przedmiotach, co nasila drżenia. Sama myśl o możliwości wystąpienia drżenia rąk może być tak stresująca, że wywołuje drżenie.

Leczenie fobii społecznej polega na psychoterapii (w szczególności poznawczo-behawioralnej) oraz leczeniu farmakologicznym. Zalecane są leki przeciwdepresyjne, zaś doraźnie - leki uspokajające i zmniejszające drżenie rąk.

W tej sytuacji polecam Ci konsultacje u lekarza psychiatry, który zaleci Ci odpowiednie leczenie i postępowanie. Do rozważenia jest również konsultacja neurologiczna, aby wykluczyć inne przyczyny drżenia.

Polecam informacje, które mogą się przydać:

http://portal.abczdrowie.pl/pytania/jakie-cwiczenia-przy-fobii-spolecznej

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Przyczyny drżenia rąk

Mam kłopot. Ręce mi się trzęsą nie tylko w sytuacjach społecznych ale także w domu. Gdy trzęsą mi się ręce nie czuje stresu ręce trzęsą się zawsze, napisze że pale ale okazyjnie mam 18 lat i ten problem chodzi za mną od 2 lat. Nie wiem co to może być i do kogo mam z tym iść? Z góry dziękuje za odpowiedź :)    

MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Witam!

Opisane objawy mogą mieć różne przyczyny, jednak żeby stwierdzić przyczynę psychiczną, należy najpierw wyeliminować zaburzenia somatyczne. Warto w tej sprawie skonsultować się z lekarzem rodzinnym, by mógł zlecić odpowiednie badania lub pokierować Pana dalej do innego specjalisty. Jeśli zostaną wykluczone przyczyny organiczne, wtedy należy skonsultować problem z lekarzem psychiatrą lub psychologiem.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co może być przyczyną tego drżenia rąk?

Drżenie rąk u dziecka. Drżenie występuje można powiedzieć od zawsze. Już jako maluszek, jak chwytał samodzielnie butelkę to występowało drżenie rąk, wyciągając rączki lekko się trzęsły. Teraz dziecko ma 13 lat i trzęsienie gdy po coś sięga nadal występuje. Kilka lat temu byliśmy u neurologa, nie zauważył nic dziwnego i uważa, że "tak już ma" i jak się martwię to należy podać herbatkę uspokajającą. Tylko, że on się trzęsie w zupełnie spokojnych sytuacjach, nie jest to objaw stresu. Zastanawiam się, co może być tego przyczyną? Czy powinnam podjąć jakieś działania by w przyszłości stan trzęsienia rąk się nie pogłębiał.
KOBIETA, 41 LAT ponad rok temu
Redakcja abcZdrowie
98 poziom zaufania

Dzień dobry!

Domyślam się, iż drżenie rąk u dziecka może silnie niepokoić. Poza tym, w zależności, jak jest ono silne, objaw ten może utrudniać mu codzienne funkcjonowanie. Drżenie rąk należy do symptomów niespecyficznych, co oznacza, że przyczyny mogą być bardzo różnorodne.

Drżenie rąk może mieć charakter samoistny, czyli być chorobą samą w sobie, bez poważniejszej etiologii. Przyczyną może być też podłoże nerwowe, silne emocje, stres – stąd zapewne porada lekarza, by podać dziecku uspokajającą herbatkę. Można byłoby skonsultować z psychologiem sposób przeżywania stresu przez dziecko, być może wykształcił się nieprawidłowy schemat reakcji emocjonalnych, w którym następuje bardzo silne napinanie mięśni, co skutkuje ich drżeniem. Inne możliwe źródła to uszkodzenie móżdżku, neuropatie obwodowe, nadczynność tarczycy (nie jest to pełna lista).

Drżenia rąk nie należy lekceważyć właśnie z uwagi na różnorodność możliwych przyczyn. Napisała Pani, iż wizyta u neurologa odbyła się kilka lat temu. Dziecko jest w tej chwili starsze, niepokojący objaw się utrzymał, proponowałabym ponownie rozpocząć badania. Być może zacząć od lekarza pierwszego kontaktu, porozmawiać z nim o możliwych ścieżkach, jak konsultacja z neurologiem, może również endokrynologiem, zrobić podstawowe badania, a następnie udać się do specjalisty i prosić o pogłębienie diagnostyki.

Pozdrawiam i życzę szybkiego wyjaśnienia źródła dolegliwości.

Polecam też Pani lekturę obszernej odpowiedź na ten temat w wątku https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/dlaczego-trzesa-mi-sie-rece.



Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty