Jak leczyć dziecko zbyt rozwinięte fizycznie?

Dzień dobry, Mamy ogromny kłopot z wnuczką, w grudniu skończyła 11 lat i jest nad wiek rozwinięta fizycznie. Od ok. 8m-cy miesiączkuje. Jest agresywna, bije, kopie i ciągnie matkę za włosy, wyrzuca z piętra na schody ciężkie rzeczy, również talerze z jedzeniem, a od 3 tygodni nie myje się, nie sprząta pokoju, po szkolne dobrowolnie w nim siedzi i czyta książki, bardzo późno chodzi spać, z nikim nie rozmawia, a najgorsze jest to, że od ponad dwóch tygodni praktycznie nie je i słabo pije. Pielęgniarki uważają, że tylko zredukowała sobie jedzenie i że to nie zaszkodzi jej zdrowiu, a wnuczka w ciągu dnia pije tylko soczek 250ml, je owoce np. pomarańcz czy garść winogron i maślaną bułeczkę z kawałkami czekolady. Od ponad dwóch tygodni co dziennie wyrzucam kanapkę z wędliną, którą szykuję na lunch. Nie je śniadań, obiadów ani kolacji. Kilka razy wpadła w szał, zrobiła dziurę w ścianie w salonie i w swoim pokoju, nie chce zdejmować butów, a na noc zastawia drzwi szafą, żeby nikt nie wszedł. W razie pożaru ma odciętą drogę. Kilka tygodni temu interesowała się samo okaleczaniem, wysłała zdjęcie do swojego kolegi, pytając go o zdanie. Mieszkamy w Anglii, w ubiegłą niedzielę uciekła z domu do swojej nauczycielki, przywiozła ją policja, a po kilku godzinach dołączyły pielęgniarki od zdrowia psychicznego, które stwierdziły, że dziecko nie ma choroby psychicznej tylko problemy z zachowaniem. W szkole odmawiała udziału w zajęciach, teraz od kilku dni bardziej się angażuje, rówieśnicy odsunęli się od niej, bo się jej boją. Po szkole nie chce wracać do domu, wczoraj kolejny raz przywiozły ją nauczycielki. Za 3 tygodnie ma mieć badanie psychologiczne, ale nie wiemy, czy nie powinna mieć wykonanego również rezonansu magnetycznego głowy. Od stycznia jest coraz gorzej. Wcześniej uciekała z domu lub ze szkoły, odmawiała powrotu do domu, nakłamała, że jest bita przez matkę, więc policja zabrała ją na komisariat, a w nocy przyjechali po wnuka i też go zabrali. Po dwóch dniach dzieci wróciły do domu. Wnuk ma 5,5 roku, źle reaguje na wizyty policji, pracowników socjalnych, na awantury, wrzaski, krzyki i zrzucanie ciężkich przedmiotów. Wczoraj po szkole uczepił się mnie w drzwiach wejściowych jak małpka i przez chwilę płakał, potem chciał do taty. Powiedział, że nie chce mieszkać z Wiktorią. Boi się jej. Córka sama wychowuje dzieci, mieszka również mój 27-letni syn i czasowo ja, najpierw wrogiem była tylko córka, teraz cała rodzina. Gdyby była starsza, to policja dawno by ją za takie zachowanie aresztowała, ale z 11-latką nic zrobić nie mogą, natomiast Social Services uważa, że nie ma sensu umieszczać jej czasowo w rodzinie zastępczej, do której chyba wnuczka z uporem dąży. Nikt nie potrafi do niej trafić, nie współpracowała z family worker, lekceważyła Policję, kiedy przestała ze mną rozmawiać, wpadłam na pomysł podrzucania jej kartek do pokoju, wsuwałam pod drzwi, zrobiłam to 4 razy, potem powiedziała, żebym się nie wysilała, bo nie będzie ich czytać. Jest tylko jedna nauczycielka, z którą rozmawia. Czy wnuczka może mieć depresję? Albo jakąś inną jednostkę chorobową? Czy to rzeczywiście tylko problemy z zachowaniem? Dwa lata temu moja córka rozstała się z ojcem wnuka, który natychmiast odtrącił też wnuczkę, myślę, że to był czynnik uwalniający takie zachowanie, a rok temu zmieniliśmy miejsce zamieszkania, co nie podobało się wnuczce. Wnuczka nadal chodzi do tej samej szkoły, ale z powodu odległości przestała mieć częsty kontakt z przyjaciółmi po szkole. Córka kilka razy straciła przez wnuczkę pracę i nie stać jej na prywatną konsultację, dlatego szukam bezpłatnej pomocy, pokierowania nami, bo wnuczka naprawdę tej pomocy potrzebuje i my również, nie wiemy jak z nią postępować. Bardzo proszę o pilną odpowiedź. Z wyrazami szacunku, M.T.