Jak mam rozumieć niespokojne zachowanie dziecka?

Mam takie pytanie.

Mój syn, który skończył dwa latka ma tendencję do bujania się, kiedy jest pozostawiony sam sobie. Nie robi tego często, ale jak nie wie co ze sobą zrobić, to zaczyna się bujać. Jak tylko czas i sytuacja mi na to pozwala, to zaraz reaguje i proponuje mu zabawę lub słuchanie bajki, lub piosenek dla dzieci. Nie mogę być cały dzień tylko z Nim i się bawić. To samo robi dość często, kiedy zostaje włożony do swego łóżeczka. Zamiast się położyć i sobie po prostu odpocząć, on zaczyna mocno odbijać się plecami o ściany łóżeczka, które na szczęście nie są z drewna, lecz z takiego miękkiego tworzywa. Wspomnę tylko, że łóżeczko zaczyna po prostu podskakiwać i robić huk. Nie wiem jak mam to rozumieć? Czy syn robi to ponieważ słyszy hałas, jaki towarzyszy temu czy jest inna tego przyczyna? Lubi też się turlać z jednego boku na drugi, tak jakby sam chciał się kołysać. Mamy umówiona wizytę u Neuropsychiatry, ale to dopiero za miesiąc. Podkreślę tylko, że gdy siedzi na kanapie to tak nie robi. Buja się również dość mocno, gdy jest w swoim krzesełku i mam wrażenie tak jakby nie lubił. Gdy jest jakby "uwięziony" przypięty do czegoś lub właśnie w jakimś sensie "uwięziony" w swoim łóżeczku. Czy jest na to jakaś rada?

Dziękuję za odpowiedź.

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Witam!

Informacje dotyczące zachowań Pani dziecka są niepełne i niewystarczające, aby udzielić konkretnej odpowiedzi. Opisane przez Panią zachowania dziecka nie wskazują jednoznacznie na autyzm, ale na pewno są niepokojące. Zdarza się, że dwuletnie dzieci rozładowują silne napięcie bujając się lub " kulając się " w łóżeczku, ale ilość i częstość zachowań jest duża i wymaga na pewno konsultacji u specjalisty.

Zachowanie dziecka ma charakter stymulacji, czyli dostarczania sobie pewnych wrażeń. Nie wspomina Pani o miejscu zamieszkania, stąd trudno polecić mi konkretną placówkę. Myślę, że dobrze, aby zbadał dziecko neurolog, psycholog dziecięcy i terapeuta integracji sensorycznej. Polecam dotarcie do  specjalistycznej poradni, w której zbadano by wzrok i słuch dziecka. To na pewno pozwoli prawidłowo zdiagnozować malucha i rozpocząć  konstruktywną terapię.

Pozdrawiam

0
Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz
65 poziom zaufania

Witam
Dobrze, że umówiła Pani wizytę u specjalisty. Można jeszcze pomyśleć o badaniu pod kontem zaburzeń integracji sensorycznej bo być może taka potrzeba mocnej stymulacji z tego wynikać.
Pozdrawiam AM

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak mam rozumieć swoje zachowanie?

Witam. Mam 24 lata, niecały rok temu rozstaliśmy się z była partnerka. Głównie z mojej winy. Obecnie poznałem nową dziewczynę, jednak codziennie myśle o byłej i naszym synku. Brakuje mi spędzania z była czasu i rozmów, chciał bym mieć z nią relacje abym mógł się zwierzać ponieważ jest osoba której najbardziej ufam. Odkąd się rozstaliśmy każdej nocy wstaje ok. 1 i nie mogę zasnąć do 2 oraz budzę się drugi raz około 4 po czym po jakimś czasie udaje się zasnąć. W ostatnim czasie zauważyłem, iż mam słaby humor… Jeśli ktoś mnje prosi bym coś zrobił to reaguje krzykiem, nieraz mam ochotę zniknąć tzn. Wyjść z domu i nie wrócić… Co w takiej sytuacji mogę zrobić? Czy to coś złego ?
KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu
Redakcja abcZdrowie
98 poziom zaufania

Witam serdecznie,

Współczuję Panu sytuacji, z którą w tej chwili się Pan mierzy, to bolesny proces. Przeżywanie trudności emocjonalnych po rozstaniu, zwłaszcza kiedy w grę wchodzą tak ważne relacje jak była partnerka i wspólne dziecko, jest zupełnie naturalne i zrozumiałe. Tęsknota za bliskością, której Pan doświadczał, oraz pragnienie utrzymania zaufanej relacji ze swoją byłą partnerką świadczy o głębokich więziach, jakie powstały.

Odczuwane problemy ze snem, zmiany nastroju oraz reakcje emocjonalne, o których Pan wspomina, mogą być odpowiedzią na stres emocjonalny i nieprzetworzone uczucia związane z tą życiową zmianą. Stan, o którym Pan pisze, może być oznaką adaptacyjnego zaburzenia emocjonalnego, co jest normalną reakcją na trudne, stresujące okoliczności. Przeżywanie rozstania z życiowym partnerem bywa porównywane do procesu żałoby, którego przejście, wraz ze zmieniającymi się fazami, jest konieczne, aby wrócić do pełni sił psychicznych.

Ważne jest, aby w takiej sytuacji nie pozostawał Pan sam ze swoimi myślami i emocjami. Proszę rozważyć skorzystanie z wsparcia psychologicznego lub psychoterapeutycznego – to może być dla Pana bardzo pomocne w przepracowaniu doświadczeń, uczuć związanych z rozstaniem oraz w znalezieniu nowych, zdrowych sposobów radzenia sobie z trudnościami. Psychoterapeuta może również pomóc w znalezieniu sposobów na budowanie relacji z byłą partnerką, opartej na wzajemnym szacunku i zaufaniu, co jest szczególnie ważne w kontekście wspólnego rodzicielstwa.

Proszę pamiętać, że szukanie pomocy w trudnych chwilach życiowych jest znakiem siły, a nie słabości. Praca nad sobą i swoimi emocjami to inwestycja w lepsze jutro dla siebie i dla swojego synka. Mimo że jest trudno, niech wspiera Pana myśl, że on Pana potrzebuje. Nie ma na świecie innej osoby, która będzie dla niego tak ważna i potrzebna jak Pan w budowaniu jego poczucia wartości jako człowieka i mężczyzny.

Oprócz wsparcia specjalistycznego, ważne jest dla Pana łagodność dla siebie w trudniejszych chwilach i znalezienie dla siebie czasu na regenerację, na przykład poprzez aktywność fizyczną, hobby czy spotkania z przyjaciółmi - to może przynieść ulgę i poprawić nastrój, choćby krótkotrwale. Z czasem chwile te będą się wydłużać.

Proponuję też przeczytać kilka wskazówek w artykułach poniżej:

https://relacje.abczdrowie.pl/jak-przetrwac-rozstanie/6955875588205056a

https://portal.abczdrowie.pl/rozstanie-poczatek-drogi

https://portal.abczdrowie.pl/specjalisci-podpowiadaja-jak-dojsc-do-siebie-po-rozstaniu

Życzę Panu siły i odwagi w podejmowaniu kroków ku lepszemu samopoczuciu i mam nadzieję, że sytuacja wkrótce się poprawi.

Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Niespokojne zachowanie 7-miesięcznego dziecka

moja 7 miesięczna córka od kilku dni jest bardzo niespokojna kiepsko śpi w dzień a ostatnia w nocy mocno się kreci i przez sen pełza oraz raczkuje popłakuje i wybudza się ma już dwa zęby ale nie było takich problemów ponadto nie zjada porcji większych niż 120 wiec o 22 otrzymuje mleko kasza a o 2 w nocy mleko potem już spała do rana ostatnie noce niestety są ciezkie
KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty