Jak nauczyć się czerpać radość z życia?

Nigdy nie byłem szczęśliwy. Wychowywałem się pod kloszem bez rówieśników. Pierwszy kontakt z innym dzieckiem miałem w klasie 0. Pierwszy kontakt z dziewczyną miałem w liceum. Przedtem nigdy z nimi nie rozmawiałem. Boję się kobiet. Mam 26 nigdy nawet nie trzymałem kobiety za rękę. Odczuwam ciągły nieprzerwany stres od wielu, wielu lat. Dostaje ataków paniki na przemian z furią. Ojciec kiedyś pił i co weekend była awantura. Obydwoje rodziców nadopiekuńczych. Nie radze sobie z emocjami. Moje życie to pogoń za chwilową ulgą. Cierpię od lat. Nie wierze już w nic. Nie widzę przyszłości. Nie nawidzę siebie. Swoje wyglądu, rodziny, wychowania, osobowości, miejsca zamieszkania. Nie chce żyć na tym świecie. Bardzo mało brakuje bym z sobą skończył. Nie widzę innego wyjścia. Chcę by w końcu się to skończyło.

MĘŻCZYZNA, 27 LAT ponad rok temu

Stres Ataki paniki Psychologia Emocje

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Panu,

Zacznę od Przesłania z filozofii Wschodu:

„Nic na świecie nie jest stałe lub niezmienne;
Nasze działania pociągają za sobą skutki;
W każdej sytuacji możliwa jest zmiana”.

Dziękuję, że napisał Pan do Nas, dzieląc się swoją historią osobistą.
Żyjemy w Świecie ciągłych zmian, wokół Nas i w Nas (Pau też...).
Każda wielka zmiana zaczyna się od malutkiego kroku…

Z Pana informacji wynika, że jest Pan świadomy tego, co się z Panem dzieje od kilku/kilkunastu lat.
Jest Pan teraz w takim miejscu, że zaczął poszukiwać odpowiedzi i rozwiązań.
Istotne jest, żeby przyznał się Pan sam przed sobą, że potrzebuje Pan wsparcia w zmianie dotychczasowych nawyków, które to Panu nie służą...
Jeśli to Pan zrozumie i przyjmie jako prawdę, to już krok do zmiany, gdyż weźmie Pan odpowiedzialność za swoje myśli i emocje oraz za to, jak Pan postępuje wobec samego siebie.

Podsumowując, trzeba powiedzieć sobie "tak" i sięgnąć po pomoc rozwojową psychologiczną, celem podjęcia terapii, i dopuścić do siebie, że jest to proces, który trwa, i na który trzeba sobie pozwolić.

Życzę, żeby dotarł Pan do swoich ogromnych zasobów, które są w Panu,
irena.mielnik.madej@gmail.com

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

wskazane jest wsparcie psychoterapeutyczne, praca w obszarze poczucia własnej wartości, co pozwoli ustabilizować samoocenę i poprawi się Pana jakość życia, ma Pan 26 lat cale życie przed Panem. Nie zaszkodzi też konsultacja psychiatryczna - w celu zastosowania farmakoterapii, ponieważ osoby z niskim poczuciem własnej wartości mają skłonności depresyjne, przejawiają zaburzenia suicydalne, takie objawy też Pan prezentuje, farmakoterapia pozwoli ustabilizować nastrój, pomoc można uzyskać w Poradni Zdrowia Psychicznego (NFZ).

Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak odnaleźć motywację w życiu i pozbyć się obojętności? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak znowu zacząć cieszyć się życiem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Skąd się bierze mój brak chęci do życia i niska samoocena? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Dlaczego nie mogę żyć tak jak inni? – odpowiada Mgr Agnieszka Jabłonowska
Jak radzić sobie w życiu z niepełnosprawnością ? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak nauczyć się czerpać radość ze związku? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak nauczyć się samoakceptacji? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Niechęć do swojego życia po alkoholu i prostytucji – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Co zrobić, by czerpać radość z życia? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak odzyskać chęć do życia po rozwodzie? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Mężczyźni także mogą cierpieć na depresję poporodową!

Wiele mówi się na temat depresji poporodowej, któr

Smutek skrywany pod płaszczem męskości

O zaburzeniach nastroju pisze i mówi się najczęści

"Słaby był, to się powiesił". To największy mit o męskiej depresji. Jest ich więcej

Mariusz wsiadł na rower i pojechał na przejażdżkę.

Jak nauczyć się czerpania radości z sukcesów?

Narzeczona ma problem z związkami na skutek awantur rodziców(ojciec furiat), nie umie czerpać radości z osiągnięć, bo nie doceniano jej osiągnięć w domu; na dobre wyniki w szkole mówili,że to normalne i z czego się cieszy,za wygraną w konkursie z WF mówili,że WF to takie nic; za prace domu-zamiast pochwały słyszała,że ma się nie przechwalać, że cokolwiek robi. Jak pomóc jej w czerpaniu radości z osiągnięć i dobrych rzeczy, skoro ilekroć jest dobrze dostaje lęków, że zaraz się coś popsuje?

MĘŻCZYZNA, 31 LAT ponad rok temu

Rozwój osobisty Psychologia

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

80 poziom zaufania

Dzień dobry.

Wydaje się, że najlepszym sposobem w opisanym przypadku byłoby namówienie narzeczonej na konsultację i terapię psychologiczną.

Pozdrawiam.

Mgr Tomasz Furgalski Psycholog, Łódź

51 poziom zaufania

Proszę powiedzieć narzeczonej, że świat to róg obfitości, z którego każdy może czerpać ile chce nie uszczuplając dobra innym. Nie panuje równowaga miedzy sukcesami a porażkami lecz odwrotnie sukces przyciąga następny sukces.

Serdeczne pozdrowienia
Tomasz Furgalski

Mgr Ludmiła Kulikowska-Kubiak Psychologia, Łódź

60 poziom zaufania

Witam
Żeby Pana narzeczona mogła czerpać radość i satysfakcję z tego co robi, co osiąga musi zmienić nastawienie do samej siebie. Uznać, że jest ważną, wartościową osobą, że może mieć wpływ na swój rozwój i swoje życie.Myślę, że najlepiej będzie jeśli skorzysta z pomocy psychologa, ponieważ dokonywanie takich zmian w sobie jest procesem, który wymaga czasu i konsekwentnej pacy nad sobą.
pozdrawiam Ludmiła Kulikowska Kubiak

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Wieloletnie trudne doświadczenia w kluczowym okresie życia (dzieciństwo i dorastanie) sprawiają, że partnerka powinna podjąć psychoterapię. Może zgłosić się np. do Poradni Zdrowia Psychicznego.

Pozdrawiam!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Problemy z czerpaniem radości z życia – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska
Natrętne myśli i dylematy dotyczące dalszej edukacji u 21-latka – odpowiada Mgr Małgorzata Markowska
Co zrobić, jeśli nie umiem czerpać radości z życia? – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
Czy normalne jest to, że 16-latek mówi sam do siebie? – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Dlaczego myślimy o śmierci bliskich osób? – odpowiada Mgr Ludmiła Kulikowska-Kubiak
Uczucie odrealnienia u 24-letniej kobiety – odpowiada Mgr Ludmiła Kulikowska-Kubiak
Jak żyć wśród zakochanych par, będąc samotną? – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Utrata koleżanek z powodu niepełnosprawności – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Sukces terapii z psychologiem – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Problemy w porozumienie z siostrą – odpowiada Mgr Ludmiła Kulikowska-Kubiak

artykuły

Odporność psychiczna - czym jest i jak ją wzmacniać?

Odporność psychiczna to cecha osobowości określają

Stres u dzieci

Agresja dzieci autystycznych może objawiać się w b

Syndrom DDA - rodzina, związki z osobami uzależnionymi, relacje z rodzicami, role DDA, kariera, terapia

Syndrom DDA - Dorosłych Dzieci Alkoholików to zbió

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Jak odzyskać radość życia?

Mam 23 lata i jestem kobietą. To jak się obecnie czuję kompletnie mnie przeraża. Jest to stan, który trwa od ponad dwóch miesięcy. Czuję taką czarną i głuchą pustkę w środku. Czuję się niechciana, zapomniana. Mam wrażenie, że zawiodłam moją rodzinę, bo nie jestem taka jakby oni wszyscy oczekiwali. Żyję w kłamstwie.

Jak jestem w pracy to udaję, że wszystko jest w porządku. Nie chcę aby ktokolwiek dowiedział się jak się czuję, bo nie chcę ich udawanego żalu i kłamliwych słów otuchy. Każdy ma swoje problemy i każdego obchodzi tylko własna sytuacja i własne problemy, a nie czyjeś, cudze. Zawsze jakoś potrafiłam się podnieść i zmobilizować do działania. Jednak obecnie czuję się tak, że mimo wszystko co zrobię to i tak to nic nie zmieni. Czuję się beznadziejnie. Mam wrażenie, że wszystkie moje starania do niczego nie prowadzą.

Pochodzę z ubogiej rodziny i na wszystko muszę zapracować sama. Zawsze o tym wiedziałam i pogodziłam się z sytuacją. Tylko, że ostatnio doszłam do wniosku, że moje wysiłki i ciężka praca nie gwarantują mi sukcesu. Nie chcę całe życie ciężko pracować i zmarnować zdrowia na to, aby żyć tylko od wypłaty do wypłaty na stopie minimalnej życia. Nikt mi nie da tej pewności, że pewnego dnia będę żyć ze spokojem i radością sumienia; iż będę mogła cieszyć się życiem i żyć pełnią życia; że moje życie będzie takie, jakie sobie wymarzyłam.

Czuję, że ja nie żyje - tylko prowadzę marną wegetację. Mam ochotę wrócić do czasów dzieciństwa, kiedy to nie musiałam się przejmować tym co będzie jutro, a życie wydawało się dużo prostsze.Czuję się źle fizycznie i psychicznie. Nie śpię dobrze. Budzę się często wyrwana ze snu ze stanem niepokoju. Nie potrafię się odnaleźć. Ludzie i ich codzienne problemy wydaja mi się głupie i kompletnie absurdalne. Nic nie jest w stanie doprowadzić mnie do stanu równowagi wewnętrznej. Czasem mam ochotę się porządnie wypłakać i wylać tę całą złość na zewnątrz, bo myślę, iż możne to mi pomoże. Jednak ostatnio nie potrafię płakać. Nie chcę tak żyć.

Myślałam o samobójstwie, ale mam wrażenie, że jak je popełnię to już potem nie będzie większego wyboru. Chcę dożyc spokojnej i szczęśliwej starości. Życie mi ucieka przez palce, a ja mam wrażenie, że tkwię w próżni i nic większego nie robię. Ostatnio wrzuciłam się w wir pracy, aby za dużo nie myśleć. Jednak teraz jestem dodatkowo zmęczona, przepracowana i rozdrażniona. Mam wrażenie, że z łatwością zaadaptowałabym się do sytuacji bezdomnego na ulicy, czy żula w parku. Mam dość wszystkiego i jest mi źle. Nie wiem co zrobić, aby sobie pomoc.

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Ma Pani dużo problemów - zarówno wewnętrznych rozterek, jak i trudności ze środowiskiem społecznym. Tłumi Pani swoje emocje i problemy, starając się, żeby na zewnątrz nikt nic nie widział. Jednak człowiek jest istotą społeczną i potrzebuje kontaktu z innymi ludźmi. Relacje z innymi osobami, to nie tylko rozmowy o pogodzie i szczęściu, to także dzielenie się swoimi trudnościami i troskami. Warto, żeby mówiła Pani innym na bieżąco, co Pani czuje (kiedy ktoś Panią zdenerwuje, rozśmieszy czy zasmuci może Pani o tym powiedzieć).

Polecam Pani również wizytę u psychologa. Praca nad swoimi problemami pod okiem specjalisty może Pani dać możliwość odzyskania radości i realizowania zamierzonych celów. Są ośrodki, w których znajdzie Pani bezpłatną pomoc psychologiczną. Mołaby Pani również uczestniczyć w spotkaniach grup wsparcia. Rozmowy z innymi ludźmi, którzy tez mają swoje problemy mogą pozwolić Pani uzewnętrznić tłumione emocje i zmniejszyć wewnętrzne napięcie. Dają również możliwość uzyskania wsparcia i pomocy od innych uczestników spotkania.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak odzyskać sens życia? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
W jaki sposób odzyskać radość życia? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak odnaleźć sens i radość życia? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak wrócić do życia? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Nie radzę sobie z moim życiem – odpowiada Paulina Witek
Nie umiem korzystać z życia - gdzie leży problem? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jestem zmęczona życiem i czuję się staro. Czy jest jeszcze szansa, że będę się cieszyć? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Nie jest dobrze... chciałabym coś zmienić w swoim życiu, ale wszystko mnie przerasta... – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Wybieramy kierunek w życiu, nie mając pojęcia... – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Problem z mobilizacją - co mi jest? – odpowiada Magdalena Pikulska

artykuły

Koronawirus. Przeszli COVID-19, dziś walczą z powikłaniami. Jak choroba zmieniła ich życie?

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Cenimy Twoją prywatność

Jak nauczyć się czerpać radość z życia?

artykuły

Mężczyźni także mogą cierpieć na depresję poporodową!

Smutek skrywany pod płaszczem męskości

"Słaby był, to się powiesił". To największy mit o męskiej depresji. Jest ich więcej

Jak nauczyć się czerpania radości z sukcesów?

artykuły

Odporność psychiczna - czym jest i jak ją wzmacniać?

Stres u dzieci

Syndrom DDA - rodzina, związki z osobami uzależnionymi, relacje z rodzicami, role DDA, kariera, terapia

Psychologia

Jak odzyskać radość życia?

artykuły

Koronawirus. Przeszli COVID-19, dziś walczą z powikłaniami. Jak choroba zmieniła ich życie?

Sama straciła koleżankę. Agnieszka Sienkiewicz chce krzyczeć o problemach psychicznych Polaków

Joanna Pawluśkiewicz o COVID: To było tak, jakby moje ciało zaczęło się po kolei wyłączać

Psychologia

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła