Jak radzić sobie z cholerycznym partnerem?

Dzień dobry, jestemz choleryczną partnerką - jak wpadnie w "amok", kończy związek, obraża, przeklina - zarówno z mniej błahych, jak i całkiem nieistotnych powodów. Byliśmy na terapii par i nie pomaga. Jedynie po lekach które przepisał jej neurolog (stwierdził nerwicę) było przez 2-3 tygodnie normalnie - potem znów to samo. Partnerka od pół roku chodzi na psychoterapię, ale ja nie widzę żadnej poprawy - na dodatek obwinia mnie o swoje reakcje. Jak mam na takie "ataki" reagować?

MĘŻCZYZNA, 41 LAT ponad rok temu

Nerwica Psychoterapia par i małżeństw Psychologia

Mgr Justyna Plucińska Psychoterapeuta, Tarnowskie Góry

56 poziom zaufania

Jeżeli neurolog stwierdził zaburzenie na tle nerwicowym, należy udać się na konsultację do lekarza psychiatry, który uściśli diagnozę (nerwica jest terminem ogólnym) i w razie potrzeby włączy odpowiednie leczenie farmakologiczne. Konkretna, rzetelna diagnoza jest podstawą.
Zachęcam, aby Pan również skorzystał z indywidualnej psychoterapii, podczas której będzie Pan mógł przepracować m.in. kwestie dotyczące związku. Proszę upewnić się, że specjalista posiada kwalifikacje w zakresie psychoterapii (nie każdy psycholog jest psychoterapeutą). Polecam nurt psychodynamiczny.

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

72 poziom zaufania

Witam,
Myślę,że mamy dwa problemy:sposób wyrażania złości i powód złości.Pierwszy problem jest raczej sprawą impulsywności/temperament,nieumiejętnośc odraczania afektu/,natomiast drugi zawsze jest wynikiem relacji międzyludzkiej i jeżeli ma obecnie formę nerwicy,oznacza,że trwa od dawna i że partnerka nie umiała sobie z nim poradzić choćby poprzez rozstanie.
Takie przypadki są częste u dorosłych,którzy wychowywali sie w środowiskach przemocowych.Kochają więc i przywiązują do osób powodujących przemoc lub upokarzających je/to sytuacja partnerki/albo,jak być może jest u Pana,wiążą się z kimś,kto łatwo wchodzi w rolę ofiary.Sami bowiem identyfikują się z rolą osoby przemocowej/przypadki mężczyzn,którzy mieli przemocowych ojców,opiekunów i nieświadomie są z nimi zidentyfikowani/.Jedyną formą naprawy jest więc psychoterapia -najlepiej pary.Ze swej strony mogę tylko zachęcić Pana do ponowienia zaniechanej formy,ale u lepiej przygotowanych specjalistów.Np.zajmujących się DDA/dorosłymi dziećmi alkoholików,gdzie ten problem jest szczególnie częsty/.
Pozdrawiam i zachęcam serdecznie.