Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (876 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Jak radzić sobie z problemami emocjonalnymi po stracie ciąży?

Odkąd straciłam ciążę w wyniku pomyłki lekarskiej, nie ufam do końca medycynie. Ciągle doszukuje się jakichś chorób u siebie, weryfikuje objawy u kilku lekarzy tej samej specjalności. Parę msc temu miałam zapalenie pęcherza wyleczone antybiotykiem. Od tamtej pory co tydzień robię badanie moczu żeby sprawdzić czy wszystko w porządku. Wszystko co jem uznaje za potencjalnie szkodliwe, choć odzywam się przesadnie zdrowo. Codziennie liczę ile razy w ciągu dnia oddawalam mocz, zaglądam sb do gardła bo boję się raka. Przestałam kochać się z mężem oralnie choć jest moim pierwszym partnerem(a ja jego drugą kobieta, z pierwszą uprawiał seks z zabezpieczeniem, tylko oralny bez) bo boję się HPV. Lekarz powiedział że nie ma sensu robić na to testu bo wynik dodatni i tak nic nie zmieni, a jak nie ma objawów w gardle to nie ma co leczyć. Ja już oczywiście mam wątpliwości czy miał rację... Zastanawiam się czy nie powinnam odwiedzić psychiatry, ale boję się że przepisze mi leki, które z kolei uszkodza mi wątrobę lub nerki. Wpadam w coraz większą obsesję. Ostatnio stwierdziłam że powietrze w mieście jest szkodliwe i nie wychodzę od kilku dni z mieszkania. Co robić?
KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Dzień dobry!

Są to lęki wykraczające poza racjonalną ocenę zagrożeń, a także wyraźnie utrudniające Pani normalne funkcjonowanie i powodujące silny stres, cierpienie psychiczne. Dlatego warto skonsultować się z lekarzem psychiatrą oraz z psychologiem i rozważyć podjęcie psychoterapii.

Pozdrawiam!

0

Witam, współczuję Pani że straciła Pani ciążę. Utrata dziecka była dla Pani bolesnym doświadczeniem. Rozumiem że odczuwa Pani trudności na co dzień, przesadnie koncentruje się Pani na swoim zdrowiu. Ma Pani bardzo dobry pomysł aby skorzystać z pomocy lekarza psychiatry. Proszę się nie obawiać, leki zalecane przez lekarza nie szkodzą aż w takim stopniu, a korzyści mogą być dla Pani bardzo duże. Proszę również skorzystać z pomocy psychologicznej, psychoterapii, która pomoże Pani poradzić sobie z emocjami i stresem związanym z Pani obecną sytuacją.

Pozdrawiam
Dorota Nowacka

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak radzić sobie z problemami emocjonalnymi u 19-latki?

Jakie to zaburzenie? Witam. Mam 19 lat. O życiu mówię, że nie ma sensu, ale jest ciekawe, że jest to teatr, w którym możemy grać taką rolę, jaką tylko chcemy. Problem w tym, że nie potrafię zagrać swojej. Jako dziecko byłam spokojna, ułożona, po matce wrażliwa, rodzice rozstali się, jak miałam rok, byłam rozpieszczana przez całą rodzinę. Szkoła jeszcze bardziej podbiła moje ego, w piątej klasie miałam średnią 5.8 i mialam duze mniemanie o sobie, a wszyscy mnie chwalili. Mama znalazła innego partnera, który początkowo byl spokojny, później zaczął wprowadzać do domu swoje rygorystyczne zasady, a nieprzestrzeganie ich groziło wyzwiskami, popychankami, niewpuszczaniem do domu, wyłączaniem prądu lub wody. Mama jest psychicznie i finansowo od niego uzależniona. W szkole byłam raczej wycofaną osobą, koleżanki miały chłopaków, ja byłam przekonana, że nie ma we mnie nic dla nich atrakcyjnego ale nie żyło mi się z tym źle. Sytuacja drastycznie zmieniła się w gimnazjum. Chłopcy zaczeli się mną interesować, co jeszcze bardziej podbiło mi ego. Coraz gorsza sytuacja w domu, gdzie nie było dnia bez wyzwiska w moją stronę z powodu niestosowania się do reguł, sprawiała, że przestawalam rozmawiac z mamą, z którą mialam swietny kontakt. Do ojczyma nie odzywalam się wcale. Zaczęłam zamykać się sama w pokoju i grać w gry online - gdzie byłam akceptowana, bo dziewczyna w grach to rzadkość. Ludzie, których tam poznawałam byli dla mnie odskocznią. Chłopaka poznanego w gimnazjum rzuciłam dla gier. Moje oceny zaczęły powoli spadać, co sprawiło, ze ludzie przestali mnie chwalić, zaczeli patrzec z pogardą. Nikomu nie mówiłam o sytuacji w domu. Dodatkowo w gimnazjum zmarł mój ojciec, z którym i tak mialam znikomy kontakt w życiu, później zmarła babcia, która broniła mnie przed ojczymem. Mój swiat się zawalił, bo zawsze byłam pewna, że pojdę na medycynę, ale nagle stało się to niemożliwe. Postanowiłam wykorzystać swój talent do rysowania i iść na PJATK, w czym miały mi pomóc pieniądze w spadku po ojcu i renta. Problem w tym, że moja mama wydała te pieniądze, więc kolejny plan okazał się nierealny. W liceum, mimo dobrej szkoły, byłam jednym z najgorszych uczniów, nauka wydawała mi się bezcelowa, byłam wycofana, ukrywałam problemy przed innymi. Nie potrafiłam przyznać się do porażki. Miałam wrażenie, ze wszyscy patrzą na mnie z pogardą - i to była prawda. Przyjaciele odwracali się ode mnie. I to było przykre. Moje życie spadało na dno, a ludzie zamiast mi pomóc, odwracali się. W wieku 18 lat musiałam wyprowadzić się z domu, bo ojczym codziennie wyzywal mnie, zdarzaly się sytuacje, ze wylewal wodę na głowę. Jestem zawiedziona, ze moja matka nic z tym nie zrobila, i że dalej z nim mieszka. Wprowadziłam się do cioci, która zaproponowała mi to. Poczatek byl ciezki, nie moglam wybaczyc matce. Po połowie roku czułam się niesamowicie, może dzięki lekom od psychiatry (cloranxen i cital). Jednak moje zycie wyglądało tragicznie w rzeczywistości, całe dnie grałam na komputerze. Teraz, gdy zbliża się czas studiów, nie jestem w stanie nic zrobić. Nie jestem w stanie wziąć się za siebie. Boję się, ze na studiach znów będę najgorszym uczniem. Ciągle marzę o studiach na PJATKu, ale nie mam nawet sił i motywacji zrobić portfolio. Obwiniam się, ze nie jestem perfekcyjna, ale nie potrafię być chociażby przeciętna. Czasami chciałabym, aby ktoś się mną zajął. Mam chłopaka, on jest dla mnie bardzo opiekuńczy, ale boję się, że zostawi mnie, bo nie na nianczeniu mnie zwiazek ma polegać. Kiedy tracę kontakt ze znajomymi, z ktorych wiekszosc jest internetowa, wpadam w paranoję. Wygląd ma dla mnie duże znaczenie, kiedy wyglądam źle, nie jestem w stanie nic zrobić. Kiedy wyglądam dobrze, czuję się pełna energii. Zmiana wagi też wpływa na moje samopoczucie. Czasami chciałabym tylko mieć bliskich. Są dni kiedy nie jestem w stanie nic zrobic z powodu złego nastroju. Czasami myślę, ze jestem za słaba dla tego swiata i nikt nie mnie nie rozumie, a z drugiej strony, jak ludzie mają mnie zrozumiec, jesli nie mówię im o swoim samopoczuciu? Nie mam nawet komuo tym mówić. Nie wiem co mam robić i gdzie szukać pomocy.
KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Dzień Dobry Pani,

Dziękuję Pani, że zechciała Pani podzielić się swoją częścią trudnej/mocno urazowej historii osobistej.
Proszę przyjąć ode mnie wyrazy rozumienia (tak, jak mogę), jak trudnych i wielkich doznań emocjonalnych było dane Pani doświadczyć w tak młodzieńczym wieku.

Chcę Pani powiedzieć, że jestem pod wrażeniem Pani zdolności introspekcyjnych (wgląd w Siebie) co byłoby ważnym fundamentem do pracy terapeutycznej, pod okiem Psychologa/Psychoterapeuty, do której chcę Panią zachęcić.

Zdarzenia, które miały miejsce w Pani dotychczasowym przebiegu życia, zostawiły ślady emocjonalne.
Takim śladem jest zaniżone poczucie własnej wartości, której filarem jest samoocena, która to z kolei definiuje miłość/aprobatę/szacunek dla Siebie
oraz daje poczucie wartości dla samego Siebie, niezależnie od wyglądu, talentu, sławie, itp.

Potrzebuje Pani profesjonalnego wsparcia psychoterapeutycznego, by poradzić Sobie z zasygnalizowanymi wyzwaniami.

Jestem przekonana, że jest w Pani dużo zasobów i (jeszcze!) siły by podjąć wyzwanie zadbania o samą Siebie, choć teraz Pani postrzega to inaczej.

Z przesłaniem dla Pani Tego, Co jest Pani teraz najbardziej potrzebne!

irena.mielnik.madej@gmail.com tel. 502 749 605

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak radzić sobie z problemami emocjonalnymi w wieku 19 lat?

Chciałabym się troszkę wygadać bo nie mam już sił. Wstaję rano i odczuwam brak sił na cokolwiek. Kiedyś byłam radosną, lubiącą spędzać czas ze znajomymi dziewczyną. Dziś, zastawiam co się ze mną stało. Wydaje mi się,że za bardzo zwracam uwagę na swój wygląd zewnętrzy. Gdy ludzie patrzą się na mnie, od razu wydaje mi się, że myślą o mnie źle, że jestem brzydka i nieatrakcyjna. Odczuwam, że widzą wszystkie moje wady. Boję się wychodzić z domu, odczuwam lęki przed oceną innych. Mam bardzo niskie poczucie wartości. Wydaje mi się, że do niczego się nie nadaję i chyba byłoby lepiej dla wszystkich gdyby mnie nie było na tym świecie. Jedynie sport podnosi mnie na duchu i sprawia choć na chwilę, że mogę zapomnieć o tym koszmarnym uczuciu beznadziejności. Często gdy łapie mnie smutek staję się innym człowiekiem i zajadam się śmieciowym jedzeniem przez co później mam wyrzuty sumienia i czuję się jeszcze gorzej. Nie radzę sobie już z emocjami, pomocy!
KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Witam Panią,
Nie wspomina Pani nic o tym, jaki tryb życia Pani prowadzi.
Czy przeżywa lub przeżywała Pani jakieś stresujące sytuacje?
Czy w Pani życiu wydarzyło się coś szczególnego?
Problemy, z którymi Pani się zmaga mogą być reakcją obronną
na stres, lęk czy traumatyczne przeżycie.
Poza tym nieadekwatna samoocena, i brak wiary
w swoje możliwości, też negatywnie wpływają
na wszystkie obszary Pani funkcjonowania
i sprawiają, że , tworzy Pani w umyśle wypaczony
obraz samej siebie, co pogłębia jedynie niską
samoocenę
i rodzi agresję lub poczucie przygnębienia.
Pani objawy mogą wskazywać na zaburzenia nerwicowo – depresyjne
Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas osobistej
konsultacji, po wnikliwym wywiadzie i zbadaniu okoliczności,
które doprowadziły do opisanych zaburzeń.
Przede wszystkim ważne jest, żeby Pani problem został prawidłowo
zdiagnozowany i żeby podjęła Pani psychoterapię.
Żeby Pani pomóc, trzeba poznać dokładnie naturę Pani problemu,
dotrzeć do jego źródła, i na tej podstawie opracować
właściwą metodę terapii.
Zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii, dzięki której przezwycięży
Pani swoje ograniczenia i wzmocni Pani poczucie własnej wartości.
Terapeuta pomoże Pani również spojrzeć na siebie
i na innych ludzi, z odpowiedniej perspektywy,
dzięki czemu zdobędzie Pani umiejętność nawiązywania
właściwych relacji z ludźmi i odzyska Pani radość życia.
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty