Jak radzić sobie z trudnymi relacjami rodzinnymi?
Witam, od pewnego czasu bardzo zle sie czuje. Mam 27lat. Moje dziecinstwo nie bylo kolorowe, moj brat choruje na schizofrenie, w wieku nastoletnim mnie przesladowal przez kilka lat gdy choroba nie byla stwierdzona, mimo prosb rodzice mi nie pomogli na dodatek zrzucali mi na glowe coraz wiecej swoich problemow I robili ciagle o cos wyrzuty mimo ze jestem osoba sumienna, pracowita I pomocna. Przez 5lat bylam w zwiazku z chlopakime ktory notorycznie mnie oszukiwal zaburzyl moja pewnosc siebie. Zwiazek byl powazny mielismy wziac slub ale na jaw wyszla zdrada.. jakos sie po tym pozbieralam.. po roku od tego moj internrtowy przyjaciel ktorego darzylam ogromnym zaufaniem a nawet po rozstaniu z tamtym mysle ze uczuciem mial problemy I nie mial gdzie mieszkac, zaproponowalam pomoc. Po roku zwiazku I ciaglych klotni bo jak sie okazalo nie byl taki jak sie opiaywal chcialam odejsc I w szarpaninie zlamal mi kregoslup. Odzyskuje sprawnosc ale nie moge po tym wszystkim psychicznie dojsc do siebie. Wyprowadzilam sie z domu I rodzice w tej chwili mnie szarpia ze mam wrocic. Mysle ze dlatego ze bardzo duzo im pomagam ale czuje ze nie daja mi sie rozwijac, nigdy nie dali, zawsze zrzucali wszystko na moja glowe, czuje ze ten dom jest chory z drugiej strony sie o nich martwie a to co robia to manipulacja. Czy ja powinnam tam wrocic czy odciac sie od tego? To co opisalam to niewiele negatywow z mojego zycia zachowan rodzicow, manipulacji, dreczenia krytyki, wplatywania w zdrady ojca itp.. prosze o jakas pomoc. Jak mam sie otrzasnac I zaczac swoje zycie? Bardzo sie boje wszystkiego boje sie ze juz za pozno by cos zmienic.
