Jak radzić sobie z wyrzutami sumienia w młodym wieku?

W listopadzie skoncze 18lat. Od pewnego czasu mam problem. Poprostu nie nawodze siebie. Nie potrafie spohzec w lustro czy wyjsc z domu bez makijazu . ostatnio bardzo duzo przytylam. Nie moge juz na sb patrzec. Jem duzo i mam z tego powodu ogromne wyrzuty sumienia. Zaczelam kilka dni temu sie glodzic ale gorzej sie czuje i nwm ile jeszcze wytrzumam. Nie mam zbyt dobrych relacji z rodzicami wiec nic im nie powiem. Co moge zrobic zeby szybko schudnsc i sie lepiej poczuc?
KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Witam,
zalecana jest szczera rozmowa z psychologiem szkolnym oraz wskazane jest wsparcie psychoterapeutyczne.
Samoocenę czyli poczucie własnej wartości, kształtuje się w procesie socjalizacji. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Wskazana jest pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego. Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe kształtują samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Spróbuj zastanowić się jaką wartość sobie przypisujesz, zastanów się, jak ta opinia wpływa na twoje myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1)Czy doceniasz siebie? 2)Czy lubisz siebie? 3)Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4)Jaka jest twoja skuteczność? 5)Czy masz poczucie własnej godności? 6)Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupiasz się na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie doceniasz swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych. Mogą pojawiać się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy. Wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej. Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy - poprawi się Pani funkcjonowanie społeczne oraz ustabilizuje się Pani samoocena, co wpłynie na dobrostan psychiczny. Pozdrawiam serdecznie

0

Dzień dobry, warto pomyśleć o pomocy psychologicznej w takich momentach ciężko pomóc sobie samemu. Najpierw trzeba zrozumieć Pani problem, skąd taka nienawiść do siebie, którą Pani właściwie jeszcze pielęgnuje. Bo kiedy Pani kompulsywnie je , co wpływa niekorzystnie na wagę i zdrowie to Pani jedzenie w tym momencie ma postać destrukcyjną. To bardzo niepokojące. Domyślam się że kiedy zdecyduje się Pani na konsultacje u psychologa i zacznie Pani pracować nad sobą , rozwiązywać swoje problemy to i problemy z wagą się skończą . Ma już Pani 18 lat, od tego momentu Pani życie może być w Pani rękach, a to dobra wiadomość. Dlaczego? Bo od Pani wszystko zależy, może Pani zawalczyć o to by Pani życie było właśnie takie jak Pani chce. Życzę powodzenia.
Pozdrawiam A. Pacia

0

Dzień Dobry Pani,

Dziękuję, że Pani napisała.
Mam nadzieję, że sama decyzja napisania o sobie i swoich problemach, już trochę Pani pomogła :)

Z Pani relacji wnioskuję, że jest Pani świadoma, co u Pani i z Panią się dzieje i szuka Pani dla siebie pomocy.
Faktycznie problem rozwiązania nadwagi, jak również troskliwego zadbania o siebie, jest jak najbardziej właściwym kierunkiem.
Właściwym punktem wyjścia byłoby opowiedzenie tego wszystkiego, co Pani przeżywa w związku z jedzeniem, jak również ważnym jest coś więcej o Pani sytuacji rodzinnej, o Pani stylu życia oraz czy i co Pani dotychczas robiła, by poradzić sobie z wyzwaniem nadmiernego jedzenia

Ponieważ nie ma Pani skończone osiemnaście lat, dlatego przekierowuję Panią do skontaktowania się
z bezpłatnym Telefonem Zaufania dla Dzieci i Młodzieży, pod tel. 116 111, czynnym codziennie od poniedziałku do soboty, w godz. 12.00-20.00, gdzie po wstępnym rozpoznaniu uzyska Pani wskazówki oraz jakie podjąć kroki.

Zachęcałabym Panią, by nie pozostawała Pani z tym i w tym samej
i zwróciła się jednak o pomoc, do Mamy, by znaleźć Ośrodek Leczenia Zaburzeń Odżywiania (celem podjęcia psychoterapii).

Wspieram Panią mentalnie i życzę tylko pomyślności!

irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty