Szanowna Pani,
Bardzo dziękuję za podzielenie się swoją sytuacją i emocjami. Zazdrość, zwłaszcza w relacji, to niezwykle trudne uczucie, które może powodować niepokój, stres oraz poczucie niezręczności. Rozumiem, że zachowanie partnera w określonych sytuacjach wywołuje w Pani poczucie zażenowania, które z kolei może wpływać na komfort psychiczny w relacji. Warto jednak wiedzieć, że każda emocja, nawet ta trudna, ma swoje źródło i cel, a jej zrozumienie i odpowiednie przepracowanie może pomóc w budowaniu silniejszego zaufania i bliskości z partnerem.
Z tego, co Pani opisuje, wynika, że problem leży przede wszystkim w tym, jak postrzega Pani zachowanie swojego partnera, a dokładniej jego reakcję na inne kobiety, co wywołuje u Pani poczucie zazdrości. Zrozumienie swoich emocji jest pierwszym krokiem w procesie ich kontrolowania. Zazdrość w takiej sytuacji może być wynikiem poczucia zagrożenia dla więzi, którą tworzycie z partnerem, albo obawy o własną wartość w oczach drugiej osoby. Jest to zupełnie naturalne, szczególnie w sytuacjach, gdy widzimy, że nasza partnerka/partner zwraca uwagę na kogoś innego.
W takiej sytuacji warto otwarcie porozmawiać z partnerem o swoich uczuciach, szczególnie w kontekście sytuacji, które wywołują w Pani zażenowanie. Przede wszystkim warto skupić się na wyrażeniu swoich emocji, nie oskarżając partnera, ale dzieląc się tym, jak jego zachowanie wpływa na Pani samopoczucie. Może warto zapytać go, dlaczego nie potrafi powstrzymać wzroku w takich sytuacjach, zwłaszcza że rozumie, iż nie jest to komfortowe dla Pani. Często zdarza się, że osoby, które zachowują się w ten sposób, nie do końca rozumieją, jak to wpływa na ich partnera. Może brak im świadomości, że takie spojrzenia mogą być postrzegane jako niewłaściwe lub mogą wywoływać nieprzyjemne emocje. Warto więc wprost wyjaśnić, co się wtedy dzieje w Pani wnętrzu i dlaczego odczuwane przez Panią zażenowanie jest tak silne.
Podobnie, kiedy mówi Pani o swoim ubieraniu się w sposób seksowny czy zwracaniu uwagi na innych mężczyzn, może to być mechanizm obronny – sposób na pokazanie partnerowi, jak to jest być w tej sytuacji. Jednak, zamiast rozwiązać problem, może to wywoływać jedynie krótkotrwałą reakcję, nie prowadząc do głębszego zrozumienia. Warto pamiętać, że kluczowe jest skupienie się na własnych uczuciach i potrzebach, a nie na działaniach partnera. Może to także wskazywać na potrzebę większej uwagi z jego strony w innych aspektach relacji – nie tylko fizycznych, ale także emocjonalnych.
Proszę również pamiętać, że zaufanie to fundament każdej zdrowej relacji. Być może warto porozmawiać o tym, jak możecie wspólnie zbudować głębsze zaufanie, tak, by takie sytuacje nie wywoływały negatywnych emocji. Czasami na przykład pomocne może być ustalenie wspólnych granic, które będą dla obojga komfortowe. Dobrze byłoby, gdyby partner rozumiał, że choć rozumie swoją naturalną reakcję jako wzrokowca, to w kontekście Waszej relacji w takich sytuacjach może to być dla Pani niewygodne.
Jeśli problem nadal będzie się pojawiał, warto rozważyć wspólne poszukiwanie rozwiązań – może pomocna byłaby terapia par, która umożliwiłaby wam obojgu lepsze zrozumienie swoich potrzeb i emocji. Czasami zewnętrzna perspektywa może pomóc w zidentyfikowaniu przyczyn takich trudnych reakcji emocjonalnych.
Zatem najważniejsze w tej sytuacji jest to, by nie tłumić swoich emocji, ale je zrozumieć i wyrazić w sposób, który pozwoli na wspólne rozwiązanie tego problemu. Warto być cierpliwym wobec siebie i partnera, a także dążyć do zbudowania głębszego zaufania oraz szacunku do siebie nawzajem. Relacje są przestrzenią, gdzie ciągle uczymy się siebie nawzajem, dlatego każda trudność to także okazja do wzrostu i pogłębienia więzi.
Z poważaniem,
Położna Martyna Dudzińska
