Jak zasadniczo rozróżnić natręctwa, a pseudoomamy?

Witam,

Temat o którym Pani pisze jest dosyć zawiły. Aby jednoznacznie stwierdzić co Pani dolega konieczna jest wizyta u lekarza psychiatry. Postaram się jednak w paru zdaniach udzielić Pani odpowiedzi. Omamy rzekome, pseudohalucynacje czy też omamy psychiczne to zasadniczo objaw psychopatologiczny należący do zaburzeń spostrzegania. W przypadku pseudomamów nie ma żadnego bodźca wywołującego dane doznanie, pomimo czego doznanie to jest odczuwane. Obsesje natomiast (inaczej: myśli natrętne) to z kolei objaw psychopatologiczny ze spektrum zaburzeń treści myślenia. Obsesje to występowanie uporczywie powracających myśli, wyobrażeń lub impulsów o specyficznych cechach. Charakterystyczne jest to, że występują one wbrew woli chorego (są ego-dystoniczne). Najczęściej pacjentom towarzyszy przekonanie o niedorzeczności i irracjonalności przeżywanych obsesji. Niemniej jednak, nie ustępują one pomimo starań pacjentów zmierzających do uwolnienia się od nich. Pacjenci doświadczają obsesji jako swoich własnych myśli. To cecha charakterystyczna pozwalająca odróżnić je m.in. od parahalucynacji, halucynacji. Z kolei krytyczny stosunek pacjentów do obsesji pozwala odróżnić je m.in. od urojeń. Jednakże różnicowanie pomiędzy obsesjami a urojeniami bywa utrudnione ze względu na subiektywność ich doświadczania.

Pozdrawiam
Karolina Kapias
www.strefarozwoju.org.pl

Szanowna Pani,

Dziękuję Pani za pytanie. Rzeczywiście, objawy które Pani opisuje są niepokojące.
Aby dokonać takiego rozróżnienia, z grubsza można stwierdzić, że w przypadku natręctw myślowych osoba je przeżywająca ma świadomość bycia autorem swoich myśli (a więc pochodzą one od niej). W przypadku pseudoomamów słuchowych z kolej mamy wrażenie, że słyszymy coś pochodzącego z zewnątrz - tak jak to Pani ujęła: głosy z radia, jakiś zewnętrzny szum - coś, czego samemu nie wytworzyliśmy, nie pochodzi od nas.
Dobrą wiadomością jest to, że w przypadku wystąpienia jednych i drugich tok postępowania jest identyczny - należy udać się do psychiatry celem skonsultowania tych objawów. Psychiatra będzie w stanie doprecyzować różne wątpliwości oraz wystawić diagnozę, a także zaproponować tryb leczenia ukierunkowany na odczucie ulgi i ustąpienie uciążliwych dolegliwości.
Przy szybkiej interwencji można liczyć na największą skuteczność leczenia i najlepsze prognozy na przyszłość.
Życzę Pani powrotu do zdrowia.