Jaka jest przyczyna zaburzeń myślowych?

Odkąd jestem miałem problem z szybkim myśleniem, prawidłowym wysławianiem się, trudności w rozumieniu ze słuchu. W ostatnim czasie zacząłem dokładnie obserwować swój problem (mam 30 lat). * brak pewności siebie (wynikający z tego, że mam problemy z prawidłowym wysławianiem się) * Mam mętlik w głowie czy powiedzieć to co chcę powiedzieć – czy powiedzieć? Jak powiedzieć? Czy nie mówić? * wymawiam jedno zdanie, ale brakuje mi kontynuacji. Chcę jak najszybciej udzielić odpowiedzi (chociaż mógłbym być bardziej towarzyski) * brakuje mi mówienia swobodnego * brakuje mi argumentów na obiekcje innych osób, dopiero po czasie przychodzi mi argument. * Brakuje mi słownictwa, często się zacinam * Czasami mam efekt łykania śliny lub mówienia z bojaźnią (wynika to z tego, że myślę, że rozmówca mnie nie rozumie) * Wydaje mi się, że to co mówię jest niezrozumiałe dla innych * Na pytanie "co u Ciebie" odpowiadam "OK" i ucinam rozmowę. Nie chcę kontynuować rozmowy, i idę dalej pracować. Wcześniej szybko się męczyłem, około 14:00 miałem mgły mózgowe. Aktualnie z tym sobie poradziłem (zimne prysznice, dieta - dużo słonecznika, pestek z dyni i sezamu, trening) suplementy np. D, witaminy z grupy B). Koncentrację mam na raczej średnim lub średnio-niskim poziomie, chociaż miałem wcześniej na niskim poziomie (ciągle moja uwaga była wytrącana). Zauważyłem, że źle radzę sobie ze stresem. Jak na razie ograniczyłem go, ale nie mogę sobie z nim poradzić na spotkaniach grupowych, i w szczególności, gdy mam coś powiedzieć w grupie. Błyskotliwość. Często nie łapię żartów rozmówców i niekiedy niektóre rzeczy biorę na serio, choć są żartem.

MĘŻCZYZNA, 31 LAT ponad rok temu

Stres Psychologia Dieta

Jak radzić sobie ze stresem?

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

94 poziom zaufania

Dzień Dobry Panu:)

Zaprezentowane przez Pana symptomy są wielowątkowe, co wymagałyby osobistej konsultacji diagnostycznej oraz dokładnej analizy Pana historii osobistej.

Z Pana relacji symptomatycznej, trudności dopatruję się w zaniżonym poczuciu własnej wartości.

Samoocena, jako jeden z filarów poczucia własnej wartości odpowiada na pytanie:
1. Jak Człowiek postrzega siebie?
2. Jak siebie ocenia?
3. Jaką posiada wiedzę o sobie, czyli tzw.opinie i sądy na swój temat?
Niska samoocena jest przyczyną nadmiernego skupiania się na własnych ograniczeniach, słabościach; przez to wycofywania się z aktywności, jak i uogólnianie niepowodzeń - przez to niedocenianie/nie zauważanie swoich zalet/umiejętności/mocnych stron/zasobów.
Tym sposobem skupiając się na niedoborach, domniemam, że nie zauważa Pan, jak wiele ma zalet, skupiając się na tym, czego Pan nie ma?

Podsumowując, zachęcam Pana do podjęcia pracy rozwojowej nad sobą.
Jak?
Poprzez pracę terapeutyczną pod okiem Psychologa, do czego rozważenia Pana zachęcam.

Życzę Panu tego, co jest Panu teraz najbardziej potrzebne,

irena.mielnik.madej.gmail.com
tel. 502 749 605