Jak stać się bardziej pewnym siebie?

Witam, mam 19 lat. Jestem osobą nieśmiałą już od urodzenia, nie można powiedzieć, że nie mam znajomych, ale mam duży problem z prowadzeniem rozmowy z kimś. Obecnie chodzę do klasy maturalnej technikum. Kiedy prowadzę rozmowę ze znajomymi to jąkam się, nie umiem poprawnie wypowiedzieć zdania, żeby miało sens. Zapominam słów, zacinam się itd. Kiedy już zaczynam o czymś rozmawiać z kimś to wymienimy kilka zdań ze sobą i potem nastaje cisza, bo brakuje mi tematów do dalszej rozmowy. Kiedy spróbuję zażartować to mam wrażenie, że ten żart nie był zabawny. A już jak ktoś żartuje ze mnie, to nie umiem powiedzieć nic w taki sposób, żeby się wybronić, po prostu mam pustkę w głowie. Poza tym w towarzystwie osób z klasy jest mój kolega, który jest całkowicie moim przeciwieństwem (nie ma problemu z nawiązywaniem kontaktów, jest wyluzowany, pewny siebie itp.), a przy nim czuję się... bezsilny. Poza tym nie mam chęci do życia, mało co mnie cieszy, jestem pesymistą , głównie tylko się czymś martwię, mam wrażenie, że denerwuje ludzi samą swoją osobą i czuję się niepotrzebny w społeczeństwie. Dodam, że w podstawówce i gimnazjum nie miałem łatwego życia, byłem szykanowany i wyśmiewany i przy tym czuję, że mam kiepską reputację w mojej okolicy, ale kiedy poszedłem do technikum i poznałem nowych znajomych okazało się, że nie mam w sobie daru życia towarzyskiego, czuję się niepotrzebny, mam też myśli, że jak poznam jakąś dziewczynę to będzie się za mnie wstydzić itd. Powoli mam dosyć, mam myśli samobójcze. Co powinienem zrobić?
MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Kompleksy, które prowadzą do depresji

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Dowiedz się, jakie znaczenie dla rozwoju depresji mają kompleksy.

Dzień Dobry Panu:)

Zacznę od podziękowania Panu, że zechciał Pan podzielić się swoimi trudnymi doznaniami emocjonalnymi.

Przyznaję, że kontrolowanie siebie w codziennych relacjach oraz zaniżone poczucie własnej wartości, mogą pociągać za sobą poczucie wielu strat, co z kolei wpływa na poczucie braku pełni życia.

Samoocena, jako jeden z filarów poczucia własnej wartości odpowiada na pytanie:
1. Jak Człowiek postrzega siebie?
2. Jak siebie ocenia?
3. Jaką posiada wiedzę o sobie, czyli tzw. opinie i sądy na swój temat?
Odnoszą się one szczególnie do tych obszarów życia, którym Człowiek nadaje emocjonalne znaczenie.
Ta niska samoocena jest przyczyną nadmiernego skupiania się na własnych ograniczeniach, słabościach i przez to wycofywanie się z aktywności, jak i uogólnianie niepowodzeń - przez to niedocenianie/nie zauważanie swoich zalet/umiejętności/mocnych stron/zasobów.

Tak nie musi być!
Jestem przekonana, że nie docenia Pan i pewnie nie zauważa, że ma wiele zalet, by móc nimi dzielić się z Innymi i ze Światem, bo Inni są ciekawi Pana.
Być może nie zauważa Pan, że jest lubiany i skupia się na tym, czego nie ma, czego brakuje, co się nie dzieje zgodnie z Pana oczekiwaniami?

Podsumowując, proszę już nie czekać - zachęcam Pana mocno do osobistej konsultacji w Poradni Zdrowia Psychicznego celem pracy terapeutycznej/rozwojowej pod okiem Psychologa.

Już dzisiaj może Pan skonsultować się z bezpłatnym Kryzysowym Telefonem Zaufania, pod nr 116 123 czynnym codziennie w godz. 14.00-22.00 gdzie może Pan uzyskać potrzebne dla Pana wskazówki oraz profesjonalne wsparcie.

Życzę Panu tylko wartościowych i przyjaznych Ludzi wokół,

irena.mielnik.madej.gmail.com
tel. 502 749 605

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty