Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o rozwoju intelektualnym dziecka z autyzmem.
Szanowna Pani,
z perspektywy psychoterapeutycznej mogę powiedzieć, że psychika ludzka jest nielogiczna i często można doświadczać sprzecznych odczuć w tym samym czasie. Dlatego Pani koszmary jak najbardziej mogą być wynikiem pewnych napięć w Pani życiu, również tych pozytywnych zmian. Koszmar, pomimo że pozornie nieprzyjemny, może oznaczać napięcie lub konflikt związany z Pani pozytywnymi pragnieniami. Jeżeli koszmary są dla Pani bardzo dokuczliwe, to polecałabym konsultację z psychoterapeutą (najlepiej pracującym w nurcie psychoterapii psychodynamicznej). Pani opis nie wskazuje na potrzebę psychoterapii, ale kilka konsultacji psychoterapeutycznych mogłoby zmniejszyć objawy oraz dostarczyć Pani wiedzy o sobie samej i o Pani życiu emocjonalnym.
Na koszmary senne wpływ może mieć wiele rzeczy. Jedne są uświadomione ale są też obawy i lęki, które znajdują się w naszej podświadomości i podczas snu dają o sobie znać. Jeżeli koszmary pojawiają się często i dają się Pani we znaki, warto poprosić o wsparcie psychologa/psychoterapeutę, wraz z którym będzie można omówić treść koszmarów oraz aspekty Pani życia, które mogą mieć na nie wpływ.
Pozdrawiam serdecznie.
Witam Panią. Uznaje się, że sen w odróżnieniu od tej fazy naszego rytmu, która jest związana z świadomą aktywnością nie podlega naszej kontroli. Oczywiście to co napiszę proszę traktować jako hipotezę postawioną na podstawie tego co napisała Pani w swoim poście. Być może w świadomej części Pani życia pewne doświadczenia (może trudne) zostały objęte kontrolą i zepchnięte do takich rejonów Pani pamięci, które pozwalają "tym czymś" nie zajmować się (nie myśleć o tym). W porze nocnej, w czasie przeznaczonym dla snu nie jesteśmy w stanie zapanować nad treścią naszych snów a to co bywa zepchnięte może zacząć znajdować się bliżej nas. Napisała Pani, że z reguły jest Pani osobą zestresowaną. Może więc (niezależnie od tego, że obecnie ma Pani spokojniejszy okres życia) doszło do tzw. "zmęczenia materiału" i doświadcza Pani rozregulowania swojego układu nerwowego. Bardzo proszę rozważyć bezpośredni kontakt z psychologiem, żeby nie była Pani zdana wyłącznie na hipotezy. Pozdrawiam Panią
http://piotrantoniak.pl/
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
