Lęk 20-latki przed dorosłym życiem
Mam 20 lat i przechodzę chyba kryzys wieku lekkoipółśredniego. Przeraża mnie życie, odkrywanie mrocznej strony ludzi, którzy w dzieciństwie byli dla mnie całym światem. Coraz bardziej dokucza mi lęk, strach o to, że nikt się mną nie przejmuje, że nie poradzę sobie w życiu. Zderzenie dziecięcych wyobrażeń z rzeczywistością jest zbyt bolesne. Przyszłość przyszła do mnie i nie mogę już o niej marzyć. Jak poradzić sobie z takimi rozterkami? Czy są one normalne?
