Lęk przed spaniem w samotności

witam od jakiegos czasu boje sie sama spac w pokoju ogolnie boje sie z sie nie obudze nie wiem jak mam sobie z tym poradzic niestety nie moge spac u mamy w pokoju bo jest tez tam mamy partner nie mam wogole znajomych ciagle siedze sama w pokoju
KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Dzień dobry!

Być może kluczem do Pani lęku przed spaniem samej jest poczucie samotności na co dzień, trudność w nawiązaniu relacji, poczucie braku wsparcia, niepewność siebie. Z kim może Pani porozmawiać o swoich emocjach, myślach obawach? Warto rozważyć spotkanie z psychoterapeutą np. w Poradni Zdrowia Psychicznego. Bezpłatny numer telefonu zaufania to 116 123 lub 116 111.

Pozdrawiam!

0

Zachęcam do konsultacji z psychologiem. Nie tylko trudności lekowe, nie pokój i trudności w samodzielnym zasypianiu są niepokojące, ale także fakt, że młoda kobieta, która Pani jest, nie ma znajomych, siedzi sama w pokoju. Diagnoza i rozpoczęcie terapii pomoże sobie poradzić z tym, co trudne w Pani życiu, w tym z lękiem.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Lęk przed samotnością i bezpłodność

Nie mogę mieć dzieci.Czuję się jakbym była obojniakiem, bo nie jestem mężczyzną, ale do kobiet też się nie zaliczam.Jestem wybrakowana. Moje koleżanki juz mają rodziny, a ja ciągle jestem sama i słyszę pytania, kiedy będę miała dzieci i że kiedyś zmienię zdanie i będę chciała je mieć. Nikt nie wie, że ja po prostu nie mogę. Mam też kłopoty z emocjami, czuje się samotna i niepotrzebna. Męczy mnie każdy dzień.Boję się przyszłości i myślę, że już zawsze będę sama.
KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY.pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

0

Witam,
Pani pytanie pokazuje, że pragnienie posiadania dziecka jest dla Pani niezwykle ważne. Niemożność posiadania dzieci jest dla Pani ogromną utratą własnych pragnień, marzeń i planów. Pani obecny nastrój, smutek i inne uczucia są reakcją na tę utratę. Są odzwierciedleniem Pani przeżyć. I mogą być adekwatną odpowiedzią na poczucie straty.
Niepokojące wydaje się tylko bardzo negatywne określanie własnej osoby. Określa się Pani jako "wybrakowaną" i jako nie kobietę. Tak jakby czuła Pani, że o całej Pani wartości czy kobiecości decyduje płodność. To właśnie to poczucie siebie jako niepełnej i nie takiej jaką by Pani chciała być, może blokuje Panią przed bliskimi kontaktami z innymi, przed podzieleniem się tym co Panią boli najbardziej, choćby właśnie z najlepszą przyjaciółką. Lęk, może wstyd czy cierpienie odgradza Panią od innych ludzi, którzy mogliby udzielić Pani wsparcia.
Zachęcam Panią do konsultacji ze specjalistą, żeby w bezpiecznej atmosferze podzielić się tymi trudnymi uczuciami, z którymi do tej pory radzi sobie Pani sama.
Pozdrawiam Panią

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Padaczka i lęk przed samotnością

Lekarze określili styczeń 2009 to jako padaczkę, zalecone mam rano i wieczorem Depakine 300 chrono. Ale martwi mnie ,bo wysypiam się, uprawiam 3-trzy razy tygodniu sport wyczynowy-Sztuka Walki. Dobrze się odżywiam, nie palę, nie piję, mam niskie bo ok. 120/72 , kawa mocna, lecz czasem robię przerwy kawy na 1-2 dni, poważnie. Boję się tego ,że jestem sam i nikogo nie mam do tzw. pomocy, ja sam zwierzak , ja to po rozwodzie 56 lat, dorosła Córka, co raz w tygodniu. . Bo ataki jak to nazywam, mam
MĘŻCZYZNA, 55 LAT ponad rok temu

Dzień dobry. Skoro szuka Pan pomocy, to znaczy że czuje się Pan niekomfortowo w obecnej sytuacji. Niestety posiadam zbyt mało danych, aby odpowiedzieć na Pana pytanie. Może warto wybrać się do psychologa i porozmawiać z nim o męczących Pana wątpliwościach? Pozdrawiam serdecznie!

0

odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY.pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

0

Witam Pana. Po przeczytaniu Pana postu nie mam jasności co do natury Pana problemu. Czy czuje się Pan gorszy, samotny, odizolowany w związku z Pana stanem zdrowia i rozpoznaną padaczką? Choroba, jej objawy są źródłem różnych nieprzyjemnych uczuć. Jeśli do tego dodać negatywne reakcje otoczenia to jest to bardzo przytłaczające doświadczenie. Jeśli nie może Pan liczyć na osoby bliskie (rodzinę) to potrzebuje Pan stworzyć wokół siebie taką swoistą sieć wsparcia. To naturalne, że potrzebuje Pan kontaktów z ludźmi. Jesteśmy istotami społecznymi. Może pomyśli Pan o bezpośrednim spotkaniu z psychologiem, żeby przyjrzeć się kondycji Pana poczucia wartości i poszukać sposobów na nawiązanie satysfakcjonujących kontaktów z ludźmi. Pozdrawiam Pana
http://piotrantoniak.pl/

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty