Mam problem z wychowaniem córeczek

Witam Panią!

Klapsy rzeczywiście wzbudzają agresję, czyli przynoszą zwykle odwrotny skutek od zamierzonego. Powodów zachowania Pani córki może być bardzo wiele, m.in. zazdrość o młodszą siostrę i nienarodzone jeszcze dziecko.

Sugerowałabym, aby ustaliła Pani z córką zasady funkcjonowania w domu i poza nim oraz konsekwencje, jakie poniesie, w przypadku nie przestrzegania tych zasad. Dobrze jest, aby konsekwencje były stałe, z góry ustalone, żeby nie były zaskoczeniem dla dziecka. Córka powinna wiedzieć, że musi ponieść konsekwencje łamania zasad i nie ma od tej zasady wyjątku. Dosyć skuteczną konsekwencją jest konfiskata części zabawek, np. na 3 dni. Zalecałabym też odróżniać karę od konsekwencji i częściej odwoływać się do tych drugich. Konsekwencje danego zachowania są dziecku znane i wspólnie z nim ustalone, dzięki temu dziecko czuje się traktowane fair i uczy się odpowiedzialności za siebie i za to co robi. Kara natomiast może być potraktowana przez dziecko jako niesprawiedliwość i kolejny powód do buntu. Dzieje się tak, ponieważ kara jest zaskoczeniem i niewiadomą. Sugerowałabym, aby kary pozostawić na tzw. czarną godzinę.

Moim zdaniem, dzieci od pierwszych chwil swojego życia powinny być uczone samodzielności. Dlatego też powinny samodzielnie zasypiać we własnych łóżeczkach. Każde dziecko ma swój rytuał przed snem, np. czytanie bajki, śpiewanie kołysanki itp. Ważne jednak jest, aby wieczorny rytuał miał określony czas, np. pół godziny. Po tym czasie mama powinna życzyć dziecku dobrej nocy i opuścić jego pokój. Usypianie dziecka na rękach, jest moim zdaniem najgorszą metodą, która niesie za sobą wiele negatywnych skutków dla całej rodziny. W moim przekonaniu, do łóżka rodziców może być wpuszczone wyłącznie dziecko chore, które wymaga całonocnego monitorowania stanu jego zdrowia.

Niektóre dzieci wymagają więcej bliskości, inne mniej. Natomiast uwieszanie się dziecka na mamie nie powinno być traktowane jako norma i raczej sugerowałabym uczyć dziecko samodzielności. Dobrze jest mówić dziecku, co za chwilę się stanie np. "teraz muszę iść do łazienki, a Ty tutaj poczekaj. Za chwilkę wrócę i Ciebie przytulę". Kiedy dziecko wie, co będzie się działo po kolei, będzie miało poczucie kontroli i bezpieczeństwa. Dzieci nie lubią być zaskakiwane.

Sugerowałabym, o ile to możliwe, unikanie robienia zakupów z dziećmi. Na zakupy z dziećmi nie ma złotej metody, są one gehenną dla dzieci, dlatego trudno wymagać od nich w tym czasie subordynacji.

Dobrze byłoby także, aby starsza córka była angażowana w domowe obowiązki, np. nakrywanie do stołu, sprzątanie swoich zabawek przed snem. Stałe obowiązki uczą dziecko odpowiedzialności, dzieki nim dziecko czuje się zauważone i docenione. Należy przy tym pamiętać o chwaleniu. Pochwała działa 10-krotnie skuteczniej od nagany.

Na koniec muszę zaznaczyć, że sukces wychowawczy przy zastosowaniu powyższych metod możliwy jest wyłącznie przy zachowaniu konsekwencji. Proszę pamiętać, że każdy przejaw niekonsekwencji ze strony rodziców, odbija się zarówno na nich, jak i ich dziecku ze zdwojoną siłą.

Pozdrawiam i życzę wytrwałości.

porusza Pani mnóstwo kwestii, myślę, że warto skonsultować się z psychologiem i ustalić plan działania w odniesieniu do każdej z córek