Dzień dobry,
Może Ty powiesz o tym swoim rodzicom, którym łatwiej będzie zainterweniować lub porozmawiaj ze szkolnym pedagogiem/psychologiem.
Nigdy takie decyzje/rozmowy nie są łatwe, ale jak słusznie zauważasz - może być za późno na pomoc, a bezwzględnie twoja koleżanka wymaga leczenia.
Dzień dobry.
To co napisałaś jest bardzo niepokojące i jesteś zdecydowanie zbyt młoda aby dźwigać na sobie tak duży ciężar związany z problemami Twojej koleżanki. Jeżeli koleżanka nie chce powiedzieć o tym rodzicom, to spróbuj na początek namówić ją na rozmowę z psychologiem szkolnym-jeżeli odmówi to Ty zgłoś ten problem psychologowi szkolnemu. Porozmawiaj ze swoimi rodzicami, ważne abyś nie zostawała z tym problemem sama. I najważniejsze - że nie ponosisz odpowiedzialności za decyzje koleżanki.
Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Brak chęci do życia i myśli samobójcze u 13-latki – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Stany depresyjne i bardzo niska samoocena u koleżanki – odpowiada Mgr Ilona Ciżewska
- Pytania do koleżanki znęcającej się nad córką – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Problemy z komunikacją z rodzicami – odpowiada Mgr Kamila Stasik-Cwyl
- Myśli samobójcze u 12-latki – odpowiada Lek. Paweł Baljon
- Jak pomóc koleżance, którą denerwują ludzie? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Myśli samobójcze i brak wsparcia u rodziców – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Zaburzenia depresyjne i myśli samobójcze u 14-latki po rozwodzie rodziców – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Namówienie rodzica do psychoterapii dla dziecka – odpowiada PrzemysĹaw Todorowicz
- Osiemnastolatka a kontrola rodziców – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz