Niepokój i lęki w kontaktach z ludźmi

Witam. Mam 26 lat. Chciałbym się dowiedzieć, czy moje objawy to schizofrenia, nerwica, fobia? Mój problem polega na tym, że odczuwam niepokój i lęki w kontaktach z ludźmi. Boję się wychodzić z domu. Jak jestem w miejscach publicznych, często mam wrażenie, że jestem obserwowany. Nie mam przyjaciół i w zasadzie nigdy nie miałem. Większość czasu spędzam w domu, na czytaniu książek, oglądaniu filmów i graniu na komputerze. Ale nie zawsze. Bywają dni, że nie potrafię się zmotywować do czegokolwiek i nudzę się. Czasem nic nie robię, a wyobrażam sobie, że jestem bogaty, sławny, podziwiany. Na koniec dodam, że jąkam się i mówię niewyraźnie, czasami jak mam coś powiedzieć, to aż ściska mnie w klatce piersiowej.

26 LAT ponad rok temu

Witam!

Pana zaburzenie może wskazywać na fobię społeczną, aczkolwiek na odległość nie jest możliwe postawienie konkretnej diagnozy. Sugerowałabym, aby umówił się Pan na wizytę u psychoterapeuty, najlepiej poznawczo-behawioralnego. Terapia w tym nurcie przynosi najlepsze i najszybsze efekty w leczeniu fobii i innych zaburzeń na tle lękowym.

Pozdrawiam.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak pokonać paniczny lęk przed kontaktami z ludźmi?

Witam, od ponad dwóch lat czuję paniczny lęk przy kontaktach z ludźmi. Ostatnio pogorszyło mi się do takiego stopnia że unikam sytuacji w której muszę rozmawiać sam na sam nawet z kimś znajomym. Gdy idę ulicą mam wrażenie że każdy się na mnie patrzy i się ze mnie wyśmiewa dlatego zawsze gdy gdzieś idę to słucham muzyki na słuchawkach co sprawia że mniej o tym myśle, gdy stoje w kolejce do kasy to czuje jakby ktoś uciskał mi gardło i nie mogę wydusić ani jednego słowa i do tego dochodzi jeszcze kołatanie serca, tak samo mam gdy rozmawiam z kimś przez telefon. Czuję się jak jakiś odmieniec, gdy ktoś mnie komplementuje mam poczucie że sobie ze mnie żartuje. Nienawidzę gdy ktoś przebywa blisko mnie lub mnie dotyka (np w ramię) czuje się wtedy strasznie niekomfortowo. Mam 19 lat a moje życie towarzyskie zamyka się w moim pokoju bo tylko w nim czuję się bezpiecznie. Po domu snuje się jak cień,mam wrażenie że tu nie pasuje i przez to nienawidzę samej siebie. Widzę u siebie same wady i przez to mam strasznie niską samoocene. Jak mogę sobie z tym poradzić? Chciałabym swobodnie wyjść do ludzi ale nie mogę przez ten lęk.
KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Witam,

Lęk przed kontaktami z innymi ludźmi, który Pani opisała, powinien stać się przedmiotem Pani terapii, którą radziłabym rozpocząć w najbliższym możliwym czasie.
Może okazać się, że pomocna będzie również farmakoterapia, jednak terapia behawioralno-poznawczna lub Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach będzie dobrym krokiem do wyjścia z pogarszającej się sytuacji.

Pozdrawiam,
Małgorzata Mazurek

0

Witam Panią,
Pani objawy wskazują na zaburzenia lękowe.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas
osobistej konsultacji po wnikliwym przyjrzeniu się różnym
sytuacjom i wydarzeniom na przestrzeni Pani życia.
Prawdopodobnie stres i jakieś przykre, traumatyczne
doświadczenia z przeszłości wywołały u Pani bezpodstawny,
a jednak dla Pani przeraźliwy lęk.
W sytuacjach szczególnie obciążających, na pierwszy plan
wysuwa się lęk, napięcie oraz poczucie niepewności
i zagubienia.
Lęk, którego przyczyna często jest nieuświadomiona,
staje się wszechobecny i przyjmuje postać różnych
fobii - stąd u Pani lęk przed kontaktami z ludźmi,
nazywany fobią społeczną lub antropofobią.
Fobia społeczna całkowicie dezorganizuje życie,
utrudnia normalne funkcjonowanie,
nie pozwala skupić się nad tym co ważne i wywołuje
niemiłe emocje, zabierając tym samym całą radość życia.
Człowiek, dotknięty fobią społeczną w relacjach z innymi
ludźmi stale doświadcza obezwładniającego lęku
i nieustannie przeżywa katusze.
Zdarza się, że nawet wyobrażenie sobie jakiejś sytuacji
towarzyskiej czy nawet zwykłej rozmowy napełnia
ogromnym lękiem.
Antropofobii często towarzyszy rozdrażnienie,
napięcie psychiczne oraz nieumiejętność odpoczywania.
Bardzo ważne jest, żeby Pani problem został
prawidłowo zdiagnozowany i żeby Pani rozpoczęła
psychoterapię, gdyż Pani lęki mogą doprowadzić
do izolacji społecznej.
Mogą też pojawić się problemy zdrowotne.
Dobre rady na portalu raczej nie wystarczą.
Aby Pani pomóc, należy dotrzeć do źródeł Pani lęków
i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Dlatego zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii.
Terapeuta pomoże Pani uporać się zarówno z objawami
jak i przyczynami lęków oraz ich konsekwencjami.
Psychoterapia pozwoli Pani spojrzeć na siebie
i innych ludzi z odpowiedniej perspektywy,
a także wzmocnić poczucie własnej wartości
i nawiązać właściwe relacje z ludźmi.
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie,

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Lęk przed wychodzeniem z domu i kontaktami z ludźmi

Witam. Od jakiegos czasu unikam kontaktu z innini. Nie mam ochoty i potrzeby rozmowy z kims. Boje sie ludzi. Mam male dziecko, gdyby nie to ze musze sie nim zajmowac zamknelabym sie gdzies...nie moge byc taka matka. Ciagly smutek, brak zainteresowan I brak pewnosci siebie, " pustka w glowie" nie mam na nic ochoty. To tylko czastka moich problemow i zmartwien...Odczuwam straszny lek przed zalatwieniem nawet najdrobniejszej sprawy. Jak gdzies wychodze to modle sie zeby nikogo nie spotkac...
KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Szanowna Pani, objawy opisane przez Panią z pewnością wymagają konsultacji u psychoterapeuty, który zdiagnozuje podłoże problemów i zaproponuje odpowiednią terapię. Dobrze byłoby nie czekać z tym zbyt długo. Przyczyny takiego stanu mogą być różne i należy je zbadać.
Nie pisze Pani o swojej sytuacji - na ile okoliczności mogą mieć wpływ na Pani samopoczucie: czy ma Pani wsparcie i troskę ze strony otoczenia. Czas wczesnego macierzyństwa to okres wielkich zmian, przeciążenia, podejmowania trudnych, odpowiedzialnych zadań. Pomoc bywa niezbędna. Czy umie Pani o nią poprosić i przyjąć?
Pozdrawiam serdecznie i zachęcam do kontaktu z psychoterapeutą.


0

Dzień dobry!

Opisuje Pani stany lękowe i depresyjne. Pomoc odnajdzie Pani pod opieką specjalistów. Prawdopodobnie w kontakcie z psychologiem w psychoterapii, być może również przy wsparciu leczenia farmakologicznego.

Pozdrawiam!

0

Witam,

Opisywany stan z pewnością zasługuje na konsultację lekarza psychiatry. Pozwoli to postawić właściwą diagnozę. Na pierwszej konsultacji są także omawiane możliwości leczenia takiego jak farmako- i psychoterapia.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty