Pisanie esemesów z dziewczyną

Poznałem pewną dziewczynę w wakacje i jakoś wyszło że przytulaliśmy się,było buzi itp. Zaczęła się szkoła oboje do nowej. Kiedyś raz ona napisała pierwsza raz ja. Teraz jak piszemy często to w połowie ona przestaje odpisywać. Gdy napisze godzinę później i piszemy to znów nagle przestaje. Nie rozumiem tego bo w wakacje było fajnie. Teraz gdy się widzimy to też jest przytulenie i wgl ale nie rozumiem z tymi sms. Co zrobić by ona sama też pisała pierwsza? Proszę o długie wypowiedzi.

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z partnerem Relacje

Lek. Izabela Ławnicka

98 poziom zaufania

Witam! Niestety nie ma takiej możliwości, by zmusić Pana partnerkę do pisania sms-ów. Sugeruję jednak, by szczerze Pan z nią o tym porozmawiał.

Mgr Adam Horak Psycholog

51 poziom zaufania

Myślę że SMS nie zastąpi kontaktów w realu, tym bardziej, że randki są możliwe. Dziewczyna jest stroną wyczekującą, dlatego inicjowanie kontaktów raczej należy do chłopaka. Powody nieodpisywania przez Pana dziewczynę mogą być różne. Pisanie SMS-ów wymaga przecież czasu a ich odbieranie może dekoncentrować. Pana dziewczyna może mieć przecież teraz więcej nauki i inne problemy związane z nową szkołą. Czy nie wydaje się Panu, że telefonowanie jest o wiele lepsze niż pisanie SMS-ów? Miłym głosem można przekazać ukochanej osobie znacznie więcej niż za pomocą wyświetlacza telefonu komórkowego. Czy nie lepiej szeptać miłe słowa do uszka, niż tylko leżeć gdzieś głęboko schowany w damskiej torebce? ;) Proszę zatem długo rozmawiać - mimo krótkiej odpowiedzi mojej.

Mgr Justyna Plucińska Psychoterapeuta, Tarnowskie Góry

56 poziom zaufania

A dlaczego po prostu sam nie zapytasz o to dziewczyny? Zamiast pytać specjalistów, dlaczego nie porozmawiasz bezpośrednio z nią? Po co wymyślać teorie i snuć przypuszczenia, skoro można najzwyczjniej w świecie o tym porozmawiać? Podstawą dobrego związku jest dobra komunikacja. Wyrażanie wprost własnych uczuć i oczekiwań jest zdrowe, dojrzałe i zbliża ludzi. Milczenie natomiast buduje mury i oddala.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Zerwanie a utrzymywanie kontaktu z dziewczyną – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
Sposób na sprawdzenie tęsknoty u byłej dziewczyny – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska
Trudności z porozumieniem się z dziewczyną – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Brak kontaktu z dziewczyną po rozstaniu a śledzenie od 3,5 roku – odpowiada Mgr Anna Rossa
Relacja z dziewczyną i brak zaufania – odpowiada Mgr Agata Hensoldt-Jankowska
Relacja z nowo poznaną dziewczyną – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
Kontakt smsowy z dziewczyną poznaną na portalu randkowym – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Dziewczyna mnie rzuciła, ponieważ nie nadaję się na męża i ojca – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Rozstanie z dziewczyną – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Co zrobić, żeby dziewczyna pierwsza pisała wiadomości? – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka

artykuły

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Smutna prawda o SORach: Przekroczenie granicy godności

W maju dziennikarka Magdalena Rigamonti opisała na

Prawidłowy rozwój dziecka

Kiedy na świat przychodzi dziecko, rodzice od pocz

Piszę o pomoc dla syna

Mam 61 lat, mój syn 31. Wszystkie te punkty, co są na początku strony, jego dotyczą. Wszystko zaczęło się od momentu powrotu z misji pokojowej - był żołnierzem w Kosowie. To był pierwszy rzut, najbardziej niebezpieczny, a jeszcze dołożyła mu partnerka, z którą ma 2 dzieci. Zdrady, wybaczanie, ale ostatnie zdrady... tego nikt by nie wytrzymał. Ze znajomymi, gołe zdjęcia kochanka w telefonie, jej, w stroju bikini, wysyłane do niego, i jej czułe SMS-y do facetów... To wszystko syn zobaczył w jej telefonie i w komputerze. Ona go nie kochała, nic mu nie robiła, nie prała, nie sprzątała, a on ją kochał do szaleństwa. Teraz tylko siedzi w domu, nigdzie nie wychodzi, gra. Jak przywiezie dzieci, to też gra. Mówi, że jest do niczego, że żadnej pracy nie znajdzie. Często wspomina, że wyjedzie, że najlepiej to by było, żeby nie żył. Wówczas dzieci dostaną pieniądze z opieki. Mówi, że jest do niczego, że nie chce tak żyć, nie widzi przed sobą żadnej przyszłości. Zrobił się ostatnio bardzo agresywny. Nie chce iść do żadnego lekarza, po prostu nic nie chce. Martwię się o niego. Co robić?

61 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witam Pana serdecznie!

Sytuacja Pana syna jest poważna i zdecydowanie wymaga konsultacji, zarówno z lekarzem psychiatrą, jak i z psychologiem. Istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo depresji, dlatego wskazana jest jak najszybsza interwencja. Im szybciej Pana syn podejmie leczenie, tym większe szanse na szybki powrót do zdrowia i dobrej kondycji psychicznej.

Proszę poważnie porozmawiać z synem i nakłonić go do wizyty u specjalisty. Jeżeli Pana syn zagraża swojemu życiu, ma Pan prawo do przymusowego poddania go leczeniu, co oczywiście jest ostatecznym krokiem. Może pomocna byłaby spokojna rozmowa, oparta na zrozumieniu, zachęceniu do choćby krótkiej, jednorazowej konsultacji. Proszę pamiętać, że przyznanie się do depresji i konieczności podjęcia leczenia może być dla Pana syna krępujące i może wywoływać poczucie zażenowania i wstydu. Najlepiej przekonać go, że takie zaburzenia są konsekwencją trudnej sytuacji, w jakiej się znalazł i mogą zdarzyć się każdemu. Może warto pokazać synowi informacje na temat zaburzeń depresyjnych, ciekawe artykuły medyczne, choćby w Internecie.

Poniżej zamieszczam kilka przykładów z naszej strony:
http://portal.abczdrowie.pl/depresja-u-mezczyzn
http://portal.abczdrowie.pl/pomoc-w-depresji.

Pozdrawiam serdecznie!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak odbudować małżeństwo po zdradzie żony? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Uzależnienie od gier komputerowych u syna – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Mąż mnie zdraził - nie chę się z nim kochać. Czy potrzebuję pomocy specjalisty? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Histeria i krzyki u syna – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
Uzależniłam się od partnera - jak sobie poradzić? – odpowiada Mgr Magdalena Boniuk
Pomocy! Ten związek mnie niszczy... – odpowiada Paulina Witek
Depresja u bliskiej osoby – odpowiada Agnieszka Jamroży
Kiedy leki zaczną działać na mojego syna? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
Czy dobrze zrobiłam, prosząc ojczyma chłopaka o pomoc? – odpowiada Magdalena Pikulska
List pożegnalny syna – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

Danuta Szaflarska - kobieta żywioł, recepta na długowieczność, choroby

Danuta Szaflarska jest jedną z najpopularniejszych

"Religa - ojciec i syn". Z Grzegorzem Religą rozmawia Mira Suchodolska

Grzegorz Religa to syn najsłynniejszego polskiego

Lek życia dla Mateusza

„Czuję, że umieram" - pewnego razu z ogromnego ból

Lek. Jerzy Bajko Neurolog, Szczecin

umów wizytę

prof. dr hab. med. Anna Krygowska-Wajs Neurolog, Kraków

umów wizytę

Dr n. med. Ewa Belniak Neurolog, Modliborzyce

umów wizytę

Lek. Arkadiusz Stawecki Neurologia, Sosnowiec

umów wizytę

Zaburzenia w pisaniu u dziecka

Dzień dobry.Chodzi o mojego syna,który chodzi do drugiej klasy.Otóż zauważyłam że moj syn często gubi literki w wyrazach.Wcześniej tak nie było.Też gorzej pisze gdzie wcześniej pisał ladnie.Nawet chwaliłam się przed innymi jak ładnie pisze.Oprócz tego nie słucha co się do niego mówi.Jest jakby nieobecny.Tak ja to odczuwam.Gdybym mu nie powiedziała że ma się umyć nie zrobiłby tego.A jak już robi nie potrafi się na tym skupić tylko robi coś innego.Ma młodszą siostrę 16 miesięcy,

KOBIETA, 35 LAT ponad rok temu

Psychologia

Mgr Anna Suligowska Psycholog, Gdynia

56 poziom zaufania

Witam
Z tego co Pani pisze to syn ma prawdopodobnie obniżoną koncentrację i mniej skupiony jest na tym co się dzieje dookoła niż dawniej. Przyczyn takiego stanu może być co najmniej kilka, dziecko w 2 klasie już ma dosyć sporo nauki, urodzenie się siostry spowodowało przeorganizowanie życie rodziny i zwiększone zaabsorbowanie maluchem. Zdarza się też że obniżona koncentracja, niska motywacja to objawy depresji. To co byłoby najlepsze to skorzystać z konsultacji rodzinnej u psychologa, który mógłby przeprowadzić specjalistyczne badania koncentracji i motywacji syna z także specjalista mógłby ocenić na ile zachowanie syna ma depresyjny charakter
pozdrawiam
anna suligowska

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

72 poziom zaufania

Witaj,
z jakiegoś powodu zaznaczyłaś ,że syn ma młodszą siostrę,więc możliwe,że to,co piszesz jest reakcją niepokoju na utratę wyłaczności opieki.Możesz zgłosić się do psychologa i pozostać pod jego opieką z dzieckiem na czas potrzebny do diagnozy i adaptacji synka w nowej roli starszego brata.Bardzo jest ważna w tym okresie szczególna troska o stan emocjonalny starszego dziecka.
Pozdrawiam serdecznie