Poczucie niższości wobec partnera

Witam, Otóż mam naprawdę wspaniałą dziewczynę taką jakiej szukałem, lecz czuję się od niej gorszy. Oczywiście, nie dała mi tego do zrozumienia, ale wiem, że ma duże ambicje jeździ konno planuje iść na zawody, zajmuje się również strzelectwem i też ma tam dobre wyniki. A ja ? nie przepadam za jazdą konną a chciałbym z nią o tym porozmawiać mieć wspólny temat. Nie mam dużych osiągnięć,chciałbym jej czymś zaimponować. Jedynie co to jestem strzelcem w jednostce i ona widzi to pozytywnie a ja nie.

MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Problemy w komunikacji między partnerami Psychologia

Mgr Agnieszka Nowogrodzka Psycholog, Poznań

52 poziom zaufania

Witam,
warto pamiętać że skoro partnerka związała się z Panem musiał jej Pan czymś zaimponować, coś musi jej się w Panu podobać. Być może Pana sposób oceniania siebie nie wynika z ambicji i celów Pana partnerki, a z niewłaściwej oceny własnej osoby, a tym samym zaniżonej samooceny. Cecha ta może utrudniać doświadczanie radości oraz satysfakcji z osiąganych celów. Z tego względu zachęcam do rozważenia możliwości skorzystania z konsultacji z psychologiem lub psychoterapeutą. W pracy ze specjalistą można spróbować zmienić ocenę własnej osoby oraz nauczyć się doceniać osiągnięcia.
Pozdrawiam
Agnieszka Nowogrodzka
http://poznacsiebie.pl

Mgr Anna Ręklewska Psycholog, Łódź

56 poziom zaufania

Witam serdecznie

Najważniejsze , żeby Pana dziewczyna czuła wsparcie w Panu, mogła z Panem o wszystkim porozmawiać, żebyście czuli i okazywali sobie szacunek. Nie zawsze osoby tworzące związek interesują się tym samym , mają prawo wykonywać inny zawód i mieć też swoje odmienne pasje, często właśnie dlatego są dla siebie interesujący i pewnie dziewczyna Pana widzi w Panu wiele zalet i cech , które ją do Pana przyciągają. Najważniejsze , żeby czuła się przy Panu bezpiecznie i mogła się rozwijać. W razie wątpliwości warto skonsultować się z psychologiem, żeby mógł Pan wzmocnić swoje poczucie wartości
Pozdrawiam ciepło
A. Reklewska psycholog

Mgr Edyta Kołodziej-Szmid Psycholog, Gdańsk

66 poziom zaufania

Witam, skoro ona widzi ten fakt jako interesujący u Pana dlaczego się Pan z tego nie cieszy? imponować dziewczynie na pewno warto ale proszę się zastanowić dlaczego taka wspaniała dziewczyna z Panem jest??Być może wcale już Pan jej nie musi niczym więcej imponować gdyż podoba się Pan jej taki jaki jest. Co oczywiście nie znaczy, że ma Pan spocząć na laurach od Pana tylko zależy czy dalej będzie się Pan pogrążał w kompleksach czy też ruszy Pan do przodu i zacznie aktywnie budować lub rozwijać swoje zainteresowania i mocne strony, żeby jeszcze bardziej podobać się swojej dziewczynie.Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego czuje się gorszy od swojej dziewczyny? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak pomóc dziewczynie, która chce odebrać sobie życie z powodu swojego wyglądu? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Co robić z poczuciem braku logicznego myślenia? – odpowiada Mgr Magdalena Kłapeć
Poczucie wykorzystywania przez współpracownika – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Jak poprawić kontakt z partnerką? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Dlaczego nadal cierpię po rozstaniu z ukochaną? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Problem z odnajdywaniem przyjaciół – odpowiada Aleksander Ropielewski
Czy dobrze robię, szukając drugiej połówki? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak pomóc dziewczynie, która cierpi na zaburzenia odżywiania? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Syndrom Piotrusia Pana u partnera – odpowiada Mgr Anna Ręklewska

artykuły

Spowiedź byłego narkomana. Dziś wyciąga innych z dna

"Narkoman jest w środku trąby powietrznej, tam nie

10 sposobów na zszargane nerwy

Czasami przychodzi taki dzień, kiedy nerwy są wyst

Miała świętować 18. urodziny. Życie Amelii Olczyk zmieniło się w jednej chwili

Amelia zdała w tym roku maturę. Niestety w dorosło

Jak radzić sobie z poczuciem niższości w dorosłości?

Witam. Męczy mnie już to od długiego czasu. Nie wiem co robić bo czuję, że jest tylko gorzej. Mam siostrę. Wydawałoby się, że jest wszystko dobrze (przynajmniej tak starałam sie sobie wmawiać przez długi czas). Moja siostra jest starsza. Zawsze była tą która przecierała szlaki ale sprawiała dużo kłopotów moim rodzicom. Ja, patrząc na to ile przez nią przeszli starałam się być jej przeciwieństwem. Dobre stopnie, zawsze grzeczna, ułożona, miła i pomocna. Utkwiło mi jednak w pamięci dużo przykrych rzeczy. Odkąd pamietam Ona była tą najpiękniejszą. Jesteśmy całkiem inne. Gdziekolwiek nie byliśmy ( u babci, w gościach ) zawsze mama wychwalała jaka to ona nie jest piękna ( ja wszystko słyszałam ) i nie doczekałam się tego, że ja tez taka jestem ( a naprawdę nie uważam się za brzydką ). Pamiętam jak się wtedy czułam.. chciało mi się po prostu ryczeć! Jesteśmy już dorosłe, siostra ma swoją rodzinę, ja dopiero planuje. Porozjezdzalysmy się w różne miejsca ale kontakt mamy dobry. Jednak ciagle jest tak, ze kiedy się zjeżdżamy do rodzinnego domu to wszystko kręci się wokół niej. Jest „królową” mimo, że nic nie pomaga, potrafi warknąć na rodziców a oni latają koło niej jak pieski (a jak jej nie ma mi na nią narzekają ). Strasznie mnie to boli ale to strasznie. Ja czuje się momentami tak jakby w ogóle mnie tu nie było. Jestem bo jestem. Myśle nad psychologiem bo sama chyba sobie nie poradzę. Jestem już dorosła a płaczę w ukryciu przez takie rzeczy. Czy to normalne? Od razu uprzedzę pytanie czy rozmawiałam o tym z rodzicami. Tak. Kiedyś wygarnęłam im to wszystko i jak ona miała przyjechać to ja wyjechałam na weekend i dzwonili do mnie ze tak nie jest itd. Jednak nic się nie zmieniło. Jest tylko gorzej.

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Zaburzenia osobowości Psychologia

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,
wskazane jest dla Pani wsparcie psychoterapeutyczne, polecam paradygmat poznawczo - behawioralny. Rodzice czasem nieświadomie krzywdzą swoje dzieci poprzez porównywanie do innych poprzez porównywanie. W związku z tym, że Pani nie stwarzała problemów rodzicom; ..."Dobre stopnie, zawsze grzeczna, ułożona, miła i pomocna" - pracowała Pani na swój wizerunek, na wizerunek siostry pracowała mama (zakładam, że nie jest świadoma tego, jaką krzywdę Pani wyrządziła). Samoocenę, czyli poczucie własnej wartości, kształtuje się w procesie socjalizacji. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Wskazana jest pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego. Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe kształtują samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Proszę zastanowić się jaką wartość Pani sobie przypisuje, zastanowić się, jak ta opinia wpływa na Pani myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1) Czy doceniasz siebie? 2) Czy lubisz siebie? 3) Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4) Jaka jest twoja skuteczność? 5) Czy masz poczucie własnej godności? 6) Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupia się Pani na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie docenia Pani swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych. Mogą pojawiać się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy. Wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej. Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy - poprawi się Pani funkcjonowanie społeczne oraz ustabilizuje się Pani samoocena, co wpłynie na dobrostan psychiczny. Pozdrawiam serdecznie

Mgr Joanna Szlasa Psychologia

48 poziom zaufania

Dzień dobry,

z Pani opisu wnioskuję, że nadal odczuwa Pani trudne emocje związane z odmiennym traktowaniem Pani i Pani siostry przez rodziców. Może Pani z tego powodu odczuwać zarówno żal w stosunku do rodziców, jak i do siostry, chociaż zapewne ona nie miała na to wpływu Mimo , że jest już Pani dorosła to może to powodować zaniżone poczucie własnej wartości i obniżoną samoocenę. Trudne doświadczenia z przeszłości, nieprzepracowane emocje mogą bardzo negatywie wpływać na obecną jakość życia, na samopoczucie, postrzeganie siebie, relacji rodzinnych i społecznych. Sposób wychowania i dzieciństwo kształtują w człowieku postrzeganie świata. Rodzicie są jednymi z najważniejszych figur w życiu i mają ogromny wpływ na budowanie poczucia tożsamości i systemu wartości. Wykształcenie nieprawidłowych wzorców ma niestety skutki w dorosłości.
W takim przypadku zachęcam odwiedzenie psychologa bądź psychoterapeuty, który pomoże Pani odzyskać wiarę w siebie, ale przede wszystkim zrozumieć zdarzenia z przeszłości. Pozdrawiam.

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Dziękuję Pani za kontakt i że zechciała się Pani podzielić swoją częścią historii osobistej.

Zacznę od tego, że tak funkcjonujemy, że każde Nasze działanie zmierza do tego, żeby zdobywać uznanie i aprobatę innych Ludzi.
Będąc w okresie dziecięcym taka aprobata i zachwyt Rodziców są niezbędne do optymalnego egzystowania i rozwoju osobowego Dziecka.

Zmieniamy się i dopasowujemy, najpierw do Rodziców, potem do Innych, i przez to wewnątrz Nas obecne jest poczucie niskiej wartości, i zadawanie sobie pytania "Czy jestem wystarczająco dobra...?".

Te notoryczne porównania Pani Rodziców (w Pani przypadku porównywanie Pani do tej "najpiękniejszej" Siostry) są najczęściej nieświadome i automatyczne (tym bardziej, ze z Panią nie było aż takich problemów/wyzwań - przez co nie skupiała Pani (aż!) takiej uwagi Rodziców.
Przez takie nieświadome porównywanie Dziecka do Rodzeństwa, staje się przyczyną, nie dostrzegania siebie, nie bycia w kontakcie z samym sobą.

W nawiązaniu do Pani pytania: ..." Nie wiem co robić bo czuję, że jest tylko gorzej"..., jest Pani w nieznanym/nowym etapie swojego życia, przed którym pojawiły się obawy, i jest to jak najbardziej zrozumiałe, że pojawił się niepokój, jako reakcja na coś nowego..., coś czego Pani jeszcze nie zna?

Tak nie musi być!

Ważnym byłoby dla Pani, by popracować pod okiem Psychologa, nad poczuciem własnej wartości, by mogła Pani realizować się po swojemu, zgodnie z Pani pragnieniami, docierając do samej siebie.

Ucieszyło mnie, że wewnętrznie zgodziła się Pani na poszukiwanie kontaktu z Psychologiem, w czym wspieram Panią mentalnie, inspirując równocześnie do podjęcia tego tak ważnego dla Pani wyzwania...

I jeszcze ode mnie słowo..., że (tak często) w słabości jest siła!

Gdyby miała Pani życzenie rozmowy ze mną, zapraszam Panią serdecznie do kontaktu via Skype.

Z przesłaniem dla Pani Tego, Co jest Pani teraz najbardziej potrzebne,

irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605

irena.mielnik.madej@gmail.com tel. 502 749 605

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak przestać się przejmować tym porównywaniem siebie do innych? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Niskie poczucie własnej wartości i poczucie winy a depresja – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie z obniżoną samooceną po rozstaniu z partnerem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie z dużą nieśmiałością? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak sobie radzić z taką niską samooceną? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak nauczyć się samoakceptacji? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak pomóc osobie z niskim poczuciem własnej wartości i kompleksami? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Co robić z zaniżonym poczuciem własnej wartości? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak rozmawiać z rodzicami i zmienić ich nastawienie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poradzić sobie z nieśmiałością i niezdecydowaniem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś

artykuły

Osobowość narcystyczna - charakterystyka, diagnozowanie, przyczyny, leczenie

Osobowość narcystyczna wzięła swoją nazwę od mityc

Wygląd fizyczny a depresja

Wygląd fizyczny jest bardzo ważny dla budowania ob

Krytyczność, niepewność, brak wiary w siebie... Oto 6 oznak, że wychowywałeś się w toksycznej rodzinie!

Krytyczność, niepewność, brak wiary w siebie... Ot

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Wątpliwości co do uczuć wobec partnera

Być może jest to pytanie niedojrzałe, ale ostatnio mam wątpliwości co do swoich uczuć. Jestem półtora roku w związku, który jest według mnie w pełni udany. Darzymy się wzajemnie zaufaniem, rozmawiamy o wszystkim i dbamy o siebie. Niestety pare miesięcy temu poznałam inną osobę, w której jak sądzę się zauroczyłam. Próbowałam rozwiązać problem z koleżanką, a nawet z partnerem. Jednak zauroczenie nie mija. Po prostu gdy go widzę bije mi serce. Przez to czuję się nie fair wobec partnera.

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Psychologia Serce

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Zakochanie w innej osobie zdarza się w trakcie trwania związku. Często może wskazywać na to, czego w obecnej relacji brakuje, mówić o potrzebach czy oczekiwaniach (być może niespełnionych). Może, niekoniecznie jednak musi, oznaczać rozstanie. Wiele jednak zależy od tego, co Pani z tym uczuciem zrobi (czy będzie je wzmacniać, czy raczej wygaszać).

Mgr Anga Aleksandrowicz Psychologia, Wrocław

59 poziom zaufania

Witam

może warto zastanowić się, skąd te wątpliwości się biorą? co obudziło to "zauroczenie" ?

pozdrawiam
A.Aleksandrowicz

https://www.facebook.com/pages/Psychoterapia-Anga-Aleksandrowicz/849652415108571?ref=hl