Co robić z poczuciem braku logicznego myślenia?

Witam Dopiero po ukończeniu szkoły bez podejścia do matury zdałem sobie z tego wszystkiego sprawę, że nic z niej nie wyniosłem, że zupełnie nie myślę logicznie, że moja wiedza jest najgorsza jaka może być. Moim zdaniem wszyscy są ode mnie mądrzejsi. Obecnie cały czas siedzę w domu na rencie, boję się gdziekolwiek iść. Nawet wśród osób niepełnosprawnych umysłowo czułem się gorszy. Ale teraz podam główny powód, dla którego moim zdaniem nie jest możliwe pracować w zawodzie: Moje nie myślenie logiczne polega na tym, że potrafię jedynie zapamiętać jak to się robi czy wyjaśnia ale sensu i logiki już nie rozumiem. Podam przykład: Co znaczy np dyspensa to definicję zapamiętałem ale wyjaśnić własnymi słowami bym nie umiał. Albo obsługa np pralki - zapamiętałem u siebie na ile stopni nastawić ale nie rozumiem dlaczego akurat na tyle. Nigdy nie umiałem opowiadać własnymi słowami. Tak jak wspomniałem, nawet kiedyś wśród upośledzonych czułem się gorszy bo krótko ale chodziłem kiedyś na WTZ. Ale nigdzie nigdy nie pracowałem. Mam już 27 lat i nie mogę ciągle tkwić w czterech ścianach! Moje pytanie brzmi: Czy wobec tego skoro mam tak zaburzone myślenie i koncentrację to jest możliwe zdobycie jakiegoś zawodu? Chodzenie na kursy czy do policealnej? Dodam jeszcze, że w wieku 11 lat w teście Wechslera wyszło mi 93, to jest dolna granica normy z tego co wiem, ale w wieku 18 lat już gorzej - 88. To już lekka ociezalosc umysłowa.
MĘŻCZYZNA, 27 LAT 9 miesięcy temu

Dzień dobry,

Przede wszystkim należy znaleźć przyczynę problemu. Wskazana jest konsultacja z lekarzem aby wykluczyć podłoże somatyczne doświadczanych przez Pana dolegliwości. Napisał Pan o rencie, ale nie znam powodu więc w tym kontekście trudno mi się wypowiedzieć, a może mieć to wpływ na tą sytuację. Biorąc pod uwagę opisywane trudności w zapamiętywaniu i odtwarzaniu informacji, lekarz może zlecić wizytę u neuropsychologa. Badanie inteligencji wykonane w wieku 11 lat może nie mieć już odniesienia, więc proszę się tym nie sugerować. Warto wziąć pod uwagę fakt, skąd w Panu przekonanie że Pana wiedza oraz sytuacja w jakiej się Pan znajduje jest najgorsza? Na to ma wpływ wiele czynników - dzieciństwo, sytuacja rodzinna, styl wychowania. Równie ważne jest to w jaki sposób nawiązuje Pan kontakty społeczne. Odwlekanie zadań/aktywności tzw. prokrastynacja często wynika z frustracji : Czy poradzę sobie z daną aktywnością, a także z ochroną poczucia własnej wartości. Może warto popracować nad samooceną i poczuciem własnej wartości?

Nie ma górnych limitów na zdobywanie wykształcenia. Samoświadomość to już ważny krok w zrozumieniu siebie i swoich potrzeb :). Gratuluję jego dokonania.

Zalecam skonsultować się z psychologiem, który zidentyfikuje trudności oraz określi Pana potrzeby i kierunek pracy, aby zrozumiał Pan swój sposób funkcjonowania, a tym samym zwiększył jakość swojego życia.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty