Witam serdecznie. W każdym okresie leczniczym niezbędna jest rehabilitacja . Podczas unieruchomienia powinny być wykonywane ćwiczenia izometryczne, utrzymujące siłę mięśni, jeżeli nie są one możliwe do wykonania to powinno się prowadzić ćwiczenia synergistyczne. Są to napięcia odpowiednich grup mięśniowych w innych partiach ciała powodujące napięcia w obrębie unieruchomionej kończyny. Niezwykle ważnym elementem terapii jest stosowanie zabiegów z działu fizykoterapii, na przykład pole magnetyczne, przyspieszające zrost kostny. Po usunięciu unieruchomienia niezmiernie ważna jest poprawa ruchomości stawu oraz wzmocnienie mięśni ulegających zanikowi pod wpływem zdjętego opatrunku gipsowego. Stosuje się wtedy elektrostymulację oraz kontynuuje się ćwiczenia izometryczne. Bardzo ważną rolę odgrywają również dobrze prowadzone ćwiczenia propriocepcji stawu ramiennego, które zwiększają stabilizację stawu i częściowo zabezpieczają przed ponownymi uszkodzeniami.
Kiedy już raz dojdzie do zwichnięcia barku ryzyko wystąpienia kolejnego wzrasta o około 30%, szczególnie u osób poniżej 30 roku życia. Kolejne urazy doprowadzają do niestabilności stawu, która powoduje, że bark może się ulegać zwichnięciu nawet, kiedy pacjent coś rzuca lub ciągnie.
