Relacje z byłym partnerem i odbudowa zażyłości

Witam.Mam26 lat, on29 lat.9 lat temu byliśmy para ale on był bardzo zazdrosny przez co mało co się nie zabił, mimo że go kochałam postanowiłam zakończyć związek dla jego dobra. Od 8 lat się przyjaznimy ja mam syna jednak jestem sama odkąd zrozumiałam że go kocham nadal.Ostatnio zapytał mi co najczęściej Ci mówiłem zawsze?napisałam że najczęściej od niego słyszałam kocham Cie i wtedy odpowiedź była i jeszcze to usłyszysz.od tego czasu zero kontaktu, wiem że on boi się tego że mam syna. Co robić?

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Psychologia Psychoterapia Zazdrość w związku Wybór partnera

Czy depresja jest chorobą śmiertelną?

Depresja to choroba cywilizacyjna. Jest przyczyną wielu przykrych dolegliwości, czy jednak może doprowadzić do śmierci? Obejrzyj film i zapoznaj się z wypowiedzią eksperta.

Mgr Bohdan Bielski Psycholog, Warszawa

51 poziom zaufania

W Pani przypadku sprawdza się powiedzenie, że stara miłość nie rdzewieje. Uczucia tak szybko nie wygasają i przez wiele lat trzymamy je głęboko w sercu. Jednak czasami okoliczności są niesprzyjające aby pozwolić im na powrót się uaktywnić. Uważam, że sytuacja jaka panią spotkała nie daje dobrych podstaw aby ponownie związać się z tym samym człowiekiem. Oczywiście decyzję pozostawiam pani. Proszę wziąć pod uwagę fakt, że ludzie w pewnym wieku się nie zmieniają. Pani były partner próbował z zazdrości popełnić samobójstwo, to dla jego dobra pani zrezygnowała ze swojego szczęścia. Sytuacja z całą pewnością może się powtórzyć, nawet jeżeli jego deklaracje będą zupełnie inne. Pani również ma dziecko, które osobie skrajnie zazdrosnej będzie ciężko zaakceptować. Miłość opiera się na zaufaniu, obopólnym dobru, sprawianiu sobie radości, pomaganiu na co dzień. Jeżeli pani jednak chciałaby spróbować, może trzeba skorzystać z terapii par i wypracować sobie sposób wspólnego życia w zgodzie (bez oskarżeń i obwiniania). Powodzenia i dużo szczęścia!

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

82 poziom zaufania

Co robić...Najlepiej omówić tą sytuację z rzeczonym mężczyzną. Bez tego będziecie żyli w domysłach, strachu, niepewności. Jeżeli rzeczywiscie żywi Pani do niego uczucia, a on do Pani - spotkajcie się i omówcie sprawę: to, co do siebie czujecie; czego oczekujecie wzajemnie; co byście chcieli zmienić a co kontynuować; czego się boicie i jak temu przeciwdziałać. Rozmowa jest lekiem na wszystko. Ważne by była przeprowadzona w atmosferze szczerości, otwartości i zaufania. Pozdrawiam.