Skąd u mnie okresowe zmiany nastrojów?

Witam! Mam 18 lat i uczę się w liceum. Już w gimnazjum zauważyłam u siebie okresowe zmiany nastrojów, niezwiązane z porami roku. Na zmianę doświadczałam głębokiego smutku i okresów "normalnych". Podejrzewam, że były one związane z tym, że miałam kłopoty z koleżankami, czułam się obco w środowisku, czasami odrzucana, bezwartościowa. I tak jest do tej pory. Od kilku miesięcy wszystkie objawy depresji nasiliły się: bezsenność, głęboki smutek, lęki, płaczliwość, poczucie beznadziejności, myśli samobójcze z głębokim zamiarem ich zrealizowania. Psychiatra stwierdził depresję i zapisał mi Stimuloton, ale on w ogóle nie pomaga.

Zastanawiam się, czy nie jestem chora na depresję dwubiegunową, objawy się zgadzają: czasami czuję się tragicznie, beznadziejnie, bez wyjścia z sytuacji, nielubiana. Czasami czuję się normalnie, a innym razem czuję się świetnie, chodzę na imprezy, wszędzie mnie pełno, czuję, że mogę wszystko. Snuję wielkie plany, raz nawet zdecydowałam się pojechać na koncert do Dublina, sama; zaczęłam rezerwować bilety lotnicze, noclegi, znalazłam sobie pracę. Dobry nastrój pojawia się najczęściej z dnia na dzień i trwa tydzień, dwa. Okresy depresji są dużo dłuższe.

Zastanawiam się też, czy mój problem z wyzdrowieniem tkwi w braku pewności siebie, poczucia własnej wartości i braku psychoterapii, czy w tym, że moi przyjaciele raczej nie przejęli się moim problemem, nie mam w nich pełnego oparcia, a jeśli udzielają pomocy, to nie starają się, jest ona krótkotrwała. Bardzo proszę o odpowiedź.

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Agresja u dzieci autystycznych

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o agresji u dzieci autystycznych.

Paulina Witek Psycholog, Warszawa
74 poziom zaufania

Witam!

Jeżeli objawy depresji nasilają się pomimo brania leku, powinnaś koniecznie skonsultować się z lekarzem psychiatrą. Rzeczywiście dobrze byłoby zweryfikować trafność diagnozy. Zaufanie do osoby prowadzącej leczenie jest fundamentalną zasadą każdej terapii, jeżeli nie masz z psychiatrą lub psychoterapeutą dobrego kontaktu, może warto pomyśleć o ewentualnej zmianie specjalisty?

Sama dostrzegasz problem, pisząc o poczuciu niskiej wartości i braku zrozumienia przez najbliższych, a nawet byciu odrzuconą przez środowisko szkolne. Takie czynniki mają pośrednio związek z pojawieniem się dolegliwości, natomiast znalezienie bezpośredniej przyczyny to zadanie dla psychologa prowadzącego terapię. Poza przyjmowanymi lekami zdecydowanie powinnaś podjąć psychoterapię. Regularne spotkania z psychologiem powinny pomóc w uporaniu się z trudnościami i wzmocnią efekt farmakoterapii. Taka osoba z pewnością potraktuje Twój problem poważnie i będzie w stanie udzielać na bieżąco przydatnych wskazówek, w przeciwieństwie do rówieśników, którzy jeśli nigdy nie spotkali się z przypadkiem depresji u siebie lub najbliższych, mogą tego zupełnie nie rozumieć.

Pozdrawiam serdecznie!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty