Duże wahania nastroju u 18-latki

Witam,

zachęcam rozważyć pomoc w formie psychoterapii, w Poradni Zdrowia Psychicznego.
poczucie własnej wartości, kształtuje się w procesie socjalizacji. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Wskazana jest pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego. Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe kształtują samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Spróbuj zastanowić się jaką wartość sobie przypisujesz, zastanów się, jak ta opinia wpływa na twoje myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1)Czy doceniasz siebie? 2)Czy lubisz siebie? 3)Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4)Jaka jest twoja skuteczność? 5)Czy masz poczucie własnej godności? 6)Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupiasz się na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie doceniasz swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych. Mogą pojawiać się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy. Wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej.
Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy - poprawi się Pani funkcjonowanie społeczne oraz ustabilizuje się Pani samoocena, co wpłynie na dobrostan psychiczny. Pozdrawiam serdecznie

Witam. Tak już w życiu jest, że nie na wszystko mamy i możemy mieć wpływ, co nie oznacza, że jako ludzie jesteśmy zupełnie bezwolni - na samych siebie mamy wpływ, choć zmiana w sposobie funkcjonowania bywa trudna i wymaga czasu. Sądzę, że chciałaby Pani móc w końcu cieszyć się życiem i nie zastanawiać się za każdym razem nad tym, czy to, co Pani zrobiła jest wystarczająco dobre i czy wykonała Pani "dzienny plan", czy nie spotka się Pani z krytyką i odrzuceniem, czy nic Pani nie zaskoczy naruszając potrzebę kontroli nad rzeczywistością. Myślę, że dbałość o to, co Pani je także może być przejawem potrzeby kontroli, ale i lęku. To, co może Pani zrobić, to sięgnąć po pomoc i podjąć psychoterapię, która da Pani szansę na odkrycie przyczyn Pani samopoczucia oraz na zmianę tych obszarów funkcjonowania, które utrudniają Pani życie. Na podstawie Pani opisu można więc wyciągać pewne mniej lub bardziej trafne wnioski, jednak diagnozy nie można postawić. Przez internet jest to niemożliwe, tylko w kontakcie bezpośrednim. Jest Pani dorosłą osobą, więc to, co Pani zrobi zależy w pełni od Pani, ma Pani prawo decydować o sobie. Pragnę natomiast przekazać Pani kilka informacji, w razie gdyby się Pani zdecydowała podjąć psychoterapię. W zależności od możliwości może Pani skorzystać z psychoterapii w Poradni Zdrowia Psychicznego rezerwując wizytę u psychoterapeuty w ramach NFZ (zazwyczaj trzeba poczekać na termin) - należy się tam udać ze skierowaniem od lekarza. Druga możliwość to wizyty w gabinecie prywatnym, zazwyczaj szybciej, ale odpłatnie. Pozdrawiam i życzę powodzenia.