W jaki sposób pomóc żonie chorej na hipochondrię?

Moja żona choruje na tą chorobę od wielu lat, niejednokrotnie była już w szpitalu, zawsze wynik badań jest dobry. Jak mamy zachowywać się jak postępować? Właśnie wyszła ze szpitala, leżała dwa tygodnie na oddziale neurologi, przeszła koleiny raz wszystkie badania jak zawsze wyszły dobre. Ale twierdzi, że jest chora, wszystko ją boli, kręci się jej w głowie i nie ma siły oraz cały czas płacze. Gdy tłumaczę, że przecież jest zdrowa słyszę cały czas, że lekarze się mylą. Przesiaduje cały czas przed komputerem i szuka wszystkiego o różnych objawach chorób. Gdy staram się wytłumaczyć, przytulam i pocieszam jest jeszcze gorzej. Gdy staram się nie zwracać uwagi jest źle. Sytuacja patowa. Pisze się o tej chorobie sporo, ale nie o tym jak ma postępować rodzina. Proszę o pomoc.

ponad rok temu

Dziecko autystyczne w przedszkolu

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu? Obejrzyj film i dowiedz się więcej o przebywaniu dziecka autystycznego w przedszkolu.

Witam!

W przypadku hipochondrii, jak i innych podobnych zaburzeń dobrą metodą leczenia problemu jest psychoterapia. Warto, żeby zaproponował Pan żonie taki sposób pracy nad sobą. Zaburzenie, na jakie cierpi Pana żona ma swoją przyczynę w trudnych przeżyciach z przeszłości lub uwarunkowaniach osobowościowych. Dlatego tak ważna jest praca nad psychiką takiej osoby.

Rodzina również może skorzystać z pomocy psychologicznej. Życie z osobą cierpiącą na hipochondrię jest bardzo trudne, gdyż problemy tej osoby są niezrozumiałe dla jej otoczenia. Warto, żeby Pan i reszta domowników dowiedzieli się więcej na temat tego problemu i jego przejawów, gdyż w ten sposób możecie zrozumieć postępowanie Pana żony. Jej zachowanie może nie mieć na celu zranienie Pana czy innych osób otaczających ją. Jest przejawem zaburzonego funkcjonowania psychiki. Nie oznacza to jednak, że nie możecie jej mówić o tym, jak Wy się czujecie.

Każdy z bliskich może wyrażać swoje uczucia, np. mówić o tym, że czuje się zraniony czy odrzucony. Warto także rozmawiać ze sobą o narastających problemach i starać się rozwiązywać je wspólnie. Wzajemnie można się wspierać i dodawać sobie sił do walki z problemami.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty