Witam,
Pojęcie zaburzeń osobowości jest niezwykle pojemne, zawiera w sobie wiele różnych specyficznych typów tych zaburzeń charakteryzujących się specyficznymi dla siebie objawami. Ujmując to pojęcie globalnie, to są to zmiany patologiczne w sferze dążeniowo-emocjonalnej, które nie dotyczą sprawności intelektu oraz nie są skutkiem procesu psychotycznego. Według definicji pochodzącej z Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-X to: "Klinicznie znaczące stany i wzorce zachowań jednostki, które mają tendencję do utrwalania się i są wyrazem stylu życia danego człowieka oraz sposobu odnoszenia się do siebie i do innych ludzi, mające jakość choroby".
Zaburzenia osobowości obejmują wiele wymiarów zachowania i funkcjonowania człowieka, a także wykazują skłonność do stabilizacji. Charakteryzują się usztywnieniem reakcji - na różne sytuacje społeczne i osobiste. W sposobie postrzegania, myślenia i odczuwania pojawiają się znaczne odchylenia, od przeciętnie przyjętego w danej kulturze. Często tym zaburzeniom towarzyszy także subiektywne poczucie przykrości oraz problemy w funkcjonowaniu społecznym.
Jak już wspominałam jest wiele "odmian" zaburzeń osobowości, a aby zdiagnozować konkretną konieczna jest wizyta u specjalisty. W sytuacji jaką Pan obecnie opisuje, gorąco Pana zachęcam do umówienia się na taką wizytę oraz do podjęcia leczenia. Tego typu zaburzenia leczy się przede wszystkim poprzez psychoterapię (indywidualną bądź grupową), czasem stosuje się środki farmakologiczne.
Pozdrawiam