Dzień dobry!
Proszę rozważyć podjęcie psychoterapii.
Pozdrawiam!
Dzień dobry,
Warto rozważyć konsultacje u psychoterapeuty, a być może i podjęcie leczenia. Pomoc może Pani uzyskać w ramach NFZ - np.: Poradnia Leczenia Nerwic, PZP lub prywatnie. W internecie dostępna jest również lista certyfikowanych psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego wg miejscowości.
Witam
wierzę, że niełatwo przestać myśleć, wyjść z trybu: praca, gdy sprawia ona Pani tyle satysfakcji. Choć z drugiej strony Pani list wskazuje, że zaniepokoiła się Pani tym,że praca stała się głównym i najważniejszym obszarem życia, zajmującym niemal cały czas, nie pozwalającym na spotkania towarzyskie, na życie osobiste (o którym Pani nie wspomina), na przyjemności czy też sport...itp.
Trudno przy pomocy kilku zdań wskazać uniwersalne metody wyjścia z tej sytuacji!
Nie bardzo można też na podstawie tego opisu znaleźć przyczynę takich trudności. Być może jest to chęć podwyższenia poczucia własnej wartości?! albo ucieczka od emocji, które są trudne...albo jeszcze coś innego... hipotez takiego stanu można zbudować wiele, ale czy któraś będzie prawdziwa? Kontakt przy pomocy Internetu ma swoje ograniczenia i uniemożliwia rzetelną diagnozę.
Przychodzi mi na myśl, że warto byłoby w bezpośredniej rozmowie ze specjalistą, poszukać odpowiedzi na te pytania i sposobów poradzenia sobie z tym co uznałaby Pani za konieczne do przepracowania.
pozdrawiam
A.Aleksandrowicz
https://www.facebook.com/pages/Psychoterapia-Anga-Aleksandrowicz/849652415108571?fref=ts
Dzień dobry, zachęcam do rozpoczęcia od konsultacji u psychologa - psychoterapeuty, który zaproponuje dalsze kroki postępowania. Pozdrawiam.
Witam,
w dzisiejszych czasach, w dobie wszechobecnego internetu i dostępu do danych 24h na dobę, przez 7 dni w tygodniu bardzo trudno odciąć się od pracy także w domu. Co więcej, wiele osób z powodzeniem łączy oba światy, gdy work&life balance wcale nie polega na tym, że zamykając za sobą drzwi biura, praca pozostaje w całości za nimi i odwrotnie. To duże szczęście mieć pracę, którą się kocha, szefa którego się lubi, być może to jest powodem tego, że boi się Pani ją stracić, zaczyna więc denerwować się np. z powodu czy wszystko co Pani zrobiła danego dnia, było np. wykonane poprawnie. Jeśli czuje Pani, że myślenie o pracy nie służy Pani życiu prywatnemu, wpływa jakość Pani życia a nawet jakości wykonywanych obowiązków służbowych, zachęcam do kontaktu z psychologiem/psychoterapeutą w celu ustalenia, co stanowi w Pani życiu problem. CZy jest to pracoholizm, a może po prostu lęk przed utratą dobrej i lubianej pracy, a może coś innego. Zapewniam Panią, że jest w Pani mocy zapanowanie nad sytuacją, jednak niezbędna może okazać się pomoc specjalisty w odkryciu czego Pani chce, jakie to przyniesie Pani korzyści oraz jak doprowadzić do tego, by ten cel stał się faktem.
Pozdrawiam,
Elwira Chruściel
http://www.nietylkochwile.pl/pl/psycholog-online,3.html
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Brak chęci do życia, z którym walczę od 13 lat – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Podejrzenie depresji u 19-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Depresja spowodowana atmosferą w pracy – odpowiada Mgr Elwira Chruściel
- Jak pokonać ogólne rozbicie, przygnębienie i brak chęci do życia? – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
- Nie potrafię cieszyć się życiem po wyprowadzce z kraju na studia – odpowiada Mgr Tomasz Kościelny
- Stres odczuwany przed czynnościami w pracy – odpowiada Mgr Marek Lisowski
- Lęk przed nowym w życiu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Depresja i lęk przed utratą pracy po zwolnieniu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Brak radości z życia pomimo znalezienia lepszej pracy – odpowiada Mgr Maja Suwalska-Wąsiewicz
- Jak odzyskać chęć życia? – odpowiada Mgr Marta Widera-Kędryna
artykuły
Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Psychoterapia online
Jestem psychoterapeutką, która większości swoich k
Syndrom wypalenia zawodowego - problem każdego z nas!
**Syndrom wypalenia zawodowego wcześniej kojarzony