Jeżeli bezsenność została wywołana stresami i utrzymuje się po ich ustąpieniu, to w pierwszej kolejności należy rozważyć występowanie czynników utrwalających trudności ze snem, jak złe nawyki związane ze snem i nadmierne zaabsorbowanie bezsennością. W Pani przypadku może świadczyć o tym dążenie do zasypiania o stałej porze, gdy w medycynie snu zaczynamy terapię od ustalenia stałej pory budzenia. Zasypianie o stałej porze grozi tym, że osoba kładzie się do łóżka bez poczucia senności i wówczas trudności z zasypianiem mogą się nasilać. Proponuję zgłosić się do lekarza psychiatry mającego doświadczenie w medycynie snu. W trakcie takiej wizyty lekarz dokonuje całościowego badania, aby postawić właściwe rozpoznanie (np. różnicować bezsenność pierwotną z bezsennością występującą na tle innej choroby). Stosownie do tego lekarz zaproponuje Pani odpowiednie leczenie. W przypadku bezsenności pierwotnej opiera się ono na zindywidualizowanych zaleceniach behawioralnych i na bezpiecznej, wspierającej farmakoterapii. Leki odstawia się następnie po odpowiednio długim okresie poprawy. W przypadku bezsenności wtórnej (na tle innych zaburzeń) stosuje się leczenie przyczynowe, adekwatne do rozpoznania.
