Potrzeba kontaktu z rodzicami (również z innymi członkami rodziny) to sprawa bardzo indywidualna. Więc nie ma żadnego obowiązku, aby się pani czuła winna ;)
Ma pani prawo - jako osoba dorosła - sama określać częstotliwość i czas trwania odwiedzin. Zapewne pretensje rodziców wynikają z tego, że ich potrzeba jest większa niż u pani i być może interpretują to jako brak zainteresowania czy odrzucenie. Może warto z nimi szczerze porozmawiać i wyjaśnić swoje stanowisko?
Witam, dorosłość właśnie na tym polega, ze opuszcza się dom rodzinny i rozpoczyna samodzielne życie. Rozumie, że może być tak, że Pani rodzice mają trudność z przyzwyczajeniem się do obecnej sytuacji. Może mieli inne wyobraźnia o częstotliwości Państwa kontaktów. Zawsze może Pani ich zaprosić do siebie, oni też mogą Panią odwiedzać. Można przyjąć zasadę "raz ja do was, raz wy do mnie przyjeżdżacie". Nie ma powodów, aby miała Pani poczucie winny, a rodzice powinni uświadomić sobie, że dorosłe dzieci mają swoje życie i to należy uszanować.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
