Czy powinnam się odseparować od rodziców?

Witam. Mam problem z moją rodziną. Mam 20 lat i żyję pod szklanym kloszem rodziców. Nie podróżuję, nie zwiedzam, doszło też do tego, że rzadko kiedy robię coś dla swojej przyjemności i stałam się nieambitna. Moja siostra dziwnie się na mnie patrzy - ona, po studiach (ja bez), ze świetną pracą, mieszkaniem i mężem. Ja mam od 4 lat chłopaka, z którym wiążę przyszłość, i nie mogę nawet z nim wyjechać na wakacje. Czy powinnam się od nich odseparować, zamieszkać osobno i spróbować żyć własnym życiem?

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Terapia rodzinna Psychologia Relacje z partnerem Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Marta Jaszkul Psychologia, Gorzów Wielkopolski

18 poziom zaufania

Witam,
może warto zadać sobie pytanie, czy czuje się Pani odpowiedzialna za swoje życie? I jeśli nie, dlaczego Pani ją oddaje? Czego Pani potrzebuje dla siebie? Czego Pani potrzebuje, by to sobie wziąć? Start w dorosłość jest trudny, a zwłaszcza bez wsparcia ze strony rodziców. Rodzice trzymają klosz,ale to Pani pod nim siedzi. Zapewne trudniej jest ustalać zasady mieszkając u nich w domu, ale jak z Pani gotowością na dorosłość?
Coś ważnego Panią hamuje, psychoterapeuta może pomóc to odnaleźć. Pozdrawiam

Mgr Renata Raczyńska Psycholog, Wrocław

31 poziom zaufania

Nie ma opcji - powinnam, nie powinnam... Ważniejsze jest czego Pani chce, do czego dąży, co jest ważne a co ważniejsze, o co warto walczyć? Nic nie pisze Pani o swoich celach i dlaczego są blokowane ( oprócz wyjazdu na wakacje). Co znaczy ten klosz? Czy to kwestia chronienia czy niemożność wchodzenia w dorosłość - która też jest braniem odpowiedzialności za siebie. jaki mas Pani pomysł na życie? Może o to chodzi rodzicom i siostrze.. Porozmawiajcie.

Mgr Katarzyna Bilnik-Barańska Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Myślę, że warto szczerze porozmawiać z rodzicami o swoich potrzebach i poczuciu życia pod "szklanym kloszem". Warto też się zastanowić, jak to się stało że dała się Pani pod niego wsadzić oraz dokładnie określić jakie są w tym momencie Pani priorytety i cele, które chciałaby Pani osiągnąć.
Jeżeli potrzebuje Pani wsparcia w tym zakresie, to polecam konsultację psychologiczną lub wizytę u coacha.

Pozdrawiam serdecznie.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nadużywanie alkoholu przez rodziców – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
Dlaczego nie czuję żadnej więzi z rodzicami? – odpowiada Mgr Przemysław Mućko
Związek a spędzanie czasu ze znajomymi – odpowiada Mgr Sylwia Nowak
Dlaczego rodzice nie pozwalają mi się wyprowadzić? – odpowiada Mgr Krzysztof Łowigus
Dlaczego partner nie mówi o mnie rodzicom? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Oświadczyny z partnerem a relacje z rodzicami – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Dlaczego rodzice traktują mnie jak dziecko? – odpowiada Mgr Agnieszka Glica
Brak potrzeby kontaktu z rodzicami – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
Jak postąpić z rodzicami? – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
Problemy partnera w relacjach z rodzicami – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski

Czy powinnam się odseparować od rodziców?

artykuły

Kasia żyje z FAS. "Nie mam żalu do mamy. Jestem jej wdzięczna, że mnie urodziła"

Od dziecka zmagał się z otyłością. "Nie wiem, jak wyglądam od szyi w dół"

"Tak, choruję na otyłość". Nowosielski mówi, co słyszy o swoim wyglądzie

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła