W obecnej sytuacji najważniejsze będzie, gdy pozbędzie się Pani myślenia w stylu "nigdy nikogo nie poznam", "zawsze mnie zostawiają", "nie mam szczęście do facetów". Takie bowiem stwierdzenia (tzw. duże kwantyfikatory: "zawsze"m,"nigdy",nikt" itd.) napawają pesymizmem, zmniejszają pewność siebie i bombardują samoocenę. Tego typu myślenie generalizuje wszelkie sytuacje i przez to nastraja negatywnie na przyszłość (ponieważ niejako automatycznie Pani mózg zaczyna przypominać sobie tylko to, co było złe, zaćmiewając dobre momenty). Dodatkowo wydaje mi się (choć Pani opis jest nazbyt krótki abym mogła wysnuwać kategoryczne wnioski), że ma Pani tendencje do zadawania sobie pytań retorycznych. To również polecam mieć pod kontrolą i wystrzegać się - zadawanie pytania i pozostawienie bez odpowiedzi również (podobnie jak kwantyfikatory) powoduje stres, napięcie i obniża nastrój. Jeśli zadaje sobie Pani pytania - opowiadać na nie, analizować sytuacje, przemyśleć.
Proszę swoje dotychczasowe doświadczenia pojmować w kategoriach tego, co przynosi jakąś naukę, jakąś wiedzę na temat siebie samej i innych.
Pozdrawiam.
