Dzień dobry,
Jeżeli chce Pani zmienić swój sposób funkcjonowania / przeżywania to pozostaje Pani udać się na konsultacje do psychoterapeuty, które być może zakończą się wspólną decyzją o podjęciu leczenia. Pomoc może Pani uzyskać np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego lub prywatnie.
Proponuję udać się na konsultację do psychiatry. Specjalista po dokładnym przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego będzie mógł ocenić pani problem, postawić diagnozę i dobrać odpowiednie postępowanie. Oceni też nasilenie Pani objawów i zdecyduje, jeśli będzie taka potrzeba, o zastosowaniu farmakoterapii, psychoterapii lub obu metod łącznie.
Za mało niespecyficznych informacji podała Pani, by móc stwierdzić konkretnie co się dzieje. Namawiam do spotkania z psychologiem, który będzie mógł rozpoznać problem, zdiagnozować i zaproponować kroki terapeutyczne. Z pewnoscią taki sposób funkcjonowania stanowi dla Pani problem, a skoro tak - należy się nim jak najszybciej zająć. Pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak poradzić sobie ze strachem przed ośmieszeniem? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
- Problem z zaufaniem w związku i strach przed zranieniem – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak leczyć ciągły lęk i strach u 19-latki? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Jak odnaleźć bratnią duszę i partnera? – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
- Autoagresja i złe samopoczucie – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Obsesja dotycząca oddawania moczu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Zmęczenie, poczucie winy i zaburzenia nastroju u 26-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Brak motywacji do działania a depresja – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Molestowanie w dzieciństwie i gwałt a problem z budowaniem związku – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Samodzielna terapia depresji bez podjęcia terapii – odpowiada Mgr Magdalena Golicz