Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (868 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Co mam ze sobą zrobić?

Witam. Mam 19 lat, 170 cm i ważę niecałe 47 kg. Odchudzałam się od dwóch lat, ale spadek wagi nigdy tak naprawdę nie przekroczył 4 kg, które zresztą zawsze potem wracały i moja waga oscylowała wokół 60 kg. Okresy gdy "dietowałam" i dużo ćwiczyłam przeplatały sie z okresami ciągłych imprez i przez alkohol i podjadanie zawsze wracało mi wszystko co zgubiłam. Pod koniec sierpnia coś we mnie pękło, postanowiłam, że dalej tak być nie może, czułam się bardzo gruba i niezadowolona z siebie (odkąd pamiętam miałam kłopoty z samoakceptacja, stąd chyba też moje problemy z piciem zbyt dużych ilości alkoholu, problemy w kontaktach międzyludzkich itp). Przeszłam na dietę 600 kcal i po dwóch miesiącach, nie licząc może trzech małych kompulsów, spadło mi 11 kg. Zwiększyłam trochę dawkę kalorii do 800, co zaowocowało kolejnymi dwoma na minusie, ale w znacznie wolniejszym tempie.

Musiałam wymienić cala garderobę, zdaję sobie sprawę z tego, że bardzo schudłam, ale tylko gdy porównuje ubrania. Gdy staję przed lustrem w bieliźnie lub nago, ciągle wszędzie widzę fałdki tłuszczu. Resztka mojego zdrowego rozsądku mówi mi, że coś jest nie tak, ale nic nie poradzę, że nie umiem zobaczyć się inaczej. Jestem ciągle przemęczona i zmarznięta, chciałabym jeść więcej, nawet te 1000 kalorii, chociaż na początek, ale strasznie boję się, ze przytyję. Myślę, że zwolnił mi metabolizm, bo jadłam za mało zbyt długo, ale nie chce przytyć, nie muszę już chudnąć, ale nie mogę przytyć, zbyt dużo wysiłku mnie to kosztowało...

Moja mama jest zła, znajomi się martwią, a ja tylko śmieję się i próbuję obrócić to wszystko w żart, ale ile tak można? Spisuję wszystko co zjem, liczę nawet kalorie ze słodzika, czy herbaty, byle tylko nie przyjąć ich za dużo... Nie wiem co mam robić, chciałabym zacząć normalnie żyć i funkcjonować jak normalny człowiek. Nie umiem jednak poradzić sobie z moimi emocjami, ze złą sytuacją w domu i tęsknotą za osobą, którą kiedyś bardzo kochałam. Jeśli chodzi o psychologów, to mam raczej złe doświadczenia, dlatego wzbraniam się jak mogę przed wizytą, mimo iż mama mnie namawia i w sumie wiem, ze powinnam... Czuję się potwornie. Przestalam wychodzić gdziekolwiek, bo boję się, że ktoś mnie czymś poczęstuje, albo puszczą mi hamulce, gdy pijana będę przechodzić obok budki z kebabem...

MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie.

Wszystko wskazuje na to, że zachorowałaś na anoreksję.
Anoreksja jest zaburzeniem o dużej śmiertelności, przewlekłym i podstępnym przebiegu.

O jej powikłaniach możesz przeczytać np. na łamach naszego serwisu: http://portal.abczdrowie.pl/skutki-anoreksji, http://portal.abczdrowie.pl/od-anoreksji-do-nieplodnosci.

Anoreksja jest zaburzeniem psychicznym, a jej podstawową formą leczenia jest psychoterapia.

Psychoterapeuta może być psychologiem lub lekarzem.

Jesteś osobą dorosłą i sama decydujesz o tym, czy rozpoczniesz leczenie, czy nie. Spróbuj jednak sobie wyobrazić, jak będzie wyglądało Twoje życie za 2- 3 lata? Co możesz zyskać, jeśli zaczniesz się leczyć? Z tego co piszesz, liczenie kalorii i inne związane z jedzeniem zachowania pochłaniają mnóstwo Twojego czasu. Być może wolałbyś spędzać go w inny sposób.

Jest oczywiste, że gdy zaczniesz jeść większą ilość kalorii- przytyjesz. Ty jednak musisz przytyć, bo Twoja masa ciała jest znacznie poniżej normy (Twój BMI to 16.3 kg/m2, dolna norma BMI to 18.5 kg/m2, a anoreksję rozpoznaje się gdy jest on mniejszy od 17.5 kg/m2).

Typowe dla anoreksji jest zaburzone postrzeganie własnego ciała- jako zbyt grubego i dopatrywanie się w fałdach skóry- fałdów tłuszczu. Skóra ma fałdy, ponieważ jest ze skóry, a nie gumy.

To, że zaczynasz dostrzegać swoje problemy emocjonalne to dobry znak i duży krok ku wyzdrowieniu.

Polecam Ci również znakomity podręcznik samopomocy ,,Bulimia- program terapii" M. Cooper i G. Todd. Może być dobrym dodatkiem do profesjonalnego leczenia.

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nie wiem, co mam ze sobą zrobić...

Witam, mam 30 lat i mam poważny problem, a właściwie to wydaje mi się, że ja sama jestem jednym, dużym problemem. Od jakiegoś czasu jestem bardzo nerwowa, czuję, że moje problemy mnie przerastają. Najmniejsza drobnostka doprowadza mnie do szału, nawet moje dziecko mnie denerwuje. Płacze bez powodu nagle, czasami mam ochotę albo wyjść i iść prosto przed siebie, albo popełnić samobójstwo. Nie mogę tego zrobić, bo mam małe dziecko i tylko ono trzyma mnie przy życiu. Ostatnio zmieniłam miejsce pracy, teraz pracuję sama i nie potafię się z tym pogodzić (po prostu się boję, nie wiem czego). Jak do tej pory, nie miałam problemów w pracy, tak teraz przed wyjściem do pracy boli mnie brzuch, czuję, że nie mam ochoty tam jechać. A jak już jestem w pracy, to mam ochotę stamtąd uciec. Zaczynam miec sama siebie dość, nie wiem, co mi jest, najchętniej bym cały czas spała i w ogóle się nie budziła. Proszę, pomóżcie mi... PS Niestety, w mojej miejscowości jest tylko jeden lekarz z kontraktem z NFZ (który mi nie pomoże, a wiem, bo moja znajoma u niego była i wróciła z jeszcze większym dołem niż tam poszła), a na prywatnego mnie po prostu nie stać, a może jesteście mi w stanie kogoś polecić? Jestem z okolic Katowic.

KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie!

Skoro użyła Pani sformułowania, że wydaje się Pani, że „jest jednym, dużym problemem”, to zapewne jest już Pani bardzo zmęczona swoim stanem. Napady płaczu i wściekłości świadczą prawdopodobnie o nieradzeniu sobie ze stresem, który w ostatnim czasie jeszcze narasta z powodu zmiany miejsca pracy i trudności w zaadaptowaniu się do nowego środowiska.

Niestety, opisała Pani również, iż pojawiły się u Pani nadmierna senność, bóle brzucha w określonych sytuacjach i myśli samobójcze. Niewątpliwie nasuwa to konieczność wizyty u psychologa. Wspomniała Pani, że znajoma była u lokalnego psychologa i nie była zadowolona. Czasami bywa jednak tak, że dany psycholog jednej osobie będzie bardzo odpowiadał, a innej zupełnie nie. Skoro wizyty są darmowe, mogłaby Pani spróbować jednak wybrać się do niego, tak aby móc samej zadecydować, czy jest on Pani zdaniem kompetentny czy nie.

Niestety, nie jestem w stanie polecić Pani nikogo konkretnego z okolic Katowic, ale w takiej sytuacji pomocny jest zawsze Internet, ponieważ nierzadko można znaleźć różne opinie o danym specjaliście i skorzystać ze wskazówek większej liczby osób. Gdyby miała Pani trudności w dostępie do psychologa, może Pani również zarejestrować się na wizytę do psychiatry, a dopiero w następnej kolejności korzystać z pomocy psychologa. Ważne, aby Pani mimo utrudnień, które niestety są na razie normą w naszym kraju, nie poddawała się i próbowała uzyskać pomoc, bo jest ona Pani potrzebna. 

Życzę powodzenia i pozdrawiam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co mam ze sobą zrobić, jak sobie pomóc?

Już od dłuższego czasu zastanawiam się co mi jest. Tnę się od 5 klasy podstawówki, na początku były to drobne ranki robione agrafką, ale teraz to dużo i żyletką. Gdy tylko zdarzy mi się jakaś mała wpadka, zasmucę się lekko, od razu myślę o żyletce.

Cały dzień niczym jakąś mantrę powtarzam sobie, że się nienawidzę, myślę już tak automatycznie jak nakręcona lalka. Jestem okropnie wrażliwa wystarczy, że ktoś mi powie jakąś drobną obelgę biorę to sobie okropnie do serca, ktoś sobie ze mnie zażartuje, powie coś nie przyjemnego - ja zapamiętuję to, myślę nad tym cały dzień i wpisuje to sobie gdzieś w głowie jako kolejną wadę. Gdy ktoś mnie odrzuci lub powie coś niemiłego ja po prostu czuję takie okropne ukłucie w sercu, nie radzę sobie z tym, a najgorsze jest to, że ja nigdy tej osobie o tym nie powiem, nie upomnę jej, że mnie to obraża lub smuci, nawet jak to jakaś bliska mi osoba przypadkowo to zrobi - ja milczę udaję, że nic takiego nie miało miejsca. Dopiero w domu lub gdy nikogo nie ma przy mnie płacze, smucę się i tnę.

Najdziwniejsze w moim charakterze jest to, że w szkole przy znajomych, rodzinie uśmiecham się, udaje szczęśliwą, zabawną, radosną. Moja jedyna dobra koleżanka mówi, że jestem towarzyska, zawsze uśmiechnięta itp. Gdy jestem sama w domu pokazuje swój prawdziwy charakter, emocje. Nie mogę spojrzeć w lustro, nienawidzę się, mam tysiące wad i kompleksów jeszcze więcej, noszę byle jakie męskie ubrania, które mają zakryć te wady. Całymi dniami przesiaduję na krześle lub leżę w łóżku i słucham muzyki, takiej bardzo smutnej, i rozmyślam o wszystkim i o niczym, a najczęściej o tym, że nie mam nikogo, że jestem tak okropnie sama i że nawet nie mam komu o tym powiedzieć.

Mam jedną dobrą koleżankę, ale boje się jej powiedzieć jak się czuje, zwierzyć jej się, boje się, że mnie wyśmieje, że powie, że jestem głupia... Ostatnio miewam myśli samobójcze. Co ja mam z sobą zrobić?

ponad rok temu

Witam!

Warto zastanowić się czym spowodowana jest Twoja niska samoocena i brak konstruktywnych sposóbów odreagowywania emocji.

Zachowania autodestrukcyjne mogą być próbą manifestacji swojego lęku, albo uczucia gniewu skierowanego tak naprawdę na inną osobę. Nie wiem jak długo trwają Twoje problemy związane z autodestrukcją, mimo wszystko zachęcam Cię do rozmowy z rodzicami, albo z osobą dorosłą której ufasz. Tym bardziej, że sama zauważasz, że masz potrzebę porozmawiania z kimś na ten temat.

Warto pomyśleć też o tym, w jaki sposób możesz się realizować, na pewno jesteś w czymś dobra, choć teraz tego nie zauważasz. Może jakieś formy wolontariatu? Albo udział w zajęciach rozwijających Twoje zainteresowania, np. kółko plastyczne, etc.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty