Co robić, kiedy boję się spać sama w pokoju?

Boje się spać sama w pokoju ponieważ boje się, że przyjdzie do mnie niedawno zmarła babcia, co robić?

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Lęk Psychologia

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Uczucie lęku jest naturalnym elementem żałoby. Doświadcza ich wiele osób, które straciły bliską osobę. Zazwyczaj najlepszą na to receptą są - czas, akceptacja swoich przeżyć i wzajemne wspieranie się z bliskimi osobami. Stany lękowe mogą jednak utrwalać się, pojawiać często i utrudniać codzienne funkcjonowanie. W takiej sytuacji, proszę skonsultować się z psychoterapeutą osobiście, np. w Poradni Zdrowia Psychicznego.

Pozdrawiam!

Mgr Joanna Kołodziejczyk Psycholog, Kłodzko

59 poziom zaufania

Witam,
jeżeli babcia zmarła niedawno różnorodne lęki mogą występować. Może warto zapewnić sobie wsparcie bliskiej osoby. Gdyby stan ten przedłużał się proszę udać się na konsultację do psychologa lub psychoterapeuty.

Pozdrawiam
http://www.centrum-sensis.pl

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Lęki po stracie bliskiej osoby – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
Jak radzić sobie ze śmiercią bliskiej osoby? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Brak apetytu i stres – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Depresja po śmierci wnuczki – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
Boję się duchów i nie mogę spać - czy to choroba? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy bóle serca mogą wynikać z silnej tęsknoty za zmarłym? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak poradzić sobie z powracającą tęsknotą za zmarłą osobą? – odpowiada Mgr Magdalena Smoleń-Kosno
Jak skutecznie odciąć się od byłego, który mnie zostawił i przezwyciężyć lęk, że będę sama do końca życia? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak ułożyć sobie życie u boku dziewczyny? – odpowiada mgr Natalia Słowik
Głosy i spadające przedmioty po śmierci dziadków – odpowiada Lek. Paweł Baljon

artykuły

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

Kontrakt terapeutyczny

Kontrakt terapeutyczny to rodzaj umowy między pacj

Nerwica - epidemia XXI wieku

Światowa Organizacja Zdrowia już w 2001 roku biła

Niechęć do spania dziecka w swoim pokoju

Moj 7 letni syn nie chce spac sam w lozku ,w soim pokoju.Kiedy podejmuje proby polozenia go w lozku u siebie to po chwili slysze ,histeryczny placz,rzucanie zabawkami az w koncu krzyki.Nie wiem co robic.Bylismy juz i u psychologa i nawet psychiatry.Syn mowi,ze spac bedzie ze mna zawsze i koniec :( Wychowuje go sama od 7 lat.

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Pediatria Psychologia Problemy ze snem u dzieci Dziecko

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Zachowanie syna jest rzeczywiście niepokojące. Polecam udać się do psychologa dziecięcego, który trafniej niż psycholog osób dorosłych będzie mógł Pani pomóc.
Proszę spokojnie porozmawiać o tym dlaczego syn nie chce zasypiać sam - być może zdarzyło się coś w jego pokoju, o czym Pani nie wie, bądź też wyobraził on sobie coś, co go niepokoi. Ponadto proszę zastanowić się czy nieświadomie swoim zachowaniem nie wzmocniła Pani niechęci syna do spania samodzielnie w pokoju (czy zawsze gdy krzyczy i mówi,że nie chce spać sam zabiera go Pani do siebie i śpicie razem? Czy jednak pozwala Pani wykrzyczeć się mu i wyczekuje aż w końcu zaśnie? Jeśli ulega Pani krzykom wtedy wzmacnia Pani poczucie syna,że "w końcu dopnie swego" - w takim wypadku jedynie stopniowe wyhamowywanie swojej reakcji pomoże wyciszyć takie zachowanie u syna). Proszę również pomyśleć czy w ostatnim czasie zaszły zmiany w Pani życiu, których syn może nie akceptować i w ten sposób manifestuje swoje niezadowolenie.
Niestety źródeł takiego zachowania Pani dziecka może być wiele - jedynie szczegółowe omówienie Waszego doświadczenia i sytuacji ze specjalistą może pozwolić na trafną diagnozę i podjęcie odpowiednich kroków. Powodzenia!

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Zachęcam do cierpliwości. Czasem zmiana wymaga kilku wizyt i pracy nad sobą. Jeśli nawyk wyrabiał się przez 7 lat, jego zmiana także będzie wymagała pewnego czasu.