Szanowna Pani,
ważne są potrzeby Pani, tak jak i dzieci, 3 lata od śmierci męża to jest dosyć długi okres na przeformułowanie swojego życia biorąc pod uwagę potrzeby dzieci, które wchodzą w fazę adolescencji (okres buntu) związany z przemianami biopsychospołecznymi. Proszę zapytać dzieci, dlaczego zachowują się w taki sposób, o co chodzi? Wskazana jest szczera rozmowa, co ich niepokoi, czego się obawiają? Śmierć jest stanem nieodwracalnym, nie można zakotwiczać się w przeszłości. Życie jest procesem, ważne są relacje, uczucia, wsparcie. Proszę uprawomocnić swoje uczucia i potrzeby, które nie wpływają destrukcyjnie na relację z dziećmi, wręcz przeciwnie. Państwa zadaniem jest wypracowanie nowych reguł, zasad, które dzieci będą respektowały, ważna jest potrzeba szacunku, wzajemnego zrozumienia, bezpieczeństwa. Proszę zadbać o zdrowe relacje, w których wszyscy będą czuć się komfortowo, możecie Państwo skorzystać z pomocy specjalistycznej, wskazane jest wsparcie psychologiczne/psychoterapeutyczne dla całego systemu.
Pozdrawiam serdecznie
Dzień Dobry Pani,
Dziękuję Pani za podzielenie się swoimi wątpliwościami.
Z Pani zaprezentowanej relacji, wnioskuję, że dla Pani Dzieci, mogła pojawić, się obawa, po Pani zakomunikowaniu, że chcecie Państwo być razem, co mogło być reakcją buntu Dzieci na "Nowe" czyli na niewiadome/nieznane, co związane jest ze zmianą dotychczasowego scenariusza codzienności.
Być może pojawił się lęk, że będzie Pani miała mniej czasu, uwagi, troski?
Podsumowując, zachęcałabym Panią do szczerej, otwartej i nie oceniającej rozmowy z Dziećmi:
1. Jakie pojawiły się u Dzieci doznania, w związku z Pani zamiarem? Być może obawy/wątpliwości/lęk?
2. Jak wspólnie możecie temu zaradzić?
3. Co byłoby Im potrzebne, by nadal czuły się bezpieczne, ważne, kochane?
Myślę, że ważny byłby komunikat zasygnalizowania, że nadal będą przez Panią kochane, ważne...
Myślę również, że przydatne byłoby dla Państwa oraz Dzieci wsparcie specjalistyczne (psychologiczne/psychoterapeutyczne) by w satysfakcjonujący
sposób zadbali Państwo o Siebie oraz swoją relację partnerską, jak i również o potrzeby emocjonalne Dzieci.
Ma Pani prawo do spełnionego i satysfakcjonującego życia :)
Wspieram Panią mentalnie, życząc Państwu i Dzieciom radości,
irena.mielnik.madej@gmail.com tel. 502 749 605
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Dlaczego mój chłopak podrywa moje koleżanki? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Co jest powodem braku bliskości podczas spotkań z nowo poznanym mężczyzną? – odpowiada Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
- Zmiana zachowania u partnera po urodzenia dziecka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Nie czuję zainteresowania od partnera – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Ciąża w wieku 44 lat – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Czy mąż mnie zdradza? – odpowiada Mgr Agnieszka Borowicz-Bartosik
- Czy mąż zrobił źle zatrudniając kobietę bez mojej wiedzy? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
- Kłopoty w związku po odrzuceniu oświadczyn partnera – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Partner myśli o zdradzie – odpowiada Lek. Marta Hat
- Dlaczego partner nie bierze mojej wolności? – odpowiada Mgr Karolina Kapias-Gryczon
artykuły
10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę
Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow
Wojna w Ukrainie nasila strach. Psycholog wyjaśnia, jak radzić sobie ze stanami lękowymi
Ataki paniki, stany lękowe, myśli o końcu świata.
Opór w psychoterapii - charakterystyka, przykłady, przyczyny obiekcji, praca w pacjentem
Opór w psychoterapii może mieć różne oblicza. Świa