Co zrobić, gdy moje dzieci nie chcą zaakceptować mojego nowego partnera?

Witam serdecznie. Od prawie 3 lat jestem wdową. Niedawno poznałam mężczyznę z którym chciałbym ułożyć sobie życie. Niestety moje dzieci (11 I 12 lat) nie akceptują mojego zwiazku. Wszystko było dobrze bardzo go lubili do czasu kiedy dowiedzieli się że jesteśmy razem. Mój partner jest dla nich bardzo miły poświęca im bardzo dużo czasu A mimo to na koniec są dla niego okropnie. Proszę mi powiedzieć czy może za wcześnie chce wejść w nowy związek czy w tym momencie powinna poświęcić się tylko dla nich. Jest to dla mnie bardzo ciężka sytuacja bo niechce skrzywdzić ani moich skarbów ani osoby na której mi zależy.
KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Szanowna Pani,
ważne są potrzeby Pani, tak jak i dzieci, 3 lata od śmierci męża to jest dosyć długi okres na przeformułowanie swojego życia biorąc pod uwagę potrzeby dzieci, które wchodzą w fazę adolescencji (okres buntu) związany z przemianami biopsychospołecznymi. Proszę zapytać dzieci, dlaczego zachowują się w taki sposób, o co chodzi? Wskazana jest szczera rozmowa, co ich niepokoi, czego się obawiają? Śmierć jest stanem nieodwracalnym, nie można zakotwiczać się w przeszłości. Życie jest procesem, ważne są relacje, uczucia, wsparcie. Proszę uprawomocnić swoje uczucia i potrzeby, które nie wpływają destrukcyjnie na relację z dziećmi, wręcz przeciwnie. Państwa zadaniem jest wypracowanie nowych reguł, zasad, które dzieci będą respektowały, ważna jest potrzeba szacunku, wzajemnego zrozumienia, bezpieczeństwa. Proszę zadbać o zdrowe relacje, w których wszyscy będą czuć się komfortowo, możecie Państwo skorzystać z pomocy specjalistycznej, wskazane jest wsparcie psychologiczne/psychoterapeutyczne dla całego systemu.
Pozdrawiam serdecznie

0

Dzień Dobry Pani,

Dziękuję Pani za podzielenie się swoimi wątpliwościami.

Z Pani zaprezentowanej relacji, wnioskuję, że dla Pani Dzieci, mogła pojawić, się obawa, po Pani zakomunikowaniu, że chcecie Państwo być razem, co mogło być reakcją buntu Dzieci na "Nowe" czyli na niewiadome/nieznane, co związane jest ze zmianą dotychczasowego scenariusza codzienności.
Być może pojawił się lęk, że będzie Pani miała mniej czasu, uwagi, troski?

Podsumowując, zachęcałabym Panią do szczerej, otwartej i nie oceniającej rozmowy z Dziećmi:
1. Jakie pojawiły się u Dzieci doznania, w związku z Pani zamiarem? Być może obawy/wątpliwości/lęk?
2. Jak wspólnie możecie temu zaradzić?
3. Co byłoby Im potrzebne, by nadal czuły się bezpieczne, ważne, kochane?

Myślę, że ważny byłby komunikat zasygnalizowania, że nadal będą przez Panią kochane, ważne...

Myślę również, że przydatne byłoby dla Państwa oraz Dzieci wsparcie specjalistyczne (psychologiczne/psychoterapeutyczne) by w satysfakcjonujący
sposób zadbali Państwo o Siebie oraz swoją relację partnerską, jak i również o potrzeby emocjonalne Dzieci.

Ma Pani prawo do spełnionego i satysfakcjonującego życia :)

Wspieram Panią mentalnie, życząc Państwu i Dzieciom radości,

irena.mielnik.madej@gmail.com tel. 502 749 605

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

portal.abczdrowie.pl
Patronaty