Co zrobić przy podejrzeniu depresji?
Od pewnego czasu zauważyłam u siebie pewne objawy świadczące o depresji, a nawet fobii społecznej, mianowicie: - ciągłe siedzenie w domu - nie mam ochoty nigdzie wychodzić, nawet wyjście po zakupy to dla mnie problem, - mam ogromne kompleksy - nic mi się w sobie nie podoba, - boję się ludzi, stresuję się, kiedy muszę o coś zapytać, nawet najbliższą rodzinę, nie wspomnę już o zapytaniu np. o drogę obcej osoby, - wstydzę się publicznie jeść, wycierać nos chusteczką i patrzeć ludziom prosto w oczy, wstydzę się nawet wsiąść do autobusu, bo czuję, że każdy na mnie patrzy, i boję się, że mogę mieć np. plamę na spodniach albo autobus gwałtownie zahamuje, a ja się przewrócę, boję się, że będą się ze mnie śmiać, obgadywać mnie, - kiedy mam zapytać np. o inny rozmiar ubrania w sklepie, to strach i wstyd paraliżują mnie, zaczyna boleć mnie brzuch i strasznie się pocę z nerwów, zazwyczaj odchodzę bez żadnej kupionej rzeczy, - bardzo dużo płaczę, czasami nawet nie wiem dlaczego - mogę cały dzień leżeć, nie mam na nic ochoty, nic mnie nie cieszy, widzę same problemy - ciągle myślę, że jestem beznadziejna, że nikt mnie nie lubi, - w towarzystwie nigdy się nie odzywam, chciałabym, ale nie sadzę, żebym miała coś interesującego do powiedzenia, przecież w moim życiu nic się nie dzieje, - nie mam znajomych, chodzę do szkoły, ale czuję się tam jak intruz, z nikim nie rozmawiam, mam za to chłopaka, ale on nie umie mi pomóc. Czasem myślę, że lepiej, gdyby mnie nie było, każdy miałby spokój. Co powinnam zrobić? Chciałabym, żeby ktoś mi pomógł, ale nie wiem, do kogo mogłabym się zwrócić. Rodzice i chłopak uważają, że tylko to sobie wmawiam, nie chcą albo nie potrafią mi pomóc... Proszę o pomoc.
